Halldóra Gyða Matthíasdóttir Proppé
  • Heim
  • Daglegt líf
    • Daglegt líf

      Morgunblaðið um Grænlandsferðina

      maí 14, 2025

      Daglegt líf

      Grænland D6 þriðjudagur 29. apríl 2025

      apríl 29, 2025

      Daglegt líf

      Grænland D5 mánudagur 28. apríl 2025

      apríl 28, 2025

      Daglegt líf

      Grænland D4 sunnudagur 27. apríl 2025

      apríl 27, 2025

      Daglegt líf

      Grænland D3 laugardagur 26. apríl 2025

      apríl 26, 2025

  • Fjallahlaup
    • Fjallahlaup

      ITRA HLAUP FRÁ 2011-2024

      júlí 31, 2024

      Fjallahlaup

      TMR D8 Ferðadagur

      ágúst 4, 2023

      Fjallahlaup

      TMR D7

      ágúst 3, 2023

      Fjallahlaup

      TMR D6

      ágúst 2, 2023

      Fjallahlaup

      TMR D5

      ágúst 1, 2023

  • Keppnissaga
    • Keppnissaga

      Grænland D4 sunnudagur 27. apríl 2025

      apríl 27, 2025

      Keppnissaga

      Grænland D3 laugardagur 26. apríl 2025

      apríl 26, 2025

      Keppnissaga

      Íþróttaferilskrá eftir árum frá 2011

      júlí 31, 2024

      Keppnissaga

      Vasavikan 2024

      mars 6, 2024

      Keppnissaga

      New York City maraþon 2023

      nóvember 5, 2023

  • Þríþraut
    • Þríþraut

      Ironman Italy 2023 16.09.2023

      október 16, 2023

      Þríþraut

      Kópavogsþrautin 2021 (keppnissaga)

      maí 9, 2021

      Þríþraut

      Bláfjallaþríþraut Relive

      maí 10, 2020

      Þríþraut

      Bláfjallaþríþraut 2020

      maí 10, 2020

      Þríþraut

      50 ÁRA AFMÆLISÁRIÐ 2019

      desember 31, 2019

Halldóra Gyða Matthíasdóttir Proppé
  • Heim
  • Daglegt líf
    • Daglegt líf

      Morgunblaðið um Grænlandsferðina

      maí 14, 2025

      Daglegt líf

      Grænland D6 þriðjudagur 29. apríl 2025

      apríl 29, 2025

      Daglegt líf

      Grænland D5 mánudagur 28. apríl 2025

      apríl 28, 2025

      Daglegt líf

      Grænland D4 sunnudagur 27. apríl 2025

      apríl 27, 2025

      Daglegt líf

      Grænland D3 laugardagur 26. apríl 2025

      apríl 26, 2025

  • Fjallahlaup
    • Fjallahlaup

      ITRA HLAUP FRÁ 2011-2024

      júlí 31, 2024

      Fjallahlaup

      TMR D8 Ferðadagur

      ágúst 4, 2023

      Fjallahlaup

      TMR D7

      ágúst 3, 2023

      Fjallahlaup

      TMR D6

      ágúst 2, 2023

      Fjallahlaup

      TMR D5

      ágúst 1, 2023

  • Keppnissaga
    • Keppnissaga

      Grænland D4 sunnudagur 27. apríl 2025

      apríl 27, 2025

      Keppnissaga

      Grænland D3 laugardagur 26. apríl 2025

      apríl 26, 2025

      Keppnissaga

      Íþróttaferilskrá eftir árum frá 2011

      júlí 31, 2024

      Keppnissaga

      Vasavikan 2024

      mars 6, 2024

      Keppnissaga

      New York City maraþon 2023

      nóvember 5, 2023

  • Þríþraut
    • Þríþraut

      Ironman Italy 2023 16.09.2023

      október 16, 2023

      Þríþraut

      Kópavogsþrautin 2021 (keppnissaga)

      maí 9, 2021

      Þríþraut

      Bláfjallaþríþraut Relive

      maí 10, 2020

      Þríþraut

      Bláfjallaþríþraut 2020

      maí 10, 2020

      Þríþraut

      50 ÁRA AFMÆLISÁRIÐ 2019

      desember 31, 2019

Category:

