Ama Dablam er 6.812 metra hátt og af mörgum talið eitt fegursta fjall heims. Það var fyrst klifið árið 1961 og er í dag þriðja vinsælasta fjallið í Himalaja til klifurs. Nokkrir Íslendingar hafa staðið á toppi þess. Þetta formfagra fjall mun blasa við á göngunni.
Heimild: Íslenskir fjallaleiðsögumenn
Nepal liggur á milli Indlands og Tíbet, nokkuð stærra en Ísland, ríflega 147.000 km2. Talsverður munur er á hæsta og lægsta púnkti landsins eða tæplega 8800 metrar. Landslagið er því fjölbreytt þó að Himalayafjöllin setji vissulega mestan svip á ásjónu landsins. Himalayafjöllin eru yngsti en jafnframt hæsti fjallgarður heims og þriðjungur hans liggur innan Nepal. Því eru ófáir tindarnir sem hægt er að glíma við eða einfaldlega bara horfa á og dást að. Yfir 1300 nepölsku tindanna eru yfir 6000 metrum þar af eru 8 þeirra yfir 8000 metrum. Í undirhlíðum þessara mikilfenglegu fjalla er bæði fjölskrúðugt dýralíf og náttúrufar að ekki sé minnst á fjölbreytta menningu ólíkra svæða landsins. Löng hefð er fyrir gönguferðamennsku og fjallakllifri í Nepal og ættu allir að finna þar eitthvað við sitt hæfi.
Í Nepal er fjölbreytt kerfi stíga sem í raun eru ævafornar þjóðleiðir heimamanna og sem enn eru reyndar í fullri notkun. Nepalska þjóðin skiptist í nokkur þjóðabrot sem tala ólík tungumál en nepalska er þjóðtungan. Enginn þarf þó að örvænta um að verða mállaus því enska er víða töluð sérílagi á fjölförnum ferðamannaslóðum. Lengi vel var Nepal eina hindúa konungsríkið en í dag hefur konungdæmið lotið í lægra haldi fyrir lýðræðislegri stjórnarháttum. Auk hindúisma eru búddismi, íslam og kristni viðurkennd trúarbrögð í Nepal. Landbúnaður er helsta atvinnugrein landsmanna sem teljast verður merkilegt ef sú staðreynd er höfð í huga að eigöngu 25% landsins er ræktanlegt. Nepal er 5 klst og 45 mín á undan GMT.
Í Nepal eru árstíðirnar 4 líkt og hér heima en þó með örlítið öðru sniði. Haustið hefst í september og veturinn tekur yfir í desember. Á þessum tíma má þó búast við að sjá öllu hærri hitatölur en við hérna heima eigum að venjast, en meðalhiti í nóvember er á bilinu 4°C til 23°C. Rétt er að benda á að gera verður ráð fyrir eitthvað lægra hitastigi því hærra sem fólk ferðast. Monsúnvindar blása með tilheyrandi regni frá júní og fram í september og þá getur úrkoma orðið allt að 150cm á sólarhring í eftirmiðdagsskúrum. Gjaldmiðillinn í Nepal er rúpía, US$ 1 jafngildir 106 rúpíum og hægt er að leggja virði rúpíunnar að jöfnu við virði krónunnar. Ekki er ráðlegt að skipta fé nema á viðurkenndum stöðum og trúlega ekki gott að skipta of miklu í einu en nógu þó til þess að eiga fyrir drykkjum og ýmsum smáhlutum á meðan á göngunni stendur. Í lok ferðar er svo hægt að skipta aftur ef áhugi er á að fara í stórtæk kaup á minjagripum, en handverk í Nepal er um margt áhugavert og hægt að fá ýmsa muni á góðu verði í Kathmandu.
Nepal liggur á skilum tveggja fleka sem rekast í sífellu saman. Þetta eru Evrasíuflekinn og Indlandsflekinn sem hafa með samreki sínu myndað Himalajafjallgarðinn. Jarðskorpa flekanna er þykk og eðlislétt og vöðlast upp í fellingar þar sem hvorugur flekinn gefur eftir. Skrið flekanna er uþb 4 – 5 cm á ári. Eins og gefur að skilja geta þessi stórkostlegu umbrot orsakað jarðskjálfta og jafnvel stóra. Er að jafnaði búist við einum stórum á öld.
Árið 2015 urðu 2 stórir skjálftar í Nepal sem höfðu gríðarleg áhrif á líf landsmanna. Sá fyrri 7,8 stig, varð í apríl og olli m.a. snjóflóði í hlíðum Everest sem leiddi til þess að fjöldi fólks fórst og hætt var við allar göngur á þennan hæsta tind heims það árið. Skjálftinn olli gífulegu tjóni og mikill fjöldi bygginga var lagður í rúst, þar á meðal forn hof í Kathmandu dalnum. Fjöldi fólks lét lífið og margir fleiri slösuðust. Í maí tæpum þremur vikum síðar varð svo annar skjálfti upp á 7,3 stig nokkru austar í landinu. Þrátt fyrir hversu öflugur seinni skjálftinn var, urðu ekki jafn mikil eignaspjöll og af þeim fyrri en snjóflóð féllu í hlíðum Everest.
