Fjallgöngur

Við Óli Már heimsóttum Huldu og Loga í K100 og sögðum þeim frá Nepal ævintýrinu okkar.

Fórum í skoðunarferð eftir morgunmat.

Fyrst var ferðinni heitið í Pashupatinath Temple í Kathmandu.

Þar skoðuðum við og fengum mjög góðar upplýsingar um Hindúisma og Búddisma.

Við skoðuðum líkbrennsluna og fræddumst um allt í kringum hana, sjá frekari upplýsingar hér.

Efir skoðunarferðina fórum við og hittum Jangbu yfirshherpann okkar sem fór með okkur aftur í Búdda hofið xx sem við fórum í fyrsta daginn.

Hann fór með okkur í sérstaka kjólabúð, þar sem við stelpurnar versluðum okkar alla glæsilega kjóla og margir strákanna keyptu sér flottar skyrtur og hatta.

Eftir kjólaleiðangurinn fengum við okkur hádegismat á grænmetisstaðnum Sherpa Loft, þar sem við fengum mjög gott guacamole með pönnukökum.

Eftir matinn, fórum við og kíktum aðeins í búðir þarna í kring og svo skelltum við Inga okkur í bæinn Tamel, þar sem okkur langaði að kíkja aftur í Sherpa búðina og skoða okkur „casual“ Nepalskan fatnað.

Við vorum búnar að kanna á google maps hvað ferðin heim myndi taka langan tíma og það var áætlað 40 mín. Við fórum því bara í tvær búðir og lögðum í hann til baka klukkan 17:00 þar sem planið var að fara út að borða með rútu klukkan 18:00.

Ferðin heim tók hins vegar mun lengri tíma, og við vorum orðnar ansi stressaðar við Inga. Vorum í stöðugu sambandi við Jóa og Óla, en Óli var búin að liggja heima í rúminu í allan dag.  Hópurinn og rúturnar biðu bara eftir okkur þegar við Inga komum og við klæddum okkur bara í kjólana í bílnum.

Fórum á mjög góðan veitingastað og fengum þríréttaða máltíð sem var mjög góð á flottum Nepölskum veitingastað, xxxx. xxxx.

Vorum komin heim á hótel aftur fyrir klukkan 23:00.

Vöknuðum klukkan 05:00, líklega síðasta kalda nóttinn í bíli hér í Nepal. Pökkuðum svefnpokunum og dótinu okkar og fengum okkur kaffibolla klukkan 5:30 í matsalnum.  Gengum svo með dótið okkar út á flugvöll, Sherparnir vinir okkar vöknuðu með okkur og báru hluta tasknanna, en við kvöddum alla burðarmennina í gær.

Vorum komin út á fugvöll fyrir klukkan 6, en við vorum upplýst í gær um að við ættum fyrsta flug yfir til Katmandu og myndum fljúga beint ekki á þennan sveitaflugvöll sem við flugum frá þegar við komum.

Reyndin varð samt sú að við þurftum, að bíða í 2-3 klst.  Flugið yfir gekk samt mjög vel þó manni finnst það smá crazy, bæði þar sem öryggisleit er mjög takmörkuð og maður situr, næstum því frammí hjá flugmönnunum  og maður gæti í raun tekið í stýrið 🙂

Þurftum svo að bíða smá stund eftir rútunni á flugvellinum á Katmandu, en vorum komin aftur á hótelið okkar Gokarna Forest Resort klukkan 10:30.  Það voru fagnaðarfundir að hitta aftur Ingu og Jóa, sem voru búin að vera í skemmtilegri ferð um Nepaldalinn.

Fengum okkur morgun/hádegismat, steikar eða klúbbsamlokur og drykki.  Sátum lengi úti í sólinni og spjölluðum saman.

Strákanir (mínus Óli minn) fóru svo saman í golf, en við sátum áfram og nutum hitans og sólarinnar.

Svo fóru allir í nudd fyrir kvöldmat og ég náði líka manicure og pedicure, oft hefur verið þörf, en nú var nauðsyn, svo það var yndislegt.

Borðuðum góðan kvöldmat á barnum og svo fóru margir snemma í svefninn, eftir langan dag, en ég var ótrúlega hress eftir nuddið og snyrtinguna að ég fór ekki að sofa fyrr en að ganga tólf.

Lögðum af stað frá gistiheimilinu klukkan 7 eins og aðra morgna. Skrítin tilfinning að þetta væri siðasti göngudagurinn. Fengum pönnuköku með epla skífum í morgunmat.

Það var frekar kalt þegar við lögðum af stað enda sólinn ekki farin að skína í dalinn.

Við tókum nokkur atriði upp í myndbandinu okkar eins og að ganga þreytt yfir brúnna, pipra Jakuxans þegar þeir fóru fram hjá o. S. Frv.