Gönguskíði

Daglegt lífGönguskíði

Morgunblaðið um Grænlandsferðina

by Halldóra maí 14, 2025

Hér að neðan er viðtal við Einar Ólafsson um Grænlandsferðina okkar, sem birtist á baksíðu Moggans 14. maí síðastliðinn.

maí 14, 2025 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Daglegt lífGönguskíði

Grænland D6 þriðjudagur 29. apríl 2025

by Halldóra apríl 29, 2025

Við fórum á fætur klukkan 7:00. Bílstjórinn okkar Símon frá Póllandi ætlaði að sækja okkur klukkan 08:30. Flugið heim var áætlað klukkan 11:00. Fengum okkur góðan morgunmat, enda fullt til ennþá í ísskápnum, jógúrt, súrmjólk, brauð og kex og við buðum strákunum, þ.e. Einari og Mikael að koma og fá sér af morgunverðarhlaðborðinu.

Við vorum búnar að pakka öllum farangri og koma skíðunum til Einars. Það var búið að pakka öllum byssum niður og við gáfum restina af skotunum okkar til Grænlenska teymisins. Þá var bara að taka af rúmunum og taka lokaþrif áður en við læstum hurðunum af þessum yndislegu íbúðum sem við höfðum gist í síðustu 5 nætur.

Við vorum svo lánsöm að hitta á hann Símon á flugvellinum þegar við komum til Grænlands og hann keyrði okkur í íbúðina okkar. Við fengum símann hjá honum og svo var hann bara einkabílstjórinn okkar allan tímann ásamt því að við fengum okkur 10 skipta strætókort. Það var mun hagkvæmara og þægilegra heldur en að leigja bílaleigubíl.

Inntékkun á flugvellinum gekk alveg ótrúlega vel. Tók mjög stuttan tíma, en við vildum mæta snemma, þar sem við vorum svo lengi að tékka okkur inn í Keflavík á leiðinni út. Fríhöfnin er ekki stór, en ég keypti grænlenskan bjór handa Óla og spilastokka sem minjagrip.

Flugið heim var líka mjög ljúft, útsýnisflug eins og á útleið og við lent í Keflavík fyrr en varði. Óli sótti okkur og við komum öllum farangri í bílinn, nema skíðum sem Nanna kom með til Einars. Við Hrefna og Óli fórum svo með byssurnar uppí SkotKóp til að setja þær aftur saman og koma þeim strax í læstar hirslur. Þar hittum viðÖrnu skotstjóra sem aðstoðaði okkur við að setja þær saman og að koma þeim í læstar hirslur.

Ferðalok eftir yndislega daga í Grænlandi, með frábærum vinum. Langar að þakka öllum ferða félögum fyrir yndislegar samverustundir og sérstaklega „5-fræknu“ þeim, Einari sem skipulagði ferðina, Hrefnu og Nönnu vinkonum mínum sem deildu með mér íbúð og Mikka sem deildi íbúð með Einari fyrir yndislegar samverustundir. Takk öll kæru ferðafélagar fyrir samveruna – ég mæli 100% með ferðalagi til Nuuk á Grænlandi. Kærar þakkir til Hrúts fyrir veitta aðstoða, ráðleggingar og City sightseeing um Nuuk.