Erfitt er að gera sér í hugarlund hve mvargvíslegar afleiðingar skjálftar af þessum stærðargráðum geta haft í för með sér. Eignatjón er augljóst sem og slys á fólki en félagslegar afleiðingar í jafn fátæku landi og Nepal geta líka verið talsverðar. Talið er að óprúttnir aðilar hafi nýtt sér óreiðuna sem ríkti í kjölfar skjálftanna og hneppt fjölda kvenna í ánauð og selt mansali úr landi. Flestar þessara kvenna munu hafa endað sem kynlífsþrælar í suð austur Asíu.
Nepalska þjóðin skiptist upp í 36 ólík þjóðabrot og trúlega eru Sérparnir þeirra kunnastir. Sérparnir búa í austurhluta Himalajafjallanna og talsverður hluti þeirra í Khumbu dalnum. Flestir stunda þeir landbúnað og daglegt líf þeirra og amstur í þessari hæð hefur gert þá hæfa til þess að takast á við háfjallamennsku. Það fer varla sá leiðangur í ferð á neinn af hærri tindum landsins án þess að hafa amk einn sérpa með í för. Sérpinn Tenzing Norgay er einn af frægustu Sérpunum en hann var aðstoðarmaður Edmunds Hillary þegar þeir komust fyrstir manna á hátind Everest.
Háfjallaveiki er ekki veiki sem plagar sérpa en gæti stungið upp kollinum hjá okkur sem alla jafna erum niðri við sjávarmál og því mikilvægt að vera vakandi fyrir einkennum hennar þegar ferðast er í hæð yfir 2500 – 3000 metrum. Flestir upplifa trúlega væg einkenni háfjallaveikinnar sem lýsa sér m.a. í höfuðverki, ógleði og lystarleysi. Góð aðlögun er besta leiðin til þess að komast hjá háfjallaveikinni, það að hækka sig ekki um of hvern dag og hvílast vel í hæð. Einnig kemur mikil og stöðug vökvaneysla að gagni. Ágerist einkennin er eina leiðin tafarlaus lækkun. Fararstjóri ferðarinnar
Heimild: Íslenskir fjallaleiðsögumenn
Vöknuðum klukkan 03.00 eftir reyndar mjög litinn svefn held ég hafi sofið í 90 mín samtals. Klukkan 01.30 vaknaði ég og fór að skrifa dagbókina fyrstu tvo dagana.
Rútan fór frá hótelinu klukkan 04.00 og framundan var 4 klst ferðalag. Við skildum eftir eina ferðatösku á hótelinu með farangri sem við þurftum ekki með okkur auk þess sem við þurftum að skera verulega niður þar sem duffel bág ásamt bakpokanum mátti bara vikta 15 kg samtals.
Ég svaf meira og minna allt rútu ferðalagið en við fengum með okkur nesti sem ég borðaði bara þegar ég kom á flugvöllinn. Hann var eins og frá miðri síðustu öld, þarna var mikið kraðag og allir að bíða eftir flugi, við fengum svo líka miða áttum miða í 5 ferð dagsins.
Við biðum í nokkra klukkutíma og sóluðum okkar bara á meðan 😉
Flugið til Lukla var ekki eins hræðilegt og var talað um en það var mjög þröngt í flugvélinni.
Lentum í Lukla um klukkan 13.30 og fengum te og hádegismat á hótelinu sem við munum gista á – á bakaleiðinni. Keyptum SIM kort í símann og lögðum svo af stað eftir matinn í gönguna.
Framundan var rúmlega 8 km ganga meira niður en upp.
Stoppuðum á yndislegu kaffihúsi þar sem við fengum ofboðslega gott kaffi sem er brennt og malað á staðnum Himalaya baunir og kaffihús. Það eru þrjár systur sem reka þetta kaffihús ásamt foreldrum sínum og gistiheimili og veitingahús.
Það voru mæðgur sem afgreiddu okkur í kaffihúsinu, wow hvað það var gott ég keypti mér 3 kaffibolla, espresso, cappucino og americano.
Við gengum svo rösklega, fórum yfir eina hengibrú fyrsta daginn, það var mikið fjör þar sem krakkarnir væri að stríða okkur og hristu hana verulega hahah 😉 Náði þessu á FB live 😉
Við komum í gistihús rétt í tæka tíð fyrir myrkur. Gerðum góðar teygjur, fengum te og kvöldmat og vorum komin ofan í svefnpoka og sofnuð rétt rúmlega níu.
Frábær dagur á fjöllum.
