Þetta er í þriðja skipti sem Ironmankeppni er haldin í Kalmar í Svíþjóð. Það voru 2700 þátttakendur skráðir þar af 13 Íslendingar.
Ég, Ásgeir og Sjana mættum á skiptisvæðið klukkan rúmlega sex, „just-in-time“. Þar þurfti að pumpa í dekkin og setja drykki og næringu á hjólin, fara í biðröðina á klósettin, „body glida“ okkur og klæða í sundgallana. Síðan þurftum við að ganga um 10 mínútna leið af skiptisvæðinu (T1 og T2), sem var í norðurhluta miðbæjarins í Kalmar, að suður svæðinu þar sem sundræsingin fór fram. Þar skiluðum við af okkur hvítu pokunum, með fötunum sem við komum í og myndum þá fara í eftir keppnina.
Næring um morguninn: Kaffi á fastandi maga og ristað brauð með osti (átti ekki sultu) og einn banani.
SUND (Tími 1:17:45)
Í Kalmar er synt í Eystrasaltinu, ræsingin er svokölluð „self-seed“ ræsing, þ.e. keppandi valdi sjálfur, miðað við áætlaðan sundtíma, allt frá einni klukkustund upp í rúmar tvær klukkustundir, hvenær hann fór út í sjóinn. Flögutíminn er því eini rétti tíminn á þátttakendur og ræst var á nýjum sundstað. Sundleiðinni hafði líka verið breytt frá fyrra ári, var nú einn hringur í stað hefðbundinna tveggja. Þessi nýja sundleið var lengri en í hefðbundnum Ironman (nokkrir sem mældu) eða um 4,1 km í stað 3,8 km.
Þegar ég var búin að fá aðstoð við að renna upp blautbúningnum, setja eyrnatappa í eyrun, sundhettuna og sundgleraugun á, var ekkert annað að gera en fara í röðina. Ég ákvað að skella mér með 1:15:00 hópnum. Hitti Gulla í röðinni, við vorum frekar aftarlega og vorum bara að spjalla á leiðinni, ekkert stress.
Sundið var bara þægilegt og gekk vel. Ég braut samt eina reglu í þessari keppni sem ég hef aldrei brotið áður og það var að keppa í einhverju nýju, ég keppti í nýjum blautbúningi. Ég hafði reyndar fengið alveg eins búning lánaðan heima á Íslandi, reyndar í annarri stærð og prófað hann í Nauthólsvík. Ég náði einnig að prófa hann daginn fyrir keppnina svo það gekk mjög vel.
Sundleiðin var mjög þröng á köflum og einnig voru miklar grynningar. Því var oft mikill troðningur, nokkrum sinnum var valtað gjörsamlega yfir mann á sundinu, en þá er annað hvort að sparka vel frá sér, eða bara hægja aðeins og láta viðkomandi fara fram úr. Það tók mig dágóða stund að komast upp úr sjónum þar sem raninn sem við urðum að fara upp var mjög mjór og fáir sem komust upp hann í einu.
NÆRING: 1 GU gel fyrir sundræsingu.
T1 (Tími 3:32)
T1 skiptingin gekk mjög vel. Ég gat klætt mig úr ermunum á gallanum þegar ég hljóp að pokarekkanum, sótti bláa pokann, fór inn í skiptitjaldið, úr restinni af gallanum (það tekur reyndar alltaf tíma að taka úrið af), ég rétt þurrkaði af fótunum, henti mér í sokka og skó. Síðan henti ég gallanum, sundgleraugum og sundhettu í bláa pokann og hljóp af stað. Setti á mig úrið og hjálminn á leiðinni að hjólinu, en ég var í C röð sem var nokkuð langt frá hvíta skiptitjaldinu.
HJÓL (Tími 6:03:29)
Það var einstök stemning í Svíþjóð þennan dag og áhorfendur í Kalmar algjörlega frábærir. Mér leið ágætlega þegar ég byrjaði að hjóla, vissi að ég hafði verið skynsöm í sundinu. En stuttu eftir að ég lagði af stað uppgötvaði ég að einu hafði ég gleymt. Það var annað hvort að fara á salernið í T1 eða pissa í sjóinn. Ég var rétt lögð af stað þegar ég fann að mér var mikið mál að pissa, hafði ekkert fundið fyrir því í T1, en nú var mér mikið mál. Ég reyndi heilmikið að pissa á mig, eins og Pro-arar gera og mjög margir karlmenn, en gekk það ekki vel. Prófaði þá að hella vatni yfir mig og syngja „Piss, piss og pelamál, púðursykur og króna, þegar mér er mikið mál þá pissa ég bara í …“ en allt án árangurs. Þegar mér er mikið mál, þá hækkar púlsinn svo ég ákvað bara að fylgjast með wöttunum. En eftir um 73 km ferð á hjólinu gat ég ekki meir og ákvað að stoppa á einni drykkjarstöð og henda mér á salernið. Þvílíkur léttir. Fyrir næsta Ironman mun ég æfa þetta heima, annað hvort í bílskúrnum á trainer eða úti, þ.e. að reyna að pissa á mig, lofa samt engu um árangur. Meðalhraði var um 32 km á klst.
Eftir 82 km tók við mjög erfið leið þ.e. þegar Öland er þverað frá austri til vesturs, þar fengum við allan vindinn í fangið. „Drafting“ er algjörlega bannað í Ironman og það þurfa að vera tíu metrar á milli hjólreiðamanna. Ég var mjög samviskusöm og hægði jafnan á mér þegar einhver fór fram úr en á þessum erfiða kafla sá ég mjög marga Svía vinna saman og virða ekki reglurnar. Samt voru margir dómarar á mótorhjólum á leiðinni en mér fannst þeir ekki taka nógu hart á þessu. Meðalhraðinn hrapaði verulega niður hjá mér á þessum kafla, fór í um 22-23 km hraða á klst. á þessum kafla.
Það var góð tilfinning að fara aftur yfir brúna frá Öland yfir á meginlandið og inn í miðbæ Kalmar því þá voru að baki um 122 km. Ég þurfti að stoppa tvisvar á meginlandinu til að laga aukaslöngu sem ég var með og hafði fest með teygju aftan á hjólið á milli brúsafestinga. Hún losnaði þegar um 150 km voru búnir og ég gat ekki fest hana nema stoppa alveg og fara af hjólinu. Ég var í raun heppin að sjá þetta strax þannig að hún flæktist ekki í afturgjörðinni. Ég festi hana samt greinilega ekki nógu vel því ég þurfti að stoppa aftur eftir um 5 km og fara alveg af hjólinu og festa hana á ný. Þetta var verulega svekkjandi því ég var í ágætis gír. Þegar hún fór svo að losna í þriðja skiptið þá ákvað ég að stoppa ekki neitt, togaði bara í hana og settist ofan á hana og hjólaði með hana vafða um brúsafestingar, hnakkinn og í klofinu. Ég hafði samt smá áhyggjur af því að ég fengi núningssár á innanverð lærin við þessa fáránlegu aðferð mína.
Haddý að koma inn eftir hjólið, stutt myndbrot hér:
NÆRING: Kláraði næstum fullan brúsa af geli (var þynnt með vatni), tók með mér tvö niðurskorin Snickers og tvö niðurskorin Banana-kraft en borðaði bara tæplega helminginn af því. Ég var líka með saltpillur og Drakúlabrjóstsykur sem ég borðaði ekkert af en ég var mjög samviskusöm að taka inn salttöflur, eina á klukkustundarfresti og setti svo Zero-töflur í vatnið sem ég tók á drykkjarstöðunum. Ég tók enga orku þar, finnst Powerbar orkudrykkurinn og gelin ekki góð en ég borðaði reglulega hálfan banana sem ég greip á drykkjarstöðvunum.
T2 (Tími 3:30)
Ég ákvað að gera ekki sömu mistökin í T2 og í T1 svo ég hljóp með hjólið á sinn stað og fór svo beint á salernið áður en ég greip rauða pokann og fór í hvíta tjaldið að skipta. Úr hjólaskónum og í hlaupaskóna, greip GU gelin mín tók bara sex með mér af átta sem voru í pokunum, henti hjálminum og hjólaskónum í pokann og af stað.
HLAUP (Tími 4:15:55)
Haddý að byrja að hlaupa stutt myndband hér:
Það var frábært að hlaupa af stað, mér leið mjög vel, fyrir utan smá magaverk (eftir allt gelið). Hvatningin á hlaupaleiðinni í gegnum miðbæ Kalmar var algjörlega einstök. Þvílík orka sem maður fékk að hlaupa þarna í gegn. Ég sá strax fullt af Íslendingum sem kölluðu á mig og ég var svo glöð og brosmild að ég fékk þvílíka hvatningu frá öllum Svíunum, eiginlega allan hringinn, leið þarna eins og ég væri bara að koma í mark, fólkið var algjörlega einstakt. Ákvað að stoppa strax á fyrstu drykkjarstöð og fá mér kók (sem ég get ekki drukkið dagsdaglega) til að laga magaverkinn. Viti menn, kókið magnaði hann svo mikið að það kom mikill vindur í magann og ég fór að leysa vind út í eitt, en við það lagaðist magaverkurinn.
Þegar ég var langt komin með fyrsta hring sá ég hvar Leanda Cave (Ironman heimsmeistari 2012) hljóp fram úr mér svo létt á fæti en þá var hún að ljúka keppni með fuel belt merkt CAVE að aftan. Flott þríþrautarkona sem sigraði í Kalmar og ætlar að vera með að ári. Ekki leiðinlegt að geta sagt að maður hafi hlaupið með Leöndu í Kalmar (sjá heimasíðuna hennar: http://www.leandacave.com/).
Var á um 5:37 pace í meðalhraða eftir fyrsta hringinn (14 km) og í góðum málum. Annar hringurinn var mjög fínn framan af. Eftir um 15 km stoppaði ég til að fara á salernið en við það missti ég bæði púlsinn niður og pace-ið og náði ekki sama góða hlaupagírnum eftir það. En ég stoppaði eiginlega á öllum drykkjarstöðvum, labbaði í gegnum þær og fékk mér Coke og hélt svo bara áfram að leysa vind. Average pace eftir hring tvö var komið niður í 05:52. Þegar ég var að byrja síðasta hring hljóp Pétur mig uppi og við hlupum síðasta hringinn saman, sem var mjög skemmtilegt. Hlupum á um sex pace, en stoppuðum og gengum allar drykkjarstöðvarnar sem voru á tveggja km fresti, svo average pace hrapaði stöðugt niður, average pace eftir allt maraþonið var 06:04.
Stutt myndband sem Óli tók sem sýnir stemninguna sem var í miðbænum, hér:
Við Pétur ákváðum að gefa okkur góðan tíma þegar við kæmum í mark, fengum íslenska fánann hjá Óla og Bibbu og hvöttum áhorfendur og fengum miklar og skemmtilegar undirtektir þegar við komum í mark. Kynnirinn gat upplýst þátttakendur um að Pétur hefði verið að taka sinn annan Ironman á sex vikum, sem er ótrúlegur árangur. Það var mjög gaman að koma í mark og mér leið mjög vel. Um leið og við komum í mark voru tveir bornir á börum í burtu svo ég var einstaklega þakklát hversu vel mér leið, þrátt fyrir allan vindganginn.
NÆRING: 3 ½ gel (ótrúlega lítið miðað við maraþon), drakk mjög mikið af kóki og vatni og svo RedBull í lokin. Borðaði ekki mikið, kannski 1-2 bita af banana.
VEÐUR:
Við fengum allar tegundir af veðri þennan fallega dag í Kalmar. Það var sól, skýjað, lítill vindur og mikill mótvindur, þurrt og rigning og þrumur og eldingar. Meðalhitastig í sundinu voru 13 gráður, á hjólinu 15 gráður en 21 gráða í hlaupinu, raki frá 60%- 94%.
HEILDARTÍMI 11:44:11
Ég náði að bæta tímann minn um 10 mín og 29 sek. frá því í Frankfurt í fyrra og er mjög ánægð með þá bætingu. Það er alls ekki sjálfsagt að komast að ráslínu og það voru nokkrar hraðahindranir á þessu ferðalagi mínu að ráslínu eins og fimm rifbeinsbrot, viðbeinsbrot, tvö handleggsbrot, auk annarra minniháttar kvilla. Auk þess er alls ekki sjálfsagt að komast í endamark, það er svo margt tæknilegt, andlegt og líkamlegt sem getur stoppað mann á leiðinni.
RANK: 8.sæti í aldursflokki 45-49 ára
GENDER: 71 sæti allra kvenna
OVERALL RANK: 867. sæti í heildina af 2.350 þátttakendum.
ÞAKKIR:
Fjölskyldan: Það er ekki hægt að leggja stund á æfingar fyrir Ironman án þess að eiga einstaklega þolinmóðan og yndislegan maka og son, tala nú ekki um þegar maður er að gera þetta í þriðja skiptið (21 mánuður frá fyrsta Ironman) og er svo stöðugt í einhverjum spítalaheimsóknum þess á milli.
Óli minn er algjörlega einstakur, þolinmóður gagnvart öllum þessum æfingum og tekur líka virkan þátt í þríþrautinni með mér þangað til að æfingarnar fara að verða of langar. Kristófer er líka vanur því að mamma hans er yfirleitt farin á æfingar á morgnana þegar hann vaknar og oft ekki komin heim fyrr en eftir kvöldmat á kvöldin. En hann ætlar að hlaupa með mér hálft maraþon í Reykjavíkurmaraþoni næstu helgi. Takk elsku Óli og Kristó fyrir allar þolinmæðina og stuðninginn og hvatninguna, þið eruð algjörlega einstakir.
Þjálfarar: Ég þakka einnig öllum þjálfurunum okkar. Viðar sem var að setja nýtt Íslandsmet í Ironman sendi okkur allar æfingaáætlanir og sá um allar hjólaæfingar. Takk fyrir öll plönin og öll góðu ráðin og enn og aftur til hamingju með metið, við erum stolt af þér. Ég hljóp með Ásgeiri og Bibbu í Bíddu aðeins og naut frábærrar leiðsagnar frá þeim. Það er algjörlega þeim að þakka að ég hef skráð mig og tekið þátt og klárað Ironman þrisvar sinnum. Þau hafa óbilandi trú á mér og hvetja mig áfram á jákvæðan hátt og hafa svo farið með mér í öll mótin. Takk elsku Bibba og Ásgeir, þið eruð algjörlega einstök og „ekki hægt“ eða „get ekki“ er ekki til í ykkar orðabók. Kalli og Hákon sundþjálfarar hafa verið mjög duglegir að segja mér til í sundlauginni og góðir að koma mér af stað í lauginni, þótt ég hafi verið fatlafól. Takk fyrir það. Svo er hann Hilmar Björn í World Class alveg frábær einkaþjálfari og tímarnir hjá honum algjörlega ómetanlegir og frábærir fyrir þríþrautarfólk. Hann er svo sveigjanlegur og duglegur að setja upp æfingar sem henta hverjum og einum og frábær að taka tillit til móta og allra þátta. Takk Bjössi kærlega. Halldór Jónsson sjúkraþjálfari er búin að vera mjög þolinmóður og duglegur að hamast á eymslum á vinstri mjöðm og vinstri öxl eftir hjólaslysið og það er frábært að hafa svona flottan íþróttamann sem sjúkraþjálfara, sem hefur fullan skilning á æfingunum og hefur hjálpað mér að ná góðum árangri með góðum æfingum. Takk nafni.
Æfingafélagar og samferðamenn: Án frábærra æfingafélaga væri svona ferðaleg ekki sama upplifun og skemmtun og raun ber vitni. Kæru Þríkó æfingafélagar, Bíddu aðeins æfingafélagar og Hjólamenn. Takk kærlega fyrir yndislega tíma í æfingum allt síðasta ár og kæru Ironman Kalmar 2014 farar. Innilega til hamingju með glæsilegan árangur og skemmtilegan tíma.
Kæru samferðamenn, Kristjana og Atli og Bibba og Ásgeir. Takk kærlega fyrir yndislegan tíma á Öland og mikla skemmtun. Ég veit við vorum með besta Ironman „support crewið“ sem sá til þess að við fengum ávallt gott og mikið að borða, lambasteik, nautasteik og pasta með kjúklingi og svo hvíldumst við vel fyrir keppni. Það var mikið hlegið og spjallað á Öland og hlustað á frábæra stemnings tónlist. Til hamingju aftur elsku Sjana og Ásgeir með ykkar flottu PB tíma og takk elsku Bibba og Atli fyrir alla hvatninguna og stuðninginn. Þið eruð frábær.
Örninn: Langar að lokum að senda sérstakar kveðjur til Friðjóns fyrir frábært „bikefit“ og til Ragga, Jóns Þórs og allra hinna frábæru drengja í Erninum fyrir súperþjónustu.
SKEMMTILEGAR STAÐREYNDIR UM IM KALMAR 2014:
- Þriðja skiptið sem keppnin Ironman Kalmar er haldin
- Það voru um 50.000 áhorfendur sem hvöttu okkur áfram
- 2700 þátttakendur sem voru skráðir til keppni – 2.350 sem luku keppni
- 52% voru að taka þátt í fyrsta skiptið
- 14% af þátttakendum voru konur
- 1600 sjálfboðaliðar
- Það voru 15 þátttakendur í fyrsta Ironman á Hawai árið 1978
- Það voru 11 þátttakendur sem hafa tekið þátt í 25 eða fleiri Ironman mótum.
- Elsti þátttakandinn var 75 ára Ítali
- Yngsti þátttakandinn var 18 ára
MYNDIR Á GOOGLE PLUS