Qujanaq – takussagut

AÐ LOKUM: Ég þakka félögum okkar í SkotKóp fyrir að taka vel á móti okkur Biathlon teyminu og aðstoða við æfingar í húsnæðinu þeirra í vetur og þá sérstaklega formanninum honum Bjarka sem fór norður á Hólmavík til að fylgjast með gengi okkar. Langar líka að þakka Hjalla í Hlaði fyrir veitta aðstoð en ég keypti mér æðislegan Anschutz biathlon riffil af honum og hann er búin að redda mér öllum fylgihlutum sem mig vantaði og hann og Jón Þór leiðbeindu okkur varðandi flutning á rifflum úr landi. Jón Þór aðstoðaði okkur líka við að calibera eða skjóta byssuna inn, þ.e. stilla aftursigtið eftir að Hjalli var búin að láta smíða hækkun undir framsigtið. Takk kæru félagar fyrir aðstoðina. Við eigum svo frábæra vini í þessu sporti okkar eins og Gummi Jóns og allt Skíðasambandið sem ég vil líka þakka fyrir veitta aðstoð. Að lokum þá á Einar Ólafsson að öllum ólöstuðum stærsta hrós og knús skilið fyrir að koma þessari ferð á laggirnar, ég veit að Grænlendingarnir trúðu því ekki fyrr en við mættum að hann myndi mæta með svona stóran hóp til Grænlands. Takk kæri Einar ekki bara fyrir að fá hugmyndina heldur líka að framkvæma hana. Þessi ferð mun lifa að eilífu í minningarbankanum mínum og við Óli ætlum að halda áfram að æfa með SkotKóp næsta vetur. <3

apríl 29, 2025 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Daglegt lífGönguskíði

Grænland D5 mánudagur 28. apríl 2025

by Halldóra apríl 28, 2025

Þegar maður ætlar að sofa út þá vaknar maður að sjálfsögðu klukkan 05:00 og sofnar ekki aftur 😉

Fór samt ekki á fætur fyrr en Hrefna og Nanna vöknuðu eða um klukkan 08:00. Fengum okkur góðan morgunmat og slökuðum á. Spáin fyrir daginn var ekki mjög góð, það átti að vera ofankoma og um 20 metrar á sek. Veðrið var hins vegar alveg ágætt þarna eftir morgunmatinn, svo við Nanna ákváðum að fara út á utanbrautar/ferðaskíði. Einar reyndar spurði „Rassalínu“ hvort hann hefði nokkuð misskilið hana, hvort hún væri ekki slæm í rassinum. En jú ég var ekki góð, en ég var búin að druslast með utanbrautar-skíðin, stafi og skó til Grænlands og mig langaði að nota þau og síðasti dagurinn okkar í dag.

Ég nennti ekki að fara langt, svo við lögðum bara af stað fyrir utan íbúðina okkar. Það hafði líka snjóað mjög mikið um nóttina og því mikill snjór fyrir utan húsið. Við fórum skemmtilegan hring niður að nýja kirkjugarðinum í áttina að fangelsinu og skotskíðasvæðinu. Snérum svo bara við þar og kíktum inn að skíðasvæðinu/húsinu þar sem partýið var í gær, samtals um 5 km hringur 😉

Eftir skíðatúrinn, hentum við okkur í casual föt og tókum strætó í bæinn. Einar, Mikki og Hrefna voru farin í bæinn í menningarleiðangur. Við hittum, þau á Þjóðminjasafninu, en Jói bróðir var búin að benda mér á að það væri virkilega flott safn og klárlega þess virði að skoða það. Þar hittum við Hafnfirðingana en þau voru öll á safninu, sjá upplýsingar um safnið hér https://en.nka.gl

Eftir langa skoðun á safninu, þá kíktum við á Sendiherra Íslands í Nuuk, hann Guðbjörn Árna Björnsson. Sendiráðið í Nuuk var opnað 2011, en Guðbjörn hefur verið sendiherra frá 2020.

Eftir mjög stutta heimsókn í sendiráðið þá fórum við í göngu niður á strönd að skoða þúsund ára gamla ísjaka og gengum svo uppá bæjarhólinn þar sem er stytta af Hans Egede sem var danskur prestur og landkönnuður, oft kallaður „fyrsti stofnandi Nuuk“.

Síðan fengum við okkur síðbúin hádegisverð á veitingastaðnum Esmeralda þar sem ég fékk með kjúklingasalat, sem Mari Jaersk var búin að mæla með, ég var sko ekki svikin af því 😉

Síðan var tekið lokashopping, aðeins kíkt í Kringlu þeirra Nuuk búa og að sjálfsögðu í túristabúðirnar og að lokum í matvörubúðina að kaupa mjólk í kaffið með morgunmatnum, síðan brunað heim í sturtu og skipt um föt fyrir kvöldmatinn.

