Fjallahlaup

Við lentum á flugvellinum í Santa Cruz á Palma um hádegisbil. Þetta var ótrúlega þægilegt, að fljúga með EasyJet til London Gatwick á föstudagskvöldi, engin asi á flugvöllunum hvorki í Keflavík, né á Gatwick. Sváfum í litlu hótelherbergi á flugvallarhóteli og vöknuðum svo eldsnemma og tékkuðum okkur inn í flugið til La Palma.

Flugvöllurinn er mjög lítill og kósý, en það var löng röð í vegabréfaskoðunina. Þegar við komumst þar í gegn, voru töskurnar okkar komnar á brettið og hinum megin við tollhliðið beið okkur leigubílstjóri sem keyrði okkur á hótelið í Santa Cruz.

Leið miklu betur í morgun þegar ég vaknað en þegar ég fór að sofa, þökk sé einni parkódín töflu, þá svaf ég til klukkan 01 þegar ég þurfti að fara á klósettið😊

Það var miklu hlýrra núna en síðustu nótt en ég er búin að hósta mikið síðustu tvær nætur.

Við erum alveg hætt að taka Diamoxið en erum samt ennþá í rúmlega 4.000 m hæð.

Guðrún og Kristín eru líka báðar hóstandi. Guðrún og Elli fóru því aðra leið til Khumbung en við, þar sem það var mikil hækkun á dag leiðinni.

Við fórum aftur fram hjá klaustrinu sem við heimsóttum í gær á leið okkar.

Það var mjög gaman þegar við sáum aftur stóra klaustrið hinum megin við ána og dalinn, og sáum líka gistiheimilið Paradise sem við gistum á, á leiðinni uppeftir.

Tókum nestiapasu (mars/snickers/hnetur og harðfiskur) í fjallinu og nutum útsýnisins.

heldum svo áfram niður og upp en það var ágætis ganga upp að veitingastaðnum þar sem við borðuðum, hrísgrjón og kartöflur.

Það var mikið stuð í hádegismatnum þar sem við fæ dönsuðum undir styrki stjórn Hrannar.

Svo var önnur brekka efir hádegismat, 2 klst brekkan,  þegar ég átti ekki eftir mikið af henni fékk ég hræðilegt asmakast. Ég náði ekki andanum en sem betur fer þá var ég með púst frá Ingu (mitt hafði orðið eftir fyrir mistök í niðurskurðinum) og það hjálpaði  er að klára brekkuna.  Rétt áður en ég lagði af stað þá var Sammi vinur minn að spila tónlist,og það var eitthvað þvílíkt rapplag sem var að gera mig gráhærða en hann var með okkur síðustu göngurunum. Ég á endanum bað hann vinsamlegast að slökkva hahah 😉 fyndið þegar maður er alveg að gefast upp hvað svona getur pirrað mann.

Þegar við vorum komim uppa hæðina stoppuðum við í tei á tehúsi sem var á þessum tímapunkti vel þegið eftir puðið upp.

Svo tók við smá niður kafli eftir teið og inn dalinn en alltaf sáum vip klaustrið hinum  megin.

Sco sáum við Serba æfa sig í klettaklifri en það er bjöegunarskoli þarna í nágrenninu.

Svo Fengum við líka brekkuna, þá bauð Aðal sjerpinn mér að bera bakpokann minn fyrir Sig

eg Þrjoskaðist fyrst við og bar hann sjálf en svo þáði ég það og þvílíkur léttir, enda andardráttur inn eftir asma kastið ekki góður 😉

komum svo í þetta fallega litla þorp Sem heitir Khumjung sem er nauðsynlegur viðkomustaður því þarna er skóli sem Edmund Hillary stofnaði árið xxxx

Sturta 3 skipti á 12 dögum – forum og keyptum svuntu – góður matur – dansað og spilað á spil

Í morgun kvöddum við Namche Basar eftir að hafa gist á sama gistiheimilinu í tvær nætur. Virkilega góður matur og fín gisting.

Fórum upp úr bænum um sannkallað fjallalandslag. Fórum fram hjá manni sem er að vinna að stígagerð og styrktum hann, Tóti kvittaði í bókina hjá honum.

Fengum mjög bragðgott sítrónu/engiferte í morgunkaffinu og nutum góða veðursins.

