Daglegt líf

Við Óli erum búin að vera mjög spennt að komast í útilegu og sofa í topptjaldinu okkar. Skelltum okkur núna um helgina, vestur á Snæfellsnes og tjölduðum á bílastæðinu við sumarbústaðinn hjá Tóta og Millu. Dóra og Grétar og krakkarnir voru þar líka, gistu í tjaldvagninum sínum, svo úr varð yndisleg kvöldstund í bústaðnum. Frábært veður þegar við komum svo við borðuðum úti og svo var yndisleg spjallstund þar sem við Tóti æfðum okkur aðeins með DJI græjuna okkar

Takk elsku Milla og Tóti fyrir að bjóða okkur velkomin og takk öll fyrir yndislega kvöld – og morgunstund. Við rifum alla upp klukkan 08 á sunnudagsmorgninum, því við héldum svo beint á Snæfellsjökul í fjallaskíðaferð.

En við sváfum vel í topptjaldinu, það var mun hlýrra en ég átti von á. Hefði alveg mátt fara úr ullarfötunum ha ha ha

Starfsfólk Keðjunnar fór saman í óvissuferð út í Vestmannaeyjar. Loksins tókst okkur eftir að hafa starfað saman í rúm tvö ár á Covid tímum að eiga yndislegan dag saman.

Við fórum með rútu, sem var mjög gaman, því við að sjálfsögðu sungum í rútunni á leið til Eyja og sumir fengu hlutverkaleik. Ég átti t.d. alltaf að vera að spyrja hvort ég væri nógu fín og að sjálfsögðu tók ég það ALLA LEIÐ Vinnufélögum mínum fannst ég hafa ansi lítið sjálfstraust

Siglingin var yndisleg, lygnt og falleg og sólin skein. Þegar við komum í land, þá fórum við fyrst í skoðunarferð með leiðsögumanni, henni Kristínu Jóhannsdóttur sem er framkvæmdastjóri Eldheima safnsins. Eftir skoðunarferð um alla eyjuna þá enduðum við á að skoða Eldheima safnið. Það var mjög gaman þó ég hafi skoðað það áður, þá sér maður og heyrir alltaf eitthvað nýtt.

Eftir skoðunarferðir, þá var frjáls tími og við fórum að sjálfsögðu í nokkrar búðir. Sú búð sem vakti mesta athygli hér KUBUNEH, en þar er verið að selja notuð föt til styrktar fjölskyldum í þessu þorpi í Afríku. Fallegur og góður málstaður.

Við enduðum svo þennan yndislega dag á að borða saman í GOTT áður en við sigldum aftur í Landeyjarhöfn.

Frábær dagur með yndislegum vinnufélögum. Okkur leið eins og við hefðum verið í útlöndum, svo mikil var upplifunin og góða veðrið skemmdi ekki fyrir.

cc

Þjálfarinn Halldóra Gyða Matthíasdóttir Proppé er mjög stolt af því að hafa klárað þriðja og síðasta stig þjálfaramenntunar ÍSÍ í vetur en hún hafði lokið fyrsta og öðru stigi. Þá er bóklegi hlutinn búinn og þá hægt að taka verklega hlutann hjá sérsamböndunum.

Í vetur var SKÍ1 gönguskíðanámskeið bæði bóklegt og verklegt klárað 

Þakka stjórn Þríþrautardeildar Breiðabliks kærlega fyrir hvatninguna og stuðninginn.

Við ákváðum að leggja snemma af stað, þar sem framundan voru um 30 km ganga, þ.e. að klára hringinn í kringum Snæfellið.

Eftir frábæran morgunmat, var pakkað niður, húsið þrifið og fjallaskíðum og skóm pakkað niður í púlkurnar.

Þá var allur farangurinn tilbúinn til að láta sækja sig, þ.e. trússa hann til baka.

Þegar við lögðum af stað fór sólin að skína, sem var nú ekki spáð. Svo fór aðeins að blása á okkur, en sem betur fer norðanátt, svo það var að mestu í baki.

Við tókum okkur svo smá pásu þar sem við fengum smá skjól.

Eftir að hafa verið komin upp á hæsta punkt, lentum við í frekar miklu roki, svo við bara settum út hendurnar og bjuggum í raun til vængi úr jakkanum okkar og við fukum á sléttunni, eftir reyndar að hafa langflest flogið á hausinn í brekkunni á leiðinni niður.

Já það er ekkert grín að vera á ferðaskíðum niður brekku í púðursnjó

Til að komast í skjól færðum við okkur aðeins neðar og það var magnað útsýni þarna yfir Eyjabakkana. Magnað að vera staddur þarna megin og í raun alveg undir Snæfellinu með útsýni yfir Eyjabakka Geldingarfell og alveg niður í Lónsöræfin.

Síðan sáum við Þrándarjökul sem mun að öllum líkindum hverfa á þessari öld og svo niður Fljótsdalinn og út á Lagarfljót.

Tókum svo lengri matartími um hádegisbilið í sólinni sem var algjörlega yndislegt.

Það var gaman að sjá hvar hægt er að fara upp á Snæfell þarna á suðurhliðinni.

Vorum því næst farin að sjá Laugafellið, það virkaði miklu nær en það var.