Þar sem við vorum þrjár að fara í sturtu, Nanna, Hrefna og ég, þá vorum við ekki alveg jafn snögga og strákarnir. Einar, Nanna og Mikki fóru því aðeins á undan okkur Hrefnu og við brunuðum svo niður að strætóskýli og rétt sáum í rassinn á strætó fara. Þá sá ég konu í bíl með hund í framsætinu sem virkaði svo almennileg, svo ég bara setti upp puttann og húkkaði far fyrir okkur Hrefnu. Konan var fyrir tilviljun að fara í húsið við hliðina á Tapas veitingastaðnum sem við vorum að fara á. Einar var því mjög hissa þegar hann sá að við vorum komnar langt á undan honum og þeim á veitingastaðinn.

Hrútur vinur minn var búin að bóka borð, fyrir allan hópinn á Tapasbarnum, við vorum alveg út af fyrir okkur á annarri hæð og vorum fyrirfram öll búin að panta okkur 3-5 taparsrétti. Maturinn var mjög góður og frábært og einfalt skipulag.

Eftir kvöldmat fórum við bara heim með strætó að pakka fötum, skíðum og rifflum, enda flug heim á morgun.

Yndislegur ferðaskíða- menningar og verslunardagur að kveldi kominn.

apríl 28, 2025 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Daglegt lífGönguskíðiKeppnissaga

Grænland D3 laugardagur 26. apríl 2025

by Halldóra apríl 26, 2025

Það var smá stress í loftinu, fyrri dagur keppnirnar og ég hafði áhyggjur af því að komast þessa 7,5 km. En í dag átti keppnin að vera 3 * 2,5 km og skotið tvisvar, einu sinni í liggjandi stöðu „prone“ og einu sinni í standandi. Ástæðan fyrir því að ég var stressuð var sú að ég var með tognun í rassi, en ég tognaði á Yasso æfingu á miðvkudagsmorgun, sama dag og við áttum að fljúga til Grænlands. Önnur ástæða fyrir smá stressi, var að það var mjög mikið af brekkum í brautinni, við séum það þegar við vorum að æfa okkur í gær. Það var ekkert að gera, en að leggja af stað og sjá hvernig ég yrði.

Eftir morgunmat þá sótti Símon leigbílstjórinn okkur og skutlaði okkur að staðnum, þangað sem við áttum að mæta með byssurnar og skíðin. Einar var búin að redda okkur skutli uppeftir, þurftum að hringja nokkur símtöl í gær, til að finna skutl. En „Óli“var maðurinn sem var til í að skutla okkur.

Við komum að ratsjárstöðinni, þar voru sleðar og troðari til að taka allar byssurnar og farangurinn, þ.e. bæði byssur, skíði sem og bakpoka. Við Mikki fengum svo far upp eftir með sleða, sem var með kerru með öllum skíðunum. Það var mjög næs ferð upp og ég gat tekið meira að segja myndband á leiðinni, frekar kósý.

Þegar við komum upp þá var farið strax í það að „calibera“ eða „skjóta inn“ byssurnar, þ.e. stilla aftursigtið. Ég fékk fyrst Sondre Slettemark (sonurinn) til að aðstoða mig en svo var ég í veseni með byssuna, enda var ég líka að prófa bara í annað skipti „slinginn“ þ.e. festingu sem festir byssuna við upphandlegginn. Hélt svo áfram að skjóta og skjóta og hitti illa og þá kom systir hans hún Ukaleq Slettemark og breytti stillingunni. Þá fór ég alveg í panik, var viss um að hún hefði breytt réttri stillingu í ranga ha ha ha og vildi láta hana breyta til baka. Þá kom mamman, hún Uiloq Slettemark og kenndi mér að nota slinginn. Ýtti honum langt upp unir handarkrikann, sagði að hann ætti að vera þarna. Þrengdi svo vel í bandinu undir rifflingum, leiðrétti svo á mér höndina undir rifflinum og BANG BANG með þessu, þá steinlá riffillinn í hendinni á mér og haggaðist ekki. Þvílíkur munur, vá hvað ég lærði mikið á þessu fikti. Takk kærlega öll sömul.