Stoppupum og fækkunin fötum þegar sólin for að skína (höfðum fengið okkur te þar á leiðinni uppeftir)

Heldum svo áfram, stoppuðum í tei áður en við förum yfir eina göngubrúnna þar sem Óli stillti sér upp og við tókum upp tvo satripo á brunni.

Eg gekk allan daginn á Hoka skónum mínum og við tökum líka nokkrar hlaupamyndir á brunni.

Sbo var tekin svuntu mynd og hátta mynd af Hansa og Leif.

Leiðin var að mestu niður fyrir utan nokkrar brekkur en mér leið mjög vel í þeim í dag.

Borðuðum hádegismat, pizzu, franskar og grænmeti á cxx og stoppipum sbo á systra kaffinu og fengum okkar mjög góða kaffibolla.

Síðasta brekkan upp var mjög auðveld og það var gaman að Fara sbo öll saman í gegnum hliðið.

Það sjálfsögðu tók ég það á FB Live.

Eftir að hafa skalað fyrir ferðinni og vip gegnum herbergin þá tökum við smá göngu um bæi n Lukla.

Naði að leggja mig smá fyrir kvöldmat en lúxusinn þe sturtan sem  var á herberginu var ísköld svo ekki varð baðdsgur hjá, en við sáum nokkrar mæðir vera að baða börnin sín í bala á leiðinni, spurning hvort laugardagur sé baðdagur hjá Sherpunum í fjöllunum.

Fengum sbo mjög gildan kvöldmat sjóðandi heitan disk, með kjúklingi, soðnu grænmeti og pasta. Heitir Sisler. Í desert var svo glæsileg kaka sem Leifur skipti bróðurlega á milli okkar allra rúmlega 20 manns.

Við biðum nefnilega öllum, Sherpunum, burðar drengjunum, yfirSherpanum og manninum sem rak jakuxans okkar áfram, þe biðum þeim öllum í kvöldmat og drykki með okkur.

Komin í rúm fyrir klukkan 21.30 enda áttu allir að vakna klukkan 5 í fyrramálið, e

Síðasti göngudagurinn leiðir hópinn til bæjarins Lukla. Gist á gistiheimili, fullt fæði

Svaf vel eftir að hafa kæmist i sturtu i gærkvöldi og farið i skemmtilegan svuntu leiðangur.

Eftir morgunmat förum við og kíktum á Hillary skolann en það voru bara feamkcæmdir þar sem það var skólafrí.

Þurfti að hlaupa aftur á hótelið fékk í magann þá kíkti hópurinn á málverka sala og Guðrún keypti fallegt málverk

Fórum svo upp úr dalnum yfir fjallið og niður hinum megin en okkur beið um 1000 m lækkun þennan daginn.

Tókum upp tí listar myndbandið uppi á hæðinni og Óli tók fullt af hlaupa myndum af mér þarna á hæðinni frekar skemmtilegt en skrítið að vera að hlaupa í 4000 m hæð með Everest í baksýn

Héldum aðeins áfram og tókum fleiri ljósmyndir og myndbönd.

Héldum áfram niður fjallið, könnunum við okkur síðan við fjórum í aðlögunargöngu frá Namshe Bazar upp að Everest View og komum þarna niður við flugvöllinn Og hjá línunni sem ég keypti húfuna hjá.

Eftir 3 myndatökuna þá konim við í bæinn og höfðum 2 klst áður en við hittumst í hádegismat á Jak Hotel Ínu.

Við byrjuðum á kaffihúsinu og fengum okkur kaffi og brownies og kíktum svo í nokkrar búðir.

Fengum mjög góðan hádegismat kjuklingasamloku og franskar

Eftir matinn þá gengum við áfram niður yfir glottu hengibrúnna og tókum myndband og myndir.

Svo var síðasta brekkan þegar við komum upp úr Þjóðgarðinum. Þurftum að bíða eftir að fá samþykki til aðhalds áfram frá manninum í skúrnum þar sem við erum skráð inn og út úr þjóðgarðinum.

Komum svo á gistiheimilið Sherpa Lodge & Restqurant um 16.30.

Hittumst svo á kaffihúsi klukkan 17 og svo í fordrykk klukkkan 18.30 á gistiheimilinu

Fengum Graskerssupu, Jakuxasteik með kartöflum og grænmeti og niðursoðna ávexti í kvöldmat.

Dönsuðum og spiluðum svo eftir kvöldmat. Sigrún var klætt upp af eigandanum í fléttan kjól og brúðkaups hattinn við svuntuna fínu.

dag er gengið Hrniður Mjólkurárdalinn í þorpið Monjo.