Náðum síðustu stoppustöðinni áður en það fór að snjóa á okkur, en við fórum síðustu km í snjókomu, þakklát fyrir að geta notað allan búnað og föt sem við vorum búin að bera á okkur í bakpokanum allan tímann

Það voru ALSÆLIR og glaðir gönguskíðamenn sem komu að skálanum í Laugafelli. Eftir teygjur og öl var farið aftur í heita pottinn áður en við fengum mjög gómsætan mat í kvöldmat.

Ölið kláraðist í skálanum og sú hugmynd kom upp að ég myndi bara skokka niður í bíla, þar sem nokkrar kippur voru, um 14 km leið. Þegar ég var orðinn tilbúin að drífa mig, þá mætti Ragnar Reykás á staðinn og hvatti mig til að fara ekki ha ha ha

Það var kannski ágætt, því mannskapurinn orðinn frekar þreyttur og allir komnir í bólið klukkan 21:00

Takk elsku Milla og Tóti fyrir frábæra ferð og fararstjórn. Kæru ferðafélagar takk kærlega fyrir yndislega samveru og samverustundir, hver einasti dagur náði að toppa daginn á undan .. svo mikil var gleðin <3

Í dag var frjáls dagur, gátum bæði farið um svæðið á ferðaskíði eða farið uppá fjallið fyrir ofan

Við Óli fórum ásamt hluta hópsins á ferðaskíðin, uppá Grjótárhnjúk og smá hring til baka um 9 km.

Eftir hringinn, fengum við okkur gómsætan hádegismat og kaffi áður en við héldum uppá fjallið á ferðaskíðum.

Færið var stórkostlegt og það var glaðasti hundur í heimi sem kom niður eftir fjallaskíðaferðina uppá fjallið ofan við Snæfellsskálann.

Áttum svo yndislega kvöldstund í skálnum og borðuðum gómsætan bolognese rétt sem strákarnir elduðu undir leiðsögn kokksins á svæðinu

Trússbíllinn skutlaði okkur uppá veg, þ.e. upp fyrstu brekkuna með púlkurnar, en við vorum búin að koma fjallaskíðunum og fjallaskíðaskónum fyrir í þrem púlkum í gærkvöldi.

Gengum svo að Snæfelli (þ.e. komum norðan megin að fjallinu) um 8 km leið, áður en við skiptum yfir á fjallaskíðin. Óli fór ekki á fjallaskíðin, svo hann tók eina púlkuna með þrem ferðaskíðum og skóm með sér áleiðis í skálann yfir sléttuna.

Við hin skelltum okkur upp fjallið á fjallaskíðunum.

Þegar við vorum komin upp í um 1500 metra hæð, var orðið alveg blint, þ.e. það lágskýjað að ekki var neitt útsýnið og mikill bratti og glerhálka. Tóti sem var fyrst búin að hvetja allan hópinn til að snúa við, manaði mig að halda áfram svo við héldum áfram í um 1600 m hæð. þá hringdi Milla og henni leist ekkert á að við héldum áfram, enda orðið alveg blind, sáum ekki 1 meter fram fyrir okkur.

Við vorum samt bæði komin með brodda undir skíðin, enda ekki annað hægt. Það voru tveir útlendingar á undan okkur sem voru búnir að setja brodda undir skíðin hjá sér, en voru komnir af þeim og komnir á brodda undir skíðaskóna og skíðin komin á bakpokana. Þeir hundskömmuðu Tóta, sögðu honum að færið væri mjög hart og það var mjög bratt og hann ekki einu sinni með hanska Þessi stund þarna uppi var mjög fyndin, bæði samtalið okkar Tóta sem og þegar útlendingarnir töluðu við Tóta eins og hann væri algjörleg amatör ha ha ha – sem hann er sko ALLS ekki

En við tókum samt þá skynsömu ákvörðun að snúa við. Tóti tók þá upp skóflu og bjó til „tröppu“ í hallanum, þar sem við gátum lagt frá okkur bakpokanna og skíðin á meðan við tókum skinnin undan og klæddum okkur í úlpu, enda hallinn mjög mikill.

Tóti var reyndar búinn að hvetja mig til að fara bara upp með útlendingunum, því ég var með bæði ísexi og brodda undir skóna á mér, þ.e. í bakpokanum. En ég hafði ekki mikinn áhuga á því

Við fórum því niður, það var vel hart færið til að byrja með en svo fengum við meiriháttar skíðafæri. Ég lét Tóta hafa DJI græjuna mína og hélt ég hefði kennt honum nóg á hana til að taka upp, en myndbandið var mjög fyndið, þar sem við sjáum mjög fallegan himininn og stundum smá í hausinn á mér ha ha ha Gengur betur næst

Við náðum svo hópnum niðri, sóttum púlkuna sem Óli hafði skilið eftir í skarðinu og skíðuðum svo á fjallaskíðunum niður í Snæfellsskála. Þegar ég kom þangað fékk ég mér smá að borða og svo dreif ég mig til baka á lánsskíðum og skóm frá Hafdísi til að aðstoða Millu og Ingu sem höfðu farið að sækja ferðaskíðin og púlkurnar tvær sem urðu eftir.

Fengum svo gómsæta kjötsúpu í kvöldmat í skálanum og sólsetrið var algjörlega magnað.

Frábær dagur og kvöld á fjöllum