En nú var kominn tími til að ræsa þessa keppni og fyrst ætlaði hópurinn að fara upphitunarhring. Þá fann ég ekki Mikka sem var með skíðaskóna mína í bakpokanum sínum, þar sem ég hafði eftir reynsluna í gær, ákveðið að fara uppeftir á Salomonn trail skónum mínum. Svo þegar ég fann Mikka og var kominn í skóna, þá fann ég ekki skíðastafina mína og á endanum var ég búin að missa af öllum sem fóru upphitunarhringinn. Einhver sagði mér að ég gæti bara sleppt honum. Fannst það reyndar ágætt, þar sem mér var illt í rassinum, og þetta voru miklar og krefjandi brekkur sem við höfðum farið í gær, svo ég var mjög sátt við að fara ekki neitt þennan upphitunarhring. Vissi að ég myndi alltaf sjá einhvern á undan mér í brautinni, ég myndi ekkert týnast 😉

Svo var keppnin ræst, krakkarnir fyrst, svo konurnar og svo karlarnir. Ég var síðasta konan til að ræsa svo fremstu karlar voru mjög fljótir að hringa mig. Hringurinn var 1,7 km langur (sem betur fer styttur, þ.e. ekki 2,5 km) og allir voru á sama tíma í brautinni. Við skutum einu sinni liggjandi og einu sinni standandi. Ég hitti 3 skot af 5 liggjandi og þurfti því að fara 2 refsihringi en hitti 0 skot af 5 standandi svo þá fór ég 5 refsihringi. En á milli liggjandi og standandi var skíðað svo þess vegna skíðuðum við 3 * 1,7 km. Þegar ég kom að rifflinum mínum í bæði skipti þurfti ég að bíða, í fyrra skiptið var mottan sem þarf að liggja á og þá markið sem er skotið á upptekið, þar sem Arna var að skjóta á henni og í síðara skiptið var riffillinn minn upptekinn, svo ég beið samtals í rúmar 2 mínútur sem voru dregnar frá tímanum mínum, sjá hér að neðan. Lokatíminn minn var því 34 mínútur og 27 sek.

Hér að neðan sjáum við úrslitin yfir alla fullorðna, þ.e. konur og karla.

Hér eru niðurstöður ungmennanna sem tóku líka þátt.

Lærdómur dagsins: Keppnin var mjög þægileg, allt utanumhald og aðstoð mjög þægilegt og ekkert stress. Á sama hátt var samt mikil krafa um allt öryggi, þ.e. það var algjörlega sett á oddinn. Niðurstaðan var því að þetta gekk allt miklu betur en ég átti von á og ég var mjög ánægð og glöð þegar keppnin var búin. Ég var samt mjög fegin að fá far niður eftir með snjósleðanum, hefði ekki treyst mér til að skíða eða ganga.

Eftir keppnina kíktum við í bæinn og borðuðum um kvöldið á Hereford en það var lítið um steikur, ég var sú eina sem fékk mér kjöt, en líka mjög mikið af salati á salatbarnum, sem var mjög gott og glæsilegt. Þar hittum við Hafnfirðingana líka fyrir tilviljun og komumst að því að flug Icelandair hafði ekki verið flogið til og frá Nuuk þennan daginn.

apríl 26, 2025 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Daglegt lífGönguskíði

Grænland D2 föstudagur 25. apríl 2025

by Halldóra apríl 25, 2025

Símon leigubílstjóri sótti okkur og þar sem við vorum svo heppin að hafa fengið svo flottan skoðunar-bíltúr með Hrúti í gærkvöldi, þá vissum við nákvæmlega hvar við ættum að byrja gönguna uppá biathlon-gönguskíðasvæðið. Einari hafði ekki tekist að finna aðila til að skutla okkur uppá svæði, svo það var bara að setja skautaskíðin á bakpokann og byrja gönguna.

Þetta er í raun eins og að ganga upp að Steini á Esjuna. Frekar bratt upp, svo kemur svo flatur kafli og svo aftur bratt upp og að lokum er aftur flatur kafli. Það var „tæknilega“ ekki hægt að skíða þetta á skautaskíðunum, þó Einar hefði verið sá eini sem skíðaði alla leið upp. Ég var með verk í hverju skrefi í rassinum, en lét mig hafa það og tók bara vekjatöflu og áfram gakk.