ÐVar vöknuð áður en vekjaraklukkan hringdi, hóstaði meira og minna alla nóttina og heyrði í Kristínu hósta í næsta herbergi.  Það var mjög kalt til að mynda fraus alveg í vatnsflösku sem Leifur hafði sett í gluggann. Fyrsti morguninn sem við tókum ekki Díamox, enda á leið undir 4.000 m.

Er orðin frekar listalaus, hafði ekki list á pönnukökunni þó það væri hnetusmjör og síróp á boðstólum með.  Þetta var því orðinn þriðja máltíðin sem ef hafði ekki lyst á , sleppti væði kvöldmat og hádegismat í gær. Maður hefur svo sem alveg  nægan fitu forða svo ég hef engar áhyggjur en myndi gjarnan vilja losna við kvefið og hressast aðeins 😉

Leiðin lá áfram niðurávið um óviðjafnanlega fjallasali.

Það er gaman að fara niður og sjá staði aftur sem við sáum á leiðinni upp og líka gaman að mæta fólki sem er á uppleið.

Við stoppuðum í fyrsta þorpi á leiðinni og fengum okkur kaffi og sungum hástöfum marga íslenska slagara við góðar undirtektir Sherpanna. Á þessum stað var líka mjög flott minnismerki um þá sem hafa látist við að reyna að klifra Everest.

Áfram hélt gangan og við stoppuðum í hádegismat að xxx sem er sami staðir og við stoppuðum í hádegismat á uppleið inni, þá fyrsti skiptið sem við borðuðum inni. Okkur er ennþá kalt, svo við erum ennþá frekar vel búin, eins og fólkið var þegar við vorum létt klædd á upp leiðinni. Fengum góðar djúpsteiktar kartöflur og einhverja grænmeriskodda.

Áfram hélt gangan til þorpsins Pangboche. Vorum komin snemma þangað, svo eftir hefðbundnar teygjur þá förum við upp í klaustrið hérna í Pangbouche.

Það var gaman að sjá það og bera saman við Bhutan þar sem klaustrin eru mun íburðarmeiri. En það var gaman að sjá Höfuðkúpuna og beinagrind af hendinni á Snjómanninum (Yeti) það var magnað.

Fórum svo á gistiheimilið okkar, þar sem tekið var í spil.

Í kvöldmat var pizza …

Hópurinn okkar lagði af stað eldsnemma frá Ghorakshep uppá Kalapattar (5550m). Þegar þau komu niður aftur fengu þau sér morgunmat og héldu svo áleiðis til okkar í Lobuche þar sem við borðuðum saman morgunmat.

Við Óli vöknuðum 6:30 og fengum okkur morgunmat klukkan 7, hefðum auðvitað átt að sofa bara lengur þar sem þurftum ekki að skila herberginu fyrr en klukkan 10. Þegar ég var búin að pakka þá fundust sólgleraugun ekki svo ég varð að henda mér í hverfissjoppuna og kaupa 800 kr Oakley gleraugu 😉

En fór samt í smá hlaupaleiðangur að leita að gleraugunum ef ég hefði gleymt eða misst þau þar kvöldið áður, án árangurs.

Eftir hádegismat var leiðin áfram niður á við og í raun mjög stutt ganga fyrir okkur Óla þar sem við förum bara búin að bíða eftir hópnum. En það væri fagnaðarfundir að hitta þau aftur 😉

Ég var frekar lystalaus, gat ekki borðað djúpsteiktu vorrúlluna sem var í hádegismat og ekki heldur kartöfluréttinn sem var í kvöldmat.

þegar við komum í Thukla (4799m) væru teknar sitjandi teygjur, fólk ekki alveg með orku í annað , en þær voru góðar.

Svo var spilað á spil sem er alltaf skemmtilegt, þangað til kvöld maturinn var framreiddur, en þar var svo kalt í herberginu að það var hlýrra að sitja niðri í matsalnum.

Svaf í þykku Everest úlpunni minni fra 66 ofan í svefnpokanum með hita brúsann og í ull og flís og tveim sokkum og með húfu. Það var virkilega kalt eins og síðustu tvær nætur.

En það sem var verst var að ég var farin að hósta of hósta sem var ekki gott.

Sváfum í 4.910 metra hæð, fyrsta nóttin sem ég svaf ekki vel, fór tvisvar á klósettið og svefnpokinn var hélaður að utan í seinna skiptið það var svo kalt. En ég svaf í mjög hlýjum fötum og mér var ekki kalt. Setti einhverja hljóðbók á Ipodinn til að reyna að sofna. Óli var að ströggla við öndunina svo ég var kannski líka meira vakandi að fylgjast með honum.

Vorum bæði glaðvöknuð klukkan hálffimm en ég sótti surefnismettunar mælinn til Leifs og Sigrúnar klukkan 5. Óli var reyndar finn með um 87 en ég var í 74 en mér leið samt mjög vel. Leifur vildi fá alla yfir 80 til að halda áfram svo ég pústaði mig og tók Diamoxin fyrir morgunmat.  Náði þá alveg rétt yfir 80 en morgunmaturinn var klukkan 6 þar sem gangan hófst klukkan 7. Ákvörðun var tekin með Óla fyrir morgunmat að við færum bara upp í Gorakshep (5.140 m) og myndum svo snúa við (sleppa geunnbúðum) þar sem Óli var að ströggla með öndunina og treysti  sér ekki heldur til  að sofa hærra.  Við lögðum af stað með hópnum. Það var mjög kalt en ég var vel klædd og sakaði því ekki. Óla var kaldara og var áfram að ströggla með öndunina.

Þegar við vorum komin um 2,7 km tók hann ákvörðun og vildi bara snúa við. Svo við snérum við ásamt Sherpanum Samden vini okkar.  Grunnbúðir Everest bíða okkar bara seinna.

Er því núna komin til baka í Lobuche og við munum gista hér aðra nótt og hitta hópinn í hádeginu á morgun, þá verða þau búin að toppa Kalapattar (5.550 m) og við höldum öll saman til Thukla (4.799 m) þar sem við borðuðum hádegismat í gær.

Þar sem við förum ekki alla leið upp í grunnbúðir Everest þetta árið (heilsan var ekki að vinna með Óla þá fór ég í smá klettaklifursfjallgöngu með Samden Sherpa vini mínum hérna fyrir ofan gistiheimilið í Lobuche (5200 m hæð) þar sem Óli er búin að sofa meira og minna í allan dag.

Hann Samden Samden Sherpa er 19 ára og búin að vera að Sherpast (burðar- og leiðsögumaður) síðan hann var 17 ára, en foreldrar hans eru bændur. Faðir hans er búin að klífa mikið af þessum stærstu fjöllum hér í Himalaya. Shamden er búin að fara 17 sinnum í ferð uppí grunnbúðir og nokkrum sinnum uppá Kalapattar, en hafði aldrei klifið þetta fjall sem við klifum saman í dag. Yndislegur drengur hann Samden sem stefnir á að klífa Everest einn daginn. Hann snéri við með okkur Óla í morgun og verður með okkur þar til við hittum hópinn aftur í hádeginu á morgun.

Vona að hann verði í mínum Sherpa hóp þegar ég kem aftur í maí 2020 í Everest maraþonið vonandi með Leifur Örn Svavarsson sem leiðsögumaður og fjölmörgum vinum mínum því við Leifur erum að skipuleggja ferð.

Þetta var erfiðasti dagurinn minn frá byrjun göngunnar. Fékk í magann þegar ég vaknaði og hafði ekki lyst á morgunmat og eftir þrjár ferðir á klósettið þá tók ég bara inn immodium og maginn snarlagaðist við það. Við skiluðum eins og vanalega gulu NF töskunum fyrir morgunmst og vorum tilbúin í göngu með bakpoka klukkan 8. Bakpokinn minn er orðinn ansi þungur, nú eru goretex buxurnar líka ásamt jakkanum auka húfi, vettlingum, nesti og  fullt af vatni.

Gangan hélt áfram uppí móti og við tókum te- og hádegismat saman og aðeins fyrr en venjulega. Borðuðum á stað sem heitir Kala Pathar Lodge í Thukla í 4.620 metra hæð.

Eftir hádegismatinn tók við mjög brött brekka og þá í fyrsta skipti síðan ég hóf gönguna sem ég notaði báða stafina mína. Hafði stundum notað annan en annars var Óli með þá eiginlega allan tímann.

Eftir mestu hækkunina komum við að minningarstað þar sem reistir hafa verið minnisvarðar um þá sem hafa látið lífið á Everest. Fallegur staður þar sem við Óli tókum mynd af okkur með Nátrúruhlaupafánann.

Áfram hélt gangan til þorpsins Lobuche sem er eitt af síðustu byggðu bólunum áður en komið er upp í grunnnbúðir.

Eftir tetíma þar gengum við uppá “hól” hérna í þorpinu þar sem við náðum 5000 metra hæð (Jón Örvar þurfti reyndar að halda úrinu mínu hátt uppi til að ná því 😉 ) svo var bara haldið aftur á gistiheimilið.

Sumir tóku spil en ég fór að hlusta á Veru Illugadóttir þáttinn hennar um Angelu Merkel -búin að hlusta á marga þætti síðan ég hóf þetta ferðalag, þeir eru allir frábærir.

Eftir kvöldmat fóru allir snemma að sofa, enda ræs klukkan 5, morgunmatur klukkan 6 og brottför 7.