Kathmandu er höfuðborg Nepal og jafnframt stærsta borg landsins. Borgin er staðsett í Kathmandu dalnum og nánast samvaxin smærri borgum eins og Bhaktapur, Lalitpur og Thimi sem mynda eins konar stór Kathmandu svæðið, ekki ósvipað því sem við þekkjum hér á stór Reykjavíkursvæðinu. Þar búa uþb 1.750.000 manns og í dalnum öllum um tvær og hálf milljón manna. Borgin á sér langa sögu og elstu fornminjar sem þar hafa fundist eru ríflega 2000 ára gamlar. Óhætt er að segja að Kathmandu sé forvitnileg borg, sérílagi elstu hlutar hennar sem m.a. er að finna í nágreeni við Durbar torgið.
Flest hofin sem prýddu Durbar torgið urðu fyrir miklum skemmdum í jarðskjálftunum 2015 og torgið er því varla svipur hjá sjón miðað við hvernig þar var umhorfs fyrir skjálftana. Þar er þó enn gaman að rölta um, villast í litlum hliðargötum og fylgjast með því hvað er til sölu hjá heimafólki. Skammt frá Durbar er gatan Freak Street, sem var eitt af helstu kennileitum borgarinnar á sjöunda áratug síðustu aldar þegar hippar flykktust til landsins og héldu sig hafa fundið himnaríki á jörð. Þá var Freak Street helsta athvarf þeirra og þar að finna gistihús og veitingastaði. Í dag er þetta hins vegar róleg gata þar sem heimafólk býr og starfar. Helsta kennileiti dagsins í dag er Thamel hverfið, sem er vel þekkt af flestum þeim sem dvelja í borginni einhvern tíma og þar er að finna búðir, kaffihús, ferðaskipuleggjendur og hótel. Í þessum hluta borgarinnar er árstíðabundin sveifla á fjölda og lífi sem stjórnast af því hvenær flestir ferðamenn heimsækja landið.
Heimild: Íslenskir fjallaleiðsögumenn
Eftir morgunmat fórum við í skoðunaferð með Leifi og „lokal“ fararstjóranum okkar honum, xxx.
Ferðinni var fyrst heitið í Swayambhunath Stuba (Apagarðinn) þar sem eru margir fallegir staðir til að biðja.
Fyrst skoðuðum við bara svæðið og fengum kynningu á því með leiðsögumanninum okkar.
Svo fórum við og fengum kennslu á því hvernig Mandala myndir eru teiknaðar og sáum mun á gæðum mynda eftir því hvort þær eru teiknaðar af byrjanda eða meistara, sjá nánar um Mandala hér:
Eftir heimsóknina í Swayambhunath Stuba fórum við í borgina , Kssss þar sem við skoðuðum xxxxx og fengum okkur svo hádegisverð uppi á þaki á skemmtilegum veitingastað. Fengum okkur klassískan indverskan hádegismat sem var mjög góður. Efitr matinn héldum við áfram að skoða og næst var farið í að skoða pottana sem losa þig við hausverk … og Gongh …
Eftir það var gengið til baka í áttina að rútunni, sem svo keyrði okkur heim.
Tók aftur 5 km skokk, þekkti svæðið betur núna, en það var komið mikið myrkur þegar ég kláraði það.
Borðuðum á bar-veitingastaðnum á hótelinu og síðan var farið í að græja fyrir morgundaginnn. Þar sem við megum bara vera með 12 kg Duffel bag og bakpokann okkar, en restina sem við förum ekki með, megum við skilja eftir á hótelinu þar sem við komum hingað aftur eftir gönguferðina í grunnbúðir Everest.
Fór að sofa um klukkan 23 – en var vöknuð aftur 01:30 – og er vakandi núna að skrifa dagbók sem er ekki gott, þar sem ég þarf að vakna klukkan 03 og brottför frá hótelinu klukkan 04:00 í fyrramálið.
En ef maður getur ekki sofið þá er betra að reyna að gera sig syfjaðan með því að skrifa í dagbókina …
Góða nótt !!!
Lentum á flugvellinum í Kathmandu klukkan 09 um morguninn á staðartíma, eða um klukkan 03:30 á íslenskum tíma, næstum sólarhringsferðalagi lokið. Við Óli flugum fyrst til Osló klukkan 07:20 (föstudaginn 19.okt), stoppuðum þar í um 2 klst (2 klst munur þar), flugum svo frá Osló til Dubai klukkan 14:30 lentum í Dubai klukkan 23.20 á staðartíma (þá búin að tapa 2,3 klst í viðbót). Á flugvellinum í Dubai hittum við aftur ferðafélaga okkar sem höfðu flogið í gegnum Köben í stað Osló og flugum svo með þeim til Kathmandu, klukkan 02:50 og lentum eins og fyrr segir um klukkan 09:00 að morgni (töpuðum þar 1 klst í viðbót). Þannig að tímamunur er nú 5,3 kls, þ.e. sem við erum á undan Íslandi.