Svo þegar við vorum loksins komin á sléttuna þá gátum við aðeins skíðað á skautaskíðunum. Síðan fundum við braut bæði þar sem höfðu verið lögð spor og sem og braut fyrir skautaskíði og skíðuðum við aðeins þarna um. Svæðið var með mikið af brekkum og ég var farin að kvíða fyrir keppninni á morgun, ef við ættum að fara upp allar þessar þrjár brekkur, mér leist ekkert á blikuna.

Þegar við vorum búin að skíða smá, sáum við fólk koma með troðara en þau voru að undirbúa skotsvæðið fyrir keppnina á morgun. Hittum systkinin (Ukaleg Slettmark og Sondre Slettemark) sem er þvílíkir Biathlon meistarar og keppa fyrir Grænland en þau búa í Noregi, en móðir þeirra er Grænlensk en faðirinn norskur (Øystein Slettemark). Mamman, (Uiloq Slettemark), er sú sem Einar hitti og var í sambandi við og kom þessu öllu í kring.

Einar tók okkur svo í smá upprifun og kennslu á skautaskíðunum. Minn stíll var alveg í rugli, enda ekki gott að hugsa um stíl þegar mann verkjar svona mikið í rassinn. Var ótrúlega óheppin að togna í rassvöðva á Yasso æfingu á miðvikudagsmorgunin, sama dag og við ætluðum að fljúga út til Grænlands.

Við þurftum svo að ganga niður aftur/ sumir skíðuðu alla leið og að sjálfsögðu hringdum við í „einkadriverinn“ okkar, leigubílstjórinn, sem sótti okkur og keyrði upp í íbúð. Einar var á undan okkur og hafði húkkað sér far.

Við Einar og Hrefna fórum í sundlaugina í Nuuk sem er bara rétt hjá okkur. Fór í heita og kalda pottinn og vatnsgufuna. Mjög flott sundlaug í Nukk, en frekar fyndið að þú þarft að fara upp úr heita pottinum í 10 mín á meðan hann er að hreinsa sig. Við kíktum svo í bæinn eftir sundlaugina, en Nanna og Mikki fóru með Hrút í utanbrautar-gönguskíðaferðalag aftur uppá svæðið.

Hafnfirðingarnir fóru í bátsferð um firðina, mjög skemmtilega, sem samt endaði ekki vel þar sem Díana handleggsbrotnaði þegar hún datt á sleipum stein og gat því miður ekki keppt, hvorki á laugardegi né sunnudegi.

Við Hrefna og Einar keyptum hráefni í pastarétt sem Einar eldaði um kvöldið fyrir okkur og kíktum í Kringluna og í nokkrar búðir í bænum. Einar stóð líka í ströngu að hafa uppá snjósleðamanni til að skutla okkur upp eftir í fyrramálið. Fórum svo aðeins yfir meðhöndlun riffilsins með Nönnu og komum með góð ráð eftir kvöldmat.

apríl 25, 2025 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Daglegt lífGönguskíði

Grænland D1 fimmtudagur 24. apríl 2025

by Halldóra apríl 24, 2025

Við áttum að fljúga til Nuuk Grænlandi í gærkvöldi miðvikudagskvöldið 23. apríl klukkan 23:00. Hins vegar var fluginu aflýst seinni partinn. Skýringin sem við fengum til að byrja með var mikil þoka í Nuuk, síðar kom í ljós að það hafði einnig vantað áhöfn í flugið.

Það er ótrúlegt hvað maður er fljótur að aðlagast breyttum plönum og strax á miðvikudagskvöldinu og fimmtudagsmorgninum (sumardeginum fyrsta) var ég orðin alveg sátt við að fara ekki neitt til Grænlands og fá bara flugmiðann endurgreiddan. Var farin að hugsa hvað ég ætlaði að gera og var líka smá fegin, af því ég hafði tognað í rassi á Yazzo æfingunni í gær um morguninn.