Héldum svo áfram upp dalinn og gengum fram hjá tað-þurrkun virkilega vel skipulagðri.

Þegar við fórum svo yfir hengibrúnna þá var einn risastór og reiður Uxi næstum því búin að ráðast á okkur. Sherpinn okkar réð ekkert við hann og öskraði á okkur að drífa okkur yfir.

Borðuðum mjög gildan hádegismat, soðbrauð og steiktar kartöflur og grænmeti.

Eftir hádegismat var mjög brött endalaus brekka. Óla kveið mikið fyrir henni, en svo fórum við bara jafnt og rólega upp, svo uppgangan gekk mjög vel.

Þegar upp var komið blaði Tengboche, einn helgasti staður Nepal og þar var glæsilegt klaustur þaðan sem við nutum útsýnis til hinna tilkomumiklu tinda AmaDablam, Lhotse og Everest. Við fylgdumst aðeins með messu munkanna sem var utandyra og það snjóaði örlítið á okkur, enda orðið mjög kalt þarna uppi. Fórum svo á kaffihúsið, fékk mér eplaköku og kaffi.

Eftir að hafa notið útsýnisins og skoðað klaustursvæðið gengum við niður í litla þorpið Deboche.

Auðvitað væru teknar teygjur, og svo var bara haldið til í matsalnum þar sem hann var upphitaður en við frostmark inní herbergjunum. Reyndi að halda mér vakandi, ætlaði ekki að gera sömu mistökin og deginum á undan þe að leggja mig og sofna svo allt of seint því þá er maður bara þreyttari daginn eftir.

Fengum í kvöldmat gufusoðna grænmetiskodda með kartöflum, mjög góða en Óli var orðinn slæmur í maganum ;-(

Lögðumst til hvílu klukkan 21 með heita Nalgene brúsa sem hituðu vel kaldar tær.

Toppaði 8 tinda í Mosó í dag í frábærum félagsskap. Myndbandið segir meira en 1000 orð, en við Beta enduðum í rétt rúmum 37 km og 6 klst á fótum.  Takk fyrir yndislegan hlaupadag stelpur.

Fór með Laugavegshópi Náttúruhlaupa til Vestmannaeyja í morgun.  Veðurspáin alla vikuna var mjög góð, breyttist samt á síðustu stundu, í rigningu og þoku.

Sameinuðumst í bíla í Olís við Rauðavatn og fórum með Herjólfi frá Landeyjahöfn og það gekk mjög vel.

Ferðin yfir tók bara um 35 mínútur. Þar tóku á móti okkur eðalhjónin Róbert Marshall og konan hans Brynhildur Ólafsdóttir, sem bæði eru fararstjórar hjá Ferðafélagi Íslands og hafa leitt Landvættahóp Ferðafélagsins.

Við byrjuðum svo á að hlaupa frá höfninni í gegnum bæinn og upp á Eldfell. Eftir það fórum við upp á Helgafell og Sæfjall. Eftir Sæfjall tókum við aukakrók upp á Stórhöfða. Síðan var hlaupið að golfvellinum og inn í Herjólfsdal.

Upp úr Herjólfsdal var farið upp á Dalfjall. Við slepptum Blátind i vegna veðurs, en héldum áfram eftir Eggjum, á Molda og niður um Sprönguna. Þar sýndi Róbert Marshall okkur hvernig á að spranga. Hlupum svo um hafnarsvæðið að Heimakletti sem var síðasta fjallið og ansi bratt.

Þegar við komum niður af Heimakletti, hlupum við í sund, þar sem sundtaskan beið okkar.

Eftir sund var kíkt á ölhús Vestmannaeyja og svo borðuðum við saman á Slippnum.

Fórum svo með bát til baka klukkan 19:30.

Frábær dagur í Vestmannaeyjum, en ég þarf klárlega að koma aftur til að upplifa þennan fallega og skemmtilega hring í betra veðri.

Fór þessa helgina (23.-24. júní 2018) Laugaveginn (frá Landmannalaugum í Þórsmörk) á tveimur dögum með Náttúruhlaupurum.

Ferðin hófst í Reykjavík klukkan 08:00 þar sem við fórum 19 manna hópur saman í rútu inn í Landmannalaugar.