Leifur kom og tók á móti okkur á flugvellinum, en það tók sinni tíma að komast í gegnum hann. Á flugvellinum í Nepal, þarftu að kaupa ferðamannapassa, kostar 40 USD á mann fyrir 30 daga. Það voru kioskar sem var hægt að nota til að sækja um, en mjög margir bilaðir. Önnur leið var að fara með mynd af sér og útfylla sérstakt eyðublað. Okkur tókst að klára að sækja um í þriðja kioskinum sem við komumst í 🙂 Eftir það tók við önnur löng röð, þ.e. fyrri röðin var til að greiða fyrir og hin síðari var til að komast svo inn í landið og þetta tók allt um 2 klst. Þannig að allur farangurinn var löngu kominn þegar við loksins komum í gegn.
Fórum svo með rútu frá flugvellinum inn í borg. Áður en við fórum í rútuna, fengum við fallegan „velkomin“ silkiklút um hálsinn, eins og við fengum í Bhutan, skemmtilegur siður. Við tók svo um 30 mín ferð á hótelið okkar. Það er margt líkt með Nepal og Bhutan, nema hér eru engir karlmenn í pilsum og krakkarnir ekki í skólabúningi, en þess í stað eru allar konur hérna í virkilega fallegum kjólum í skærum litum.
Fyrstu dagana stóð yfir allra heilagasta hátíð Hindúa í Nepal, Dashian. Mikil hátíðarhöld hafa verið í landinu og má segja að þessi hátíðarhöld séu eins og jólin hér í Nepal. Kathmandu er höfuðborg Nepal og hér búa um 1,5 milljón íbúa en í landinu öllu um 30 milljónir., sjá nánar hér:
Við komum á hótelið okkar, Gokarna Reosort um klukkan 12:00. Eftir að hafa þegið móttökudrykk, þá fórum við á útibarinn og fengum okkur hádegismat og drykk. Fengum svo herbergin okkar rúmlega eitt og náðum mjög stuttum lúr, áður en við hentum okkur í skoðunferð með Leifi, klukkan 14:00.
Ferðinni var heitið í Bouddhanath Stuppa (e.Bouddha Stupa) sem er á heimsminjaskrá Unesco, er „Monestaries of Four tradition“, sjá nánar hér: Margar byggingar fóru illa út úr jarðsjálftanum 2015 og ennþá er verið að gera mikið við hérna.
Eftir að hafa skoðað „stúpuna“, þeirra Guðshús, þá fengum við okkur kaffi og öl uppá þaki á fallegu veitingahúsi, síðan var ekið heim.
Vorum komin heim rúmlega fjögur. Sumir fóru í Spa og sund, aðrir í göngutúr, eða leggja sig, en ég ákvað að skokka um svæðið, sem er mjög lokað. Á öllum endum þess eru vopnaðir verðir, svo það var eiginlega ekki hægt að skokka mikið eða langt. Ég fór samt upp og niður nokkra tröppustíga sem ég fann og skokkaði svo götuna niður að aðalgötu, þar sem er mikil umferð og mengum og mig langaði ekki að hlaupa hana, ómalbikuð og því mikið ryk. En með því að fara tvo hringi náði ég 5 km skokki – sem var bara yndislegt.
Við borðuðum svo kvöldmat á hótelinu, fórum í hlaðborð á veitingastaðnum niðri. Maturinn minnti mjög á matinn í Bhutan, kjúklingurinn allur í beini, eins og hann hefði bara verið settur í hakkavél (það var verið að selja lifandi hænur á götunni sem við keyrðum í dag) og nautakjötið frekar seigt. En sósurnar voru sterkar og góðar og pastað var fínt og desertinn mjög góður.
Fórum snemma að sofa, enda orðin mjög þreytt eftir að hafa ferðast í um sólarhring og lítið sofið á leiðinni.
En hótelherbergið er mjög fínt stórt og rúmgott.
Eftirfarandi grein birtist í Markaðinum, Fréttablaðinu 12.09.2018.
Íslensk ferðaþjónusta hefur vaxið og dafnað á alla vegu undanfarin ár. Ekki bara þegar kemur að fjölda ferðamanna og gjaldeyristekjum. Ferðaþjónusta sem atvinnugrein hefur líka eflst þegar kemur að þjónustu við okkar góðu gesti sem sækja Ísland heim. Um land allt starfa metnaðarfull fyrirtæki sem daglega taka á móti ferðamönnum hvort heldur sem er í afþreyingu, í skipulagðar ferðir, í mat eða gistingu.
Upplifun ferðamanna er enda mjög góð, en hún er síður en svo sjálfsögð. Í nýjum Ferðamannapúlsi sem Gallup heldur úti í samstarfi við Isavia og Ferðamálastofu og birtur var fyrr í sumar mældist heildarupplifun ferðamanna 83,4%, eða tæpum 2% meiri en á sama tíma í fyrra. Ferðamannapúlsinn byggir á spurningum sem snúa að heildaránægju ferðamanna, hvort ferðin var peninganna virði, uppfyllti væntingar, líkur á meðmælum og gestrisni okkar heimamanna.