En rétt um klukkan 10 komu fréttirnar, flugið var ON klukkan 15:30 og við áttum að lenda í Nuuk klukkan 17:20.

Þá er bara að klára að pakka, henda gönguskíðunum til Einars og aðstoða hann við að læsa byssutöskunum og svo skutlaði Óli hennar Hrefnu okkur út á flugvöll.

Þá fyrst byrjaði ballið. Að reyna að tékka inn og fá að borga fyrir byssurnar sex.. Við vorum með tölvupóst sem sagði að við mættum nota aukatösku vegna gullkortshafa fyrir eina byssuna, en starfsfólkið vildi ekki viðurkenna það. Þau hringdu í þjónustuverið sem er staðsett erlendis og það var erfitt að fá þetta í gegn. Loksins þegar þetta var samþykkt eftir um 1 klst töf, þá byrjaði vesenið að reyna að borga 5 byssutöskur í stað 6. Þá kom „computer says no“. Við enduðum á að bíða í um 90 mín við innritun til að reyna að koma byssutöskunum í gegn. Þegar það loksins tókst þá þurftum við að fara með þær í „odd-size“ þar sem þurfti að opna hverju einustu byssutösku og tékka hvort það væri rétt serial númer m.v. skráningarblað sem við vorum búin að fylla út og heimild Einars til að fara með þessar byssur erlendis. Þá þurfti að taka aftur af öll strikamerkin af byssutöskunum til að geta opnað töskurnar og setja þau svo á aftur. Sem betur fer komum við með rúmlega 2klst fyrirvara, en þegar við vorum búin að þessu, ég Einar og Hrefna, þá höfðum við mjög stuttan tíma til að henda í okkur smá mat áður en við fórum út í Gate. Náði ekki einu sinni að veisla í fríhöfninni, Benelyn hóstamixtúru í apótekinu eins og ég hafði ætlaði mér, en ég er búin að vera með hæsi síðustu 4 vikur.

Það var mikið spennufall að setjast út í vél vitandi að allur farangurinn hafði verið tékkaður inn. Ég var samt með gönguskíðaskóna mína og keppnisfötin í handfarangri, til að vera örugg, ef t.d. ferðataskan mín yrði eftir, því þá er langt í næsta flug og hægara sagt en gert að finna sér gönguskíðaskó á Grænlandi með stuttum fyrirvara.

Allur farangurinn skilaði sér á flugvöllinn í Nuuk og þegar við vorum komin út af flugstöðinni, sáum við stóran og glæsilegan pallbíl (pick-up) sem við fengum til að skutla okkur í íbúðirnar okkar sem voru mjög nálægt flugvellinum. Ökumaðurinn heitir Simon, og er frá Póllandi og hann varð eiginlega einkadriverinn okkar í ferðinni. Við engum símanúmer hjá honum og bókuðum alltaf næsta pick-up sem var mun þægilegar og einfaldara en að taka bílaleigubíl.

Eftir að hafa komið okkur fyrir tókum við strætó í bæinn, þar sem „Rasselía“ sem var viðurnefnið sem ég fékk, þar sem ég haltraði á vinstra fæti út af tognuninni í rassinum hægra megin, gat ekki gengið í bæinn. Við fundum súpermarkað þar sem við fórum úr strætó og keyptum okkur hráefni í morgunmat og kaffi og við fengum að skilja pokana eftir í búðinni, ætluðum að sækja þá á heimleiðinni. Fórum svo á veitingastað niður við höfnina, sem vinkona Nönnu hafði sagt henni frá og heitir Einhyrningurinn eða Uniqorn og var mjög góður staður. VIð létum Hrút vita að við værum þar og hann borðaði með okkur og Hafnfirðingarnir komu þangað líka.

Eftir matinn fékk Einar hann Hrút til að skutla mér heim og þau hin ætluðu að ganga heim eða taka strætó, við vorum búin að kaupa okkur strætókort. En úr varð að Hrútur skutlaði okkur öllum og fór fyrst með okkur í skoðunarferð um bæinn. Það var mjög skemmtilegt og fræðandi því þá sýndi okkur t.d. hvar við byrjum/förum uppá skíðasvæðið þar sem Biathlon keppnin fer fram. Hann sýndi okkur líka höfnina þar sem var stórglæsileg snekkja. Einnig sýndi hann okkur skíðaskála/félagsheimili skíðaklúbbsins í Nuuk. Svo skutlaði hann okkur heim.