Við lögðum af stað rétt um hádegisbil, en þá vorum við búin að græja okkur taka hópmynd, fara á salernið og skila af okkur „trúss“ töskunni sem var keyrð í Hvanngil þar sem við gistum.

Veðrið inní Landmannalaugum var ágætt. Svo fór að rigna og kólna og leiðin upp að Hrafntinnuskeri var orðin ansi blaut og köld.

Verð að viðurkenna að það voru farnar að renna á mig tvær grímur, hvort við yrðum hreinlega að snúa við og láta sækja okkur aftur inn í Landmannalaugar, þar sem Gunnur hafði sagt við mig stuttu eftir að við lögðum af stað, að við yrðum að vera tilbúnar í það.

Þegar við komum í skálann að Hrafntinnuskeri var fremri hópurinn búinn að vera þar dágóða stund til að hlýja sér og ákvað að drífa sig út, þegar við í síðara hollinum komum þar inn, enda ekki mikið pláss fyrir marga í anddyrinu í skálanum.

Það var mikill snjót á leiðinni frá Hrafntinnuskeri að Álftavatni og mikið rok, rigning og bara verulega kalt.

Eftir að við komum niður Jökultungurnar, minnkaði rokið og veðrið var mun skárra.

Þá var bara að koma sér að Álftavatni og svo þaðan að Hvanngili þar sem við gistum.

Elduðum hakk og spaghettí með fullt af grænmeti og Royal búðingur með mangói.

Á sunnudeginum fengum við bongóveður, meira að segja sól og þurrt.

Áttum því yndislegan dag frá Hvanngili niður í Þórsmörk og nutum hans alla leið.

Á leiðinni í bæinn frá Þórsmörk komum við – við í Miðgard á Hvolsvelli og fengum okkur frábæran hamborgara og smælki, allt virkilega gott.

Þakka frábærum ferðalöngum mínum fyrir yndislegar samverustundir í þessari tveggja daga ferð um Laugaveginn.

Fór í frábæra æfingu með Laugavegshópi Náttúruhlaupa í kvöld. Það var „þurrt“ til tilbreytingar, en mikið rok og blés vel á móti okkur á leiðinni upp. Mikið er gott og gaman að æfa með fólki sem er í betra hlaupaformi en maður sjálfur, því þá tekur maður aðeins á því og ég átti mjög góðan tíma upp að Steini í kvöld og sólin skein á okkur.

Fór mjög varlega niður og hljóp eiginlega bara á vinstri fæti niður, þar sem hægra hnéð er ennþá hálf laskað eftir byltuna á laugardaginn. Skilaboðin frá Halldóri sjúkraþjálfara í morgun voru að hvíla svolítið hlaupin, alla vega fram að helgi, þar sem Laugavegurinn á 2 dögum er framundan. En hann setti lazer á bólgurnar á hnéð í morgun.  Freystingin fyrir hreyfíkilinn að fara Esjuna var samt meiri en skynsemin og því var bara niðurhlaupið tekið af skynsemi 😉

Það var yndislegt að komast á æfingu með Laugavegshópi Náttúruhlaupa í morgun.

Beta var búin að bjóða okkur Gunni og Ingvari að koma þegar námskeiðið okkar væri búið og æfa og taka þátt í leiðsögn með hópnum fram að Laugavegi, en við ásamt Gunnari erum öll að fara í Laugavegshlaupið.

Laugavegshópur Náttúruhlaupa fyrir utan Ásvallalaug

Æfingin hófst í morgun í Ásvallarlaug í Hafnarfirði og við hlupum upp að og í kringum Helgafellið virkilega skemmtilega leið.

Við gleymum því aldrei að njóta og ná tengslum við náttúruna eins og sjá má á þessari mynd.

Eins og svo oft áður þetta vorið, þá rigndi aðeins á okkur og eins og hefur komið fyrir áður, þá flaug ég á hausinn og lenti illa á hnjánum og maganum og höndunum. Gerði gat á buxurnar og jakkann og blæddi mikið úr sárum víða á höndunum á mér. Hefði verið sniðugt að vera með grifflurnar sem Ívar var að sýna mér um daginn með púðum 🙂

Ég var heppinn að Gunnur var með first-aid kit á sér svo við gátum hreinsað sárið og sett á það plástur og svo héldum við áfram.

Þetta var fallegur morgun. Fórum um 27 km leið.