Íslendingar hafa alla tíð verið góðir gestgjafar og hafa gestrisni og jákvæðni einkennt viðhorf okkar til ferðamanna. Það er því ánægjulegt að sjá að í nýrri könnun MMR sem framkvæmd var fyrir Ferðamálastofu og birt var á dögunum kom fram að 68% landsmanna eru jákvæðir gagnvart erlendum ferðamönnum, samanborið við 64% í fyrra.
Við sem störfum í ferðaþjónustu verðum að halda áfram að vanda okkur á öllum stigum, bæði gagnvart okkar góðu gestum og ekki síður heimamönnum. Ferðaþjónusta á Íslandi er ekki eins og síldarævintýri. Hún er komin til að vera sem stöndug heilsársatvinnugrein. Við verðum að hafa fagmennsku og gæði að leiðarljósi í uppbyggingu ferðaþjónustunnar til framtíðar.
Þá hefur verið frábært að fylgjast með uppbyggingu í ferðaþjónustu á undanförnum árum sem nýtist bæði ferðamönnum og ekki síður heimamönnum. Mikið nýsköpunarstarf á sér stað og er nú hægt að ganga inn í jökla, síga niður í eldfjöll, borða mat á heimsmælikvarða, baða sig í náttúrulegum heilsulindum og fara í skipulagðar ferðir um land allt þar sem virðing er borin fyrir náttúru og sögu. Hér er þó alls ekki um tæmandi upptalningu að ræða.
Ferðaþjónustan hefur þannig eflt byggðarlög um allt land ásamt því að styðja við aðrar atvinnugreinar . Svo er hún líka bara svo skemmtileg. Ef við höfum fagmennsku og gæði ávallt að leiðarljósi þá er framtíð ferðaþjónustunnar björt.
Halldóra Gyða Matthíasdóttir Proppé
Rekstrarstjóri þjónustu og reksturs ferða hjá Kynnisferðum, stjórnarmaður í SAF og í Leiðtogaauðum FKA.
Við rifum okkur upp klukkan sjö, kom sér þá vel sjálfsaginn. Yfirgáfum Óskot rúmlega átta eftir ríkulegan morgunverð og mundum eftir nestinu.
Við byrjuðum að fara inn Fljótsdal, geystumst upp Bessastaðabrekku í 2 gír (Hilux réð ekkert við sig, var eins og stóðhestur á sterum), fram hjá Ingiríði, hún var tjásulaus þennan daginn (engin þoka).
Þegar inn á heiðina var komið, var beygt til norðurs (til hægri fyrir malbúa). Ekið sem slóð lá inn að Kofaöldu og skyggnt inn í Eyvindardal undir Eyvindarfjöllin. Eyvindarfjölldin ytri og fremri störðu hreindýralaus og tómum augum til baka. Óli og Stefán Geir rýndu mýrarnar svo gufan steig upp af, það eru svo sterk glerin í sjónaukunum þeirra.
Þegar þarna var komið var ljóst að ekki voru hreindýr á ytri hluta heiðarinnar. Skýringin líklega mjög sterk suðvestanátt. Hífandi helvítis rok.
Nú voru góð ráð dýr (ekki hreindýr) ekið var sem leið lá til baka. Haddý sofnaði svolítið og næstum því hálsbrotnaði, þar sem dýpsta holan er.
Hófust nú símhringingar nokkuð. Fjöldi leiðsögumanna var að berja á hjörðum sem fundnar voru og kaus því þessi litli veiðihópur að fara afsíðis og leita eigin dýra.
Lá nú leið um Laugafell austur yfir á, yfir á Múla, og datt leiðsögumanni sú fásinna í hug að fara inn í Geldingarfell.
Þeirri bjarmalandsferð lauk, með sömu niðurstöðu og um útheiðina, engin hreindýr.
Var nú brotist til baka, yfir urð og grjót. Dekk lifðu af túrinn, Haddý svaf og hálsinn orðinn nokkuð stúrinn.
Vakti það furðu leiðsögumanns hve þrautþálfuð og sinasterk kona, Halldóra, gat sveiflað höfði sínu í svefnförum sínum í takt við holur og hnúka sem yfir var hnoðast og dugði vart spegill bifreiðarinnar til að fylgjast með sveiflunum (brá fyrir einstaka sinnum í hliðarspegli).
Þegar þarna var komið höfðu borist fregnir af hjörð sem veitt hafði verið úr, við Nálhúshnjúka, kíkt var á helstu slóðir þar um kring, og ekkert sást.
Því næst var ekið inn með Snæfelli og Snæfellsskála og upp í Sauðahnúka, þar hittum við Eskfirskan leiðsögumann sem bauð upp á samneyslu á hjörð sem hann hafði fengið vitneskju um.
Leiðsögumaður orðinn úrkúla vonar og brotinn innst, sem yst, lét glepjast og elti Eskfirðinginn.
Eftir nokkuð léttan akstur, (ekki heilsusamlegt fyrir Haddý), þegar að hjörðinni var komið, reyndist hún standa friðsæl og saklaus inn í griðlandi við Snæfell. Leiðsögumaður reyndist ekki samviskulaus og lét þann Eskfirska um málið og fór.
Þá var slegið undir nára og ekið beinustu leið inn á Vestur Öræfi (þó ekki svo bein). Þarna uppgötvaðist að Halldóra var orðin úthvíld og til í allt. Til að gera langa sögu stutta þá fundust dýrin utan í Mýrarslakka, spök og róleg og biðu dauða síns af æðruleysi og stóískri ró. Eftir nokkurt skrið um fúafen mýrarinnar fannst fallegt barð. Á það lögðust þreyttir og hristir veiðimenn, færið reyndist ekki ákjósanlegt, en sakir óendanlegra hæfileika veiðimanna, þá ákvað leiðsögumaður að láta höfuðskjóta dýrin á 405 metra færi … undirbúningur hófst.
Dýr voru valin með tilliti til aðstæðna, ekki þótti rétt að hafa annað en barð í bak dýranna og tók því nokkra stund að sannfæra dýrin um að velja fulltrúa í málið sem bæði stæðu kjurrir, stæðu rétt og ættu örlög sín skilið.
Þegar þar var komið taldi leiðsögumaður í, veiðimenn lágu taugalausir með krossinn á réttum stað, tíminn stóð kyrr og dýrið líka. Leiðsögumaður sem var orðinn nokkuð spenntur, þegar þarna var komið sagð i titrandi röddu, einn … og …tveir … og … BÚMM. Þessi undirfögru dýr sem höfðu verið valin til verksins, féllu ef svo má segja með sóma. Hin dýrin skeyttu engu um fórnfýsi systra sinna og hlupu og hafa ekki sést síðan. Nokkrir vitstola tarfar, komu þó hlaupandi úr annarri átt, en enn reyndist siðferðisvitund hópsins halda. Tarfarnir voru glæsilegir … hefðu farið vel í kistu – ekki líkkistu.
Satt að segja reyndist annað dýrið vera með höfuð ofan í maga og lét þó lífið. (lævísi þessara dýra er ótrúleg).
Þrátt fyrir að Halldóra væri útvhíld og þrautþhálfaður 1000 km hlaupari þá kaus hópurinn vegna stærðar dýranna að leiðsögumaður rölti eftir hjóli sínu. Það var gert og vegna glöggsýni hans og reynslu af fúafenjum og gróðurfari, þá komst hann að dýrunum með hjólið yfir óspillt land og gat svo þar að auki hjálpað öðrum veiðimönnum með sitt dýr og þeytt af á bílastæði þeirra veiðimanna.
Þegar þarna var komið var komið myrkur en heim rataði þessa litla saklausa veiðimannhjörð í bláleitu skyni ofurkastara Hilux bifreiðar leiðsögumanns. Þess má geta að Hilux var svo heimfús að þegar tekið var af stað þá kastaðist höfuð Halldóru og er það til marks um hversu liðug hún var orðin eftir daginn.
Þegar heim var komið biðu alvara lífsins, kusur voru úr kápu klæddar og vegnar, þvegnar og hengdar upp. Heldur fríkkuðu þær við að fara úr brókinni. Þessi sem hafði verið með höfuð ofan í maga þurfti nokkurrar lítaaðgerðar við.
Hjörtu og lifu hvíla nú frosin á botni kistu, en fætur tipla hljóðlaust í hjólbörum og bíða þess að verða skart á lopapeysum íslenskra kvenna.
Með hjartans kveðju ,,Veiðigengið, einn og tveir og …“
Höfundar: Halldóra Gyða veiðimaður, Stefán Geir, leiðsögumaður og Óli Svavar, veiðimaður.
Eftirfarandi fréttatilkynning var send á fjölmiðla í dag. Sjá á mbl og í fréttablaðinu.
Ég hlakka mikið til að takast á við ný verkefni um leið og ég mun sakna frábærs samstarfsfólks á sölu- og markaðssviði, en mun að sjálfsögðu vinna náið áfram með þeim á þessum nýja vettvangi.
Nýtt skipurit hefur verið innleitt hjá Kynnisferðum. Breytingarnar snúa einkum að kjarnastarfsemi Kynnisferða sem felst í rekstri ferðaskrifstofu og hópbifreiða en það er um 70% af veltu félagsins en það sinnir einnig rekstri strætisvagna og bílaleigunnar Enterprise Rent-A-Car. Með nýju skipuriti mun kjarnastarfsemin skiptast í tvær einingar. Á sölu- og markaðssviði verður aukin áhersla á að sækja tekjur, þróa vörur og efla enn frekar markaðssetningu fyrirtækisins. Þjónusta við viðskiptavini og rekstur ferða færist undir eitt og sama sviðið sem kallast „Þjónusta og rekstur ferða“. Allur rekstur rútu- og strætóflota Kynnisferða verður í nýju flotasviði sem bætist við þrjú núverandi stoðsvið félagsins.
„Tilgangur þessara breytinga er að ná meiri samfellu í þjónustu við viðskiptavini okkar og efla hana enn frekar ásamt því að auka tekjur félagsins og stuðla að hagkvæmni í rekstri bílaflota,“ segir Björn Ragnarsson framkvæmdastjóri Kynnisferða. Rekstarstjórar þessara nýrra sviða eru þau Engilbert Hafsteinsson, rekstrarstjóri sölu- og markaðssviðs, Halldóra Gyða Matthíasdóttir Proppé, rekstarstjóri þjónustu, og reksturs ferða og Sigurður Steindórsson, rekstarstjóri flotasviðs.
Engilbert Hafsteinsson hefur störf hjá Kynnisferðum 1. september. Engilbert hefur starfað hjá WOW Air frá 2013 nú síðast sem framkvæmdastjóri sölu- og markaðssviðs. Undir stjórn Engilberts náði WOW Air gríðarlega góðum árangri í aukningu hliðartekna en þær. Áður starfaði Engilbert sem framkvæmdastjóri D3 dótturfyrirtækis Senu en þar leiddi hann uppbyggingu á mörgum stærri vefþjónustum landsins t.d. visir.is og tonlist.is. Hann hefur mikla reynslu af stafrænni vegferð og munu kraftar hans nýtast okkur vel í þeirri vegferð okkar.
Halldóra Gyða Matthíasdóttir hefur starfað hjá Kynnisferðum frá því mars 2017 sem rekstrarstjóri sölu- og markaðssviðs. Halldóra hefur mikla reynslu af sölu og þjónustu og starfaði hún sem útibússtjóri hjá Íslandsbanka og sölu- og markaðsstjóri hjá Opnum Kerfum auk þess sem Halldóra hefur verið Dale Carnegie þjálfari. Halldóra hefur mikla reynslu af þjónustumálum og því ánægjulegt að fá hana í þessa nýju stöðu.
Sigurður Steindórsson hefur starfað hjá SBK frá 1992 en Kynnisferðir keyptu félagið 2006 og síðastliðið haust rann rekstur þess saman við Kynnisferðir. Sigurður hefur mikla reynslu af rekstri hópferðabifreiða og hefur unnið náið með stjórnendum undanfarna mánuði í að hagræða í flotarekstri félagsins.
„Við bjóðum Engilbert velkominn til okkar. Hann hefur mikla reynslu af sölu og markaðssmálum á erlendum vettvangi með áherslu á stafrænar lausnir og munu kraftar hans nýtast okkur vel í þeirri vegferð okkar. Við erum mjög ánægð með þetta öfluga teymi stjórnenda. Við höfum mikinn og góðan mannauð innan fyrirtækisins. Við erum sannfærð um að með þessu nýja skipuriti munum við efla þetta sterka fyrirtækið enn frekar,“ segir Björn ennfremur
DEPART SEYSSINS 24.08. – 15:56:11 – það voru 470 manns sem byrjuðu hlaupið
CP1 St Nizier du Moucherotte 3:02:14 = 411 sæti
CP2 Lans en Vercors 4:48:01 = 420 sæti
FYRSTI POKINN
CP3.1 Vif entrée 8:49:23= 355 sæti (inn)
CP3.2 – Vif sortie 9:39:22 = 345 sæti (út) STOPP 49:59 = Íþróttahúsið inni- skipti um föt, þvoði mér og hlóð úrið og símann, gerði mér ekki grein fyrir að ég hefði stoppað svona lengi .. var svo mjög hrss eþgar ég lagði af stað .. man ég sagði shit- ég stoppaði í 49 mín .. en var ennþá 1 kk
CP4 – Laffrey – 12:23:09 – 324 sæti
CP.5.1 – La morte entreé 14:59:40 – 290 sæti
CP.5.2. – La morte sortie – 15:13:32 – 249 sæti – STOPP 13:52
Stoppaði stutt – en fékk mér mitt kaffi, annað var búið, það var komið myrkur .. og ég hélt svo áfram einupp fjalllið – þá byrjaði þetta bölvaða lungnavesen og allir fóru svo fram úr mér á leiðinni upp .. fjallið …
CP.6 – Lac du Poursollet – 19:04:31 – 263 sæti
CP.7 – Chalet Barriere 21:19:20 – 256 sæti
POKI NÚMER TVÖ
CP.8.1 Riouperoux entree 22.46.40 – 257 sæti
CP.8.2. Riouperoux sortie 23:32:41 – 231 sæti STOPP 46 mín
CP9 – Arselle – 26:13:14 – 227 sæti –
CP11 – Refuge de la Pra – 31:13:50 – 244 sæti
Hérna á leiðinni hingaðupp eftir bugaðist ég næstum því .. héld við þyrftum ekki að fara þarna upp eftir.. orðið kalt ..
Á l eiðinni niður eftir eftir Refuge – áttum vi ðað elta alla endurskinsborðana, eins og ég hefði gert þetta áður – þ.e. farið þessa leið .. mikið myrkur og endalaust niður um 10 km leið ..
CP12 – Freydieres – 33:33:28 – 237 sæti (Lagði mig í 15 mín).
Hérna á eftir kom malbikskaflinn..
POKI NÚMER 3 = Flotta íþróttahúsið þar sem ég lagði mig aftur ..
CP13.1. St. Nazaire les Eymes entree – 37:12.54 – 219 sæti (lagði mig í 20 mín)
CP 13.2 St. Nazaire les Eymes sortie – 38:30:19 – 221 sæti STOPP 1:17:25
CP14 – Habert de Chamechaude – 38:30:19 – 221 sæti
CP 16.1 Le Sappey entree 44:51:56 – 220 sæti
CP 16.2 Le Sappey sortie 45:05.23 – 216 sæti
CP 17 – Col de Vence 47:02:50 – 214 sæti
Arrivee – Grenoble 48:58:03 – 209 sæti
TÖLFRÆÐI
Þátttakendur í hlaupinu voru 470 og 269 sem klára eða 57% – þ.a.l. 43% sem hætta = 201 þátttakandi.
Konurnar voru 27 sem tóku þátt eða 5,7% og það voru 17 konur sem kláruðu (63%), þar af 15 innan 51 klst tímamarka.
Lágmarkshraði á mér var 3,2 km klst og hámarkshraði var 4,2 km klst.
Lakasti árangur var 420 sæti og besti árangur var 209 sæti sem var niðurstaðan, vann mig því upp um 211 sæti
Var í 8 sæti í flokknum V1F, og 13 kona í mark. Var í 210 sæti overall af þessum 269 sem klára.
Sjá úrslit hér
(P: 00:53:17) Refsing þar sem 2 fjöllum var sleppt.
16:09:28
48:58:03
21:39:55
Hlaupið UT4M Xtreme 100 mílur er ræst frá Seyssins, í François-Mitterrand-garðinum. Í garðinum eru stórar grasflatir umkringdar háum trjám, sem sumar eru flokkaðir sem söguleg tré. Þaðan fóru hlaupararnir framhjá stað þar sem haldinn var leiðtogafundur Moucherotte vegna Ólympíuleikana áður en þeir ná í skíðastaðinn frá Lans til Vercors. Eftir að hafa klifrað upp í Pic Saint Michel, koma hlaupararnir að fyrsta „drop-poka staðnum“ Vif eftir að hafa farið yfir fjallið Uriol.
Umskipti til seinni massans liggur í norðurhveli svalir Connex. Síðan bíður lengi klifra á eftirvögnum til Pas de la Vache, hæsta punktur Ut4M í massanum Oisans-Taillefer, sem áður hefur farið í gegnum Laffrey Lake og úrræði Alpe du Grand Greenhouse. Hlauparnir fara síðan niður á Poursolet-vatnið. Að lokum fara þeir aftur á Platau des Lacs, þar sem flóru og andrúmsloftið gerir þeim kleift að halda að þeir séu í miðri steppunni og Tundra, áður en þeir ráðast á annað duglegan uppruna til annarrar lífveru Rioupéroux.
Næsta áfangi tekur þá til Croix de Chamrousse í Belledonne massifinu og hefur klifrað lóðrétta km Ut4M. Hér er það hátt fjallið og steinin þar til hlíðin Pra til mölva loksins leiðtogafundurinn í stóru Colon. Glæsilegt útsýni yfir alla leiðina í aðdraganda. Eftirvagnarnir halda áfram ferð sinni með lengstum uppruna Ut4M niður hlöðu Freydières. Þeir krossa þá dalinn Grésivaudan þar til St Nazaire-the-Eymes, þriðja grunn líf.
Þeir fara aftur að lokum með Manival, framhjá Faita, þá er Emeindras að efstu Chamechaude yfirburði síðustu Massif, Chartreuse. Þeir munu hafa brugðist við að endurreisa matinn á Habert de Chamechaude, frægur fyrir fjallatrjáminn. Allt sem eftir er fyrir knapana er að klifra í St Eynard eftir að hafa farið yfir Sappey í Chartreuse. Þeir halda áfram þar til Col de Vence, þá Rachais til Bastille sem dyrnar tilkynna síðustu kílómetra fyrir komu í sögulegu miðbæ Grenoble.