Nokkrir af Hafnfirðingunum komu til að aðstoða okkur við að setja rifflana saman og ég fékk nálastungu í rassinn frá Sveinbirni, sem mér fannst virka mjög vel. En það voru þreyttir en glaðir ferðalangar sem lögðust á koddann þetta kvöld, spenntir að fara á skíðin á morgun, „Rasselía“ líka 😉

apríl 24, 2025 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Daglegt lífGönguskíði

GRÆNLANDSFERÐIN APRÍL 2025

by Halldóra apríl 14, 2025

Grænland er hulið dulúð. Land sem maður veit svo lítið um. Svo nálægt manni en samt svo fjarlægt. Einhver sagði að ef maður stæði upp á Bolafjalli í góðu veðri þá gæti maður séð Grænland. Ég veit ekki hvort það sé rétt, en ég hef aldrei séð það eða upplifað. Nú stóð Grænlandsferð fyrir dyrum. 15 manns að keppa í skíðaskotfimi á Grænlandi. 19 manns samanlagt í ferð til þessa framandi lands.

Grænland af öllum stöðum. Venjulega flýgur fólk suður á bóginn en ekki við. Við flugum norður. Reyndar er Nuuk á svipaðri breiddargráðu og Reykjavík, en Grænland er Grænland.

Fyrir lá að keppa á Grænlenska meistaramótinu í skíðaskotfimi í Nuuk. Ég hafði kynnst formanni Grænlenska skíðaskotfimisambandsins á fundi í Zürich fyrir nokkrum árum. Síðasta haust kom upp sú hugmynd að við skyldum koma á samvinnu á milli landanna. Ég sagði við Uiloq (kúið sagt með háum smelli alveg í lok orðsins) að ég myndi koma með stóran hóp Íslendinga á mótið hennar. Henni leist vel á en hafði enga trú á Ísfirðingnum sem hafði svo oft horft til Grænlands en aldrei séð.

Grænland þar sem orðum er ekki eytt að óþörfu. Þögnin er mikilvægari en talað orð. Virðing, vinsemd og umhyggja allt um kring. Náttúran allt um kring. Þögnin. Vindurinn. Birtan. Ísjakar. Selir. Hafernir. Ísbirnir og hvalir. Langir firðir, há fjöll. Elsta berg í heimi. Við erum þar. Inn á milli alls þessa. Þvílík náttúra. Þvílík saga. Sagan þar sem Eiríkur rauði setti mark sitt á söguna langt á undan okkur. Við vorum svo sem að skrifa sögu líka. Í fyrsta sinn sem Íslendingar fara til Grænlands að keppa í skíðaskotfimi. Reyndar í fyrsta sinn sem Íslendingar fara að keppa erlendis í skíðaskotfimi ef því er að skipta.

Allt er afslappað í Grænlandi. Fólkið. Náttúran. Viðmótið. “Þið farið bara þangað og svo haldið þið áfram upp og inn í dalverpi” var okkur sagt. Við, reynd og flest í eldri kantinum héldum að þetta myndi reddast. Við fórum þangað sem okkur var sagt að fara. Enginn þar. Enginn að skutlast með okkur upp í dalverpið. Ok. Við erum fullorðin. Settum á okkur skíðin og skautuðum af stað. Engin spor nema gömul snjósleðaspor. Spennt. Spennt fyrir einhverju nýju. Spennt fyrir stærstu eyju í heimi. Þar sem fólk er illa við appelsínugula trúðinn. Sum okkar reyndari á skíðum en önnur. Brattar brekkur. Langar brekkur. Hvert áttum við svo að fara? Til vinstri? Beint áfram? Til hægri? Ég fór fremst. Tók sénsinn og fór til hægri. Mjög brött brekka. Hugsaði um hin. Hvað væru þau að hugsa? Hvaða vitleysu var ég búinn að koma okkur í? Sá haförn sