Daglegt líf

Fór í frábæra æfingu með Laugavegshópi Náttúruhlaupa í kvöld. Það var „þurrt“ til tilbreytingar, en mikið rok og blés vel á móti okkur á leiðinni upp. Mikið er gott og gaman að æfa með fólki sem er í betra hlaupaformi en maður sjálfur, því þá tekur maður aðeins á því og ég átti mjög góðan tíma upp að Steini í kvöld og sólin skein á okkur.

Fór mjög varlega niður og hljóp eiginlega bara á vinstri fæti niður, þar sem hægra hnéð er ennþá hálf laskað eftir byltuna á laugardaginn. Skilaboðin frá Halldóri sjúkraþjálfara í morgun voru að hvíla svolítið hlaupin, alla vega fram að helgi, þar sem Laugavegurinn á 2 dögum er framundan. En hann setti lazer á bólgurnar á hnéð í morgun.  Freystingin fyrir hreyfíkilinn að fara Esjuna var samt meiri en skynsemin og því var bara niðurhlaupið tekið af skynsemi 😉

Það var yndislegt að komast á æfingu með Laugavegshópi Náttúruhlaupa í morgun.

Beta var búin að bjóða okkur Gunni og Ingvari að koma þegar námskeiðið okkar væri búið og æfa og taka þátt í leiðsögn með hópnum fram að Laugavegi, en við ásamt Gunnari erum öll að fara í Laugavegshlaupið.

Laugavegshópur Náttúruhlaupa fyrir utan Ásvallalaug

Æfingin hófst í morgun í Ásvallarlaug í Hafnarfirði og við hlupum upp að og í kringum Helgafellið virkilega skemmtilega leið.

Við gleymum því aldrei að njóta og ná tengslum við náttúruna eins og sjá má á þessari mynd.

Eins og svo oft áður þetta vorið, þá rigndi aðeins á okkur og eins og hefur komið fyrir áður, þá flaug ég á hausinn og lenti illa á hnjánum og maganum og höndunum. Gerði gat á buxurnar og jakkann og blæddi mikið úr sárum víða á höndunum á mér. Hefði verið sniðugt að vera með grifflurnar sem Ívar var að sýna mér um daginn með púðum 🙂

Ég var heppinn að Gunnur var með first-aid kit á sér svo við gátum hreinsað sárið og sett á það plástur og svo héldum við áfram.

Þetta var fallegur morgun. Fórum um 27 km leið.

Var sjálfboðaliði í Mt. Esja Ultra 2018. Á föstudagskvöldinu tók ég þátt í að setja upp rás- og endamarkið og tjaldið fyrir þátttakendurna sem voru að fara 11 Esjur. Svo tók ég líka þátt í að merkja leiðina, þ.e. dalinn sem farið er upp eftir að komið er niður Kerhólakamb. Þegar ég fór þessa leið í fyrra í Mt. Esja Ultra maraþoninu, þá tókst mér ásamt mörgum öðrum að villast á leiðinni, þar sem það var mikil þoka og ég var ekki með leiðina í úrinu hjá mér.  Merktum því leiðina alveg upp að skífu á Þverfellshorni.  Veðrið var yndislegt þetta kvöld, svo það var gaman að merkja þessa leið og njóta kvöldsins.

Á laugardeginum, eftir lokaæfingu Náttúruhlaupanámskeiðsins þetta vor, tók ég að mér 2 klst vakt að Steini.  Það var grenjandi rigning, rok, kalt og mikil þoka, ekki alveg sama fallega veðrið og var á föstudagskvöldinu. Ég var sem betur fer vel búin í þrem buxum og þrem peysum, goretex jakka og buxum og primaloft úlpu, húfu og skíðalúffur, enda veitti ekki af.

Það var virkilega gaman að hvetja þátttakendur og þess á milli dansaði ég og hoppaði „París“ 🙂

Tók svo að mér að bera rúmlega 10 kg tímatökubúnaðar tösku niður frá Steini, svo ég náði að eiga PW göngu niður, en þetta var klárlega besta æfing dagsins, að fara niður í gönguskóm með þessa aukaþyngd á öxlunum 🙂

Lokaæfing Náttúruhlaupa þetta vorið fór fram á Nesjavallasvæðinu þ.e. byrjuðum hlaupið við Ion hótelið.

Svæðið í kringum Ion hótelið er ofboðslega fallegt og þarna eru margar frábærar gönguleiðir. Þær eru vel merktar. Um er að ræða svartar, bláar, grænar og rauðar leiðir, allt eftir erfiðleikastigi.

Við vorum búin að fara í þrjá könnunarleiðangra um svæðið til að velja réttu leiðarnar fyrir mismunandi hópa. Á þriðjudeginum í síðustu viku fórum við grænu leiðina, en hún var bara 9 km. Á fimmtudeginum tókum við því bláu og svörtu leiðina, sem var um 16 km, en mjög krefjandi, bæði brött og snjór á henni.  Í morgun fyrir lokaæfinguna, hlupum við auka grænan hring, sem við vildum bæta við grænu leiðina frá því á þriðjudag.

Það er ekki hægt að segja að veðrið hafi leikið við okkur í dag, en hins vegar er alltaf yndislegt að fara út að hlaupa þegar maður er búinn að klæða sig vel þá verður manni ekkert kalt.

Við lentum því miður í því að ein úr mínum hópi datt og fékk skurð á ennið, en þá kom í ljós hversu samheldinn og yndislegur þessi hópur er. Allir voru boðnir og búnir til að aðstoða og það gekk mjög vel að koma sjúklingnum niður á veg og í bíl til að komast sem fyrst á slysó.   Fór betur en á horfðist.

Flestir fóru svo í heita pottinn og mat í Grímsborgum, en ég var búin að lofa mér í vinnu í Mt. Esja Ultra maraþoninu, svo ég varð að drífa mig í bæinn.

Stolt af því að tilheyra þessum flotta þjálfarahópi Náttúruhlaupa