Daglegt líf

Á þessu Hitakorti, sést hvað við náðum að hlaupa mikið um eyjuna á þessum 8 dögum, þ.e. 200 km og 9-10.000 metra hækkun.

Markmið dagsins var að klára 12 km hlaup til að ná 200 km markmiði fyrir vikuna, sem Beta kastaði upp í loftið „í gríni“ þegar við komum til La Palma fyrir nákvæmlega viku síðan. Hefði ekki trúað því að við myndum ná því markmiði fyrir viku síðan.

Við spáðum mikið í það hvert við ættum að hlaupa síðasta daginn. Vorum að spá í að panta okkur leigubíl sem myndi keyra okkur suður um 12 km og hlaupa svo á hótelið, en okkur fannst það fullmikil áhætta, þar sem sækja átti okkur á hótelið klukkan 10:45 og keyra okkur út á flugvöll.

Svo úr varð að við tókum bara strandlengjurnar í sitthvora áttina og kláruðum 12 km malbiks/malarhlaup þennan síðasta dag, sem var yndislegt.

Það var skrítið að kveðja eyjuna La Palma eftir yndislega viku, en kominn tími á að fara heim og halda uppá aðventuna með fjölskyldunni.

Við vorum sóttar á hótelið klukkan 9 ásamt bresku hjónunum, vinum okkar.

Vorum keyrðar upp í El Pilar sem er í um 1.500 metra hæð. El Pilar er aðeins sunnar en þar sem við beygðum í gær í áttina að El Paso.

Við byrjuðum á að klifra fyrstu sjö kílómetrana upp í um 2.000 metra hæð og síðan tók niðurhlaup við.

Áttum samkvæmt plani að fara um 18 km leið eða til bæjarins í La Fuente. En við ákváðum að bæta við um 15 km leið alla leið niður að vita þar sem Transvulcania hlaupið byrjar. Fórum svo upp aftur í bæinn, svo við enduðum í um 32 km þennan daginn, komu reyndar 35 km á mitt úr, sem ég veit ekki af hverju. Held það hafi bætt við einhverjum 3 km í lokin 🙂

En þessi leið var ofboðslega falleg og gaman að próf að hlaupa niður þessa leið, sem er í raun hlaupið upp í Transvulcania hlaupinu.

Tóku svo strætóinn til baka til Santa Cruz.

Fórum um kvöldið aftur út að borða á góða veitingastaðinn á göngugötunni og borðuðum þríréttaða máltíð með góðri lyst og hringdum í Rebekku í Hong Kong.

Frábær dagur (því miður sá síðasti) og við búnar að ná 188 km, bara 12 km eftir til að ná 200 km.

Vorum sóttar af leigubílstjóra í Hobbita-gistiheimilið okkar. Kvöddum Ann, fullvissar um að við myndum pottþétt koma aftur til þeirra hjóna, enda yndislegt að gista hjá þeim.

Í leigubílnum voru bresku hjónin vinir okkar, en þau voru þrjár nætur á Rómantíska hótelinu og gengu út frá því, voru með aðeins öðru vísi plan en við. Það var gaman að hitta þau aftur.

Við vorum keyrð uppá hæsta punkt á eyjunni La Palma, sem heitir Roque de lo Muchachos, rétt undir 2.500 metra hæð. Þar er mjög góð aðstað til stjörnuskoðunar og mikið af rannsóknarsetrum, mjög flottur staður.

Það var mjög hvasst þarna uppi og því skítakuldi fyrir okkur vinkonurnar sem vorum bara á stuttum stuttbuxum og hlaupapilsi og reyndar í vindjökkum, en ekki með húfu né vettlinga, sem hefði kannski ekki veitt af 🙂

En við hlupum samt alveg upp á toppinn á útsýnispallinn og hlupum svo niðureftir. Þetta er algjörlega mögnuð leið og við að hlaupa öfuga Transvulcania leið. Hlaupið er uppá þennan hæsta topp, fyrri hlutannn og svo niður vestan megin í eyjunni.

Við hlupum að mestu niður, en svona aðeins upp og niður fyrstu 15 km. Þá tókum við hægri beygju og þá var mjög brutal bratt niðurhlaup, næstu 8 km. Síðustu 8 km voru svona frekar aflíðandi, en við hlupum í gegnum bæinn El Paso (eins og Garðabær) til Llos Llanos (eins og Hafnarfjörður), en Transvulcania hlaupið endar þar. Mjög gaman að sjá þann fallega bæ.

Fengum okkur ofboðslega góða pizzu og bjóra (mjög góður óáfengur bjór á La Palma).

Tókum svo strætó til baka til Santa Cruz de La Palma. Þar sem við vorum saddar og sælar var kvöldmaturinn hjá okkur ís, með jarðarberjum og mars súkkulaði í hótelíbúðinni okkar, sem var „huges“ m.v. Hobbit-herbergið okkar í Fransesca.

Við hlupum frá Hobbitagistiheimilinu okkar í Franceses upptil fjalla.

Fyrstu 3km voru klifur upp í 1000 metra hæð. Allar malbikaðir vegir í þorpunum, eru bara beint upp, með örugglega 20-30% halla. Sem betur fer er aldrei hálka þarna. Það var alveg töff að klifra þetta 🙂

Leiðin var mjög falleg, mættum geithöfrum og sáum loks lítil sæt lömb, vorar snemma á La Palma. Sáum mikið af fallegum jólahnetum í eins og ígulkerjum og auðvitað mikið af könglum líka. Það gerist ekki jólalegra, jólarósir (ekki í potti) heldur í sínu náttúrulega umhverfi

Samkvæmt plani áttum við bara að fara hring, þ.e. upp til fjalla frá Franceses og svo til baka, en við ákváðum að halda frekar áfram og hlaupa alla leið í bæinn Puntagorda. Náðum 28 km og 1.550 metra hækkun.

Við fengum okkur svo að borða bara í SPAR búðinni í Puntagorda, sem var opin, engin Siesta þar, og sátum úti í sólinni í um 90 mín.

Tókum svo strætó til baka.

Þegar við vorum komnar fyrir ofan gistiheimilið okkar, vissum núna hvar við áttum að biðja bílstjórann að hleypa okkur út, þá var hún Ann vinkona okkar kominn á staðinn, til að stoppa bílinn og láta hann hleypa okkur út. En hún hafði líka farið upp eftir í 16 bílinn, en við fórum með 17:00 bílnum. Ótrúlega kona hún Ann vinkona okkar.

Það var ágætt að við þurftum, ekki að ganga mjög langt, því við vorum með fulla poka af orkudrykkjum og áfengum bjór.

Fengum okkur svo bara pizzu hjá Ann í kvöldmatinn og skoðuðum möguleika á leiðum morgundagsins.

Fengum mjög góðan morgunmat á rómantíska hótelinu í Barlovento en héldum svo leiðar okkar.

Dagleiðin átti að vera til Franceses en við vorum búnar að ákveða að hlaupa alla leið á vesturströndina þ.e. til Santo Domingo.

Sú leið var um 30 km og við ætluðum svo að taka bara strætó til baka til Franceses sem við og gerðum.

Dagleiðin var mjög falleg eins og á austurströndinni, miklar lækkanir og hækkanir, farið inn og í gegnum mörg gil og dali.

Undirlagið var líka mjög misjafnt, en alltaf krefjandi en góðir stígar inn á milli.

Dagleiðin var 30 km og um 1800 metra hækkun, mjög heitur og krefjandi dagur, en ofboðslega falleg leið. Stoppuðum í hádeginu á fallegu kaffihúsi í litlum bæ og fengum okkar sódavatn og orkudrykk að drekka með nestinu okkar, sem var Chia bar 🙂

Vorum komnar til Santo Domingo klukkan 15:30. Spar búðin var lokuð, en við fórum á bar og fengum okkur Fanta og kók og íspinna sem rann ljúflega niður.

Við tókum svo strætó klukkan 16:00 til baka til Franceses en þurftum þá að ganga um 1,5 km leið frá stoppistöðinni á gistiheimilið, fyrst niður og svo upp brekkur, en falleg leið og sem betur fer var ennþá bjart.

Fengum svo frábærar móttökur á gistiheimilinu. Það eru bresk hjón, hún Ann og maður hennar sem ég man ekki hvað heitir, enda lá hann að mestu í veikindum á meðan við vorum þarna. En þau hafa búið og rekið þetta gistiheimili í 16 ár.

Við bjuggum í yndislegu hobbita herbergi, þar sem við höfðum okkar eigin sturtu og klósett. Í hobbita herberginu okkar var lítil húsamús, sem kíkti reglulega á okkur og sturtubotninn fylltist af svörtum margfætlum um nóttina.

Í eldhúsinu okkar sem var bara fyrir gisti, þar sem við gátum hitað upp mat sem var í frystinum og Ann búin að elda fyrir okkur, voru grænar eðlur sem kíktu á okkur.

Ann er svona kattakona, sem átti nokkra ketti og flottar LandRover jeppa. En hún var ekki með hænsni, þar sem minkarnir átu hænsins sem hún átti.

Merkileg kona hún Ann og ævintýri að gista hjá henni.

Við lögðum af stað um klukkan 09 frá gistiheimilinu, búnar að skila Duffel Bags í lobbýinu og svo var farið strax upp brekkuna. Áttum bókaðan morgunmat á Miami Bar sem við vorum báðar viss um að væri í Los Sauces. Þegar þangað kom þá komumst við að því að barinn var í Sanandreas um 2,5 km neðar (beint niður), vorum sem sagt bara búnar að klífa upp brekku, þessa 2,5 km og datt ekki í hug að snúa við.

Því fundum við bara næsta kaffihús, þar sem við gátum fengið rúnstykki með osti og kaffi og keyptum svo djús og banana í SPAR búðinni, þar sem það var ekki til á kaffihúsinu 🙂

Héldum svo áfram upp fjöllin upp í Los Tilos og svo upp í Laguna de Barlovento mjög falleg en krefjandi leið. Fórum svo aðeins til baka áður en við héldum áfram til Barlovento, þar sem okkur beið gisting á Rómantíska hótelinu.

Hlupum 23 km með um 1.500 metra hækkun.

Náðum mjög stuttu sólbaði við sundlaugina áður en sólin settist, en sólin sest auðvitað fyrr á austurströndinni.

Við fengum mjög góðan kvöldmat á hótelinu og flotta þjónustu og vorum með mjög fínt hótelherbergi. Bresku hjónin voru þarna líka og þau ætluðu að gista þrjár nætur þarna á hótelinu.

En ég svaf ekki vel þar, það var svo mikill hiti og raki í herberginu að ég endaði á aukarúminu sem var í herberginu, var svo hrædd um að allar byltunar mínar myndu vekja Betu.

Sváfum mjög vel á hótelinu. Vöknuðum í tæka tíð, til að gera okkur klárar í daginn og klára að pakka öllu niður í Duffel bag töskurnar, því það kom bílstjóri að sækja þær klukkan 09:00. Samkvæmt planinu sem við vorum með átti hann að sækja okkur líka og keyra okkur frá Santa Cruz de La Pama til Puntallana, þaðan sem við áttum að hlaupa/ganga til Los Sauces eða réttara sagt til San Andrés.

Við breyttum plönunum, sendum leigubílstjórann með töskurnar og bresku hjónin fóru með leigubílstjóranum til Puntallana, en við ákváðum að hlaupa alla leið.

Eftir að hafa loksins komið leigubílstjóranum í skilning um þetta, þá fórum við í morgunmat á hótelinu og lögðum svo í hann.

Maginn var ennþá ekki alveg nógu góður hjá mér, þó ég hafi ekki verið búin að drekka kaffi í heila viku, þá var ég ennþá með þessa niðurgangskveisu, sem er ekki gott í hlaupaferð.

Þá var eins gott að vera með nóg af Immodium, til að stoppa pestina, en þá líður manni samt ekkert sérstaklega vel á hlaupum, svo fyrstu kílómetrarnir og klukkutímarnir voru ekki góðir.

En fallegt umhverfi, sól og hiti breyttu líðaninni fljótt og upp úr hádegi var ég orðin mun betri.

Við stoppuðum og fengum okkur að drekka RedBull og fylltum á vatnsbirgðarnar í Puntallana og svo héldum við áfram

Þetta var alveg krefjandi leið en einstakleg fallegur dagur meðfram ströndinni. Við nutum fallegu blómanna, allra ávaxtatrjánna og yndslegs útsýnis út á hafið. Á tíma sáum við meira að segja til Teide á Tenerife.

Hlupum 26 km með um 1.200 metra hækkun.

Fengum flotta penthouse íbúð á gistiheimilinu í Charco Azul, mjög flott íbúð með risa svölum á efstu hæð. Útsýnið var stórkostlegt, en því miður var skýjað um daginn, svo við gátum ekki tekið sólbaðið á svölunum eins og okkur langaði til. Í staðinn hvíldum við lúin bein og fórum svo í göngutúr til San Andreas í kvöldmat.

Við lentum á flugvellinum í Santa Cruz á Palma um hádegisbil. Þetta var ótrúlega þægilegt, að fljúga með EasyJet til London Gatwick á föstudagskvöldi, engin asi á flugvöllunum hvorki í Keflavík, né á Gatwick. Sváfum í litlu hótelherbergi á flugvallarhóteli og vöknuðum svo eldsnemma og tékkuðum okkur inn í flugið til La Palma.

Flugvöllurinn er mjög lítill og kósý, en það var löng röð í vegabréfaskoðunina. Þegar við komumst þar í gegn, voru töskurnar okkar komnar á brettið og hinum megin við tollhliðið beið okkur leigubílstjóri sem keyrði okkur á hótelið í Santa Cruz.

Með í för voru einnig bresk hjón sem voru i sömu vél og við og voru að fara að ganga um eyjuna, eftir svipuðu plani og við.

Eftir að hafa tékkað okkur inn á hótelið, og farið í súpermarkaðinn til að kaupa okkur vatn og orkudrykk. Reimuðum við á okkur hlaupaskóna og hentum okkur í smá skokktúr sem átti að vera um 90 mín en urðu 4 klst 🙂

Fórum í flotta ferð upp á fjall, svo það var vel bratt upp og svo var líka vel bratt niður, en yndislegt að geta byrjað strax fyrsta daginn á hlaupaferð upp á bæjarfjallið. Hlupum LP1032 hringinn, samtals 19,3 km og um 1.250 metra hækkun.

Um kvöldið fórum við svo í bæinn og borðuðum á mjög góðum veitingastað á göngugötunni. Þar var mikið stuð, allir að halda upp á aðventuna, kallaðist Hátíð Stjarnanna og alls staðar afslættir í öllum búðum sem voru opnar fram á miðnætti. Mikil og skemmtileg skúrðganga á göngugötunni og mjög mikið, skrautlegt og skemmtilegt mannlíf í bænum.

Það voru glaðar en þreyttar hlaupavinkonur sem lögðust á koddann þetta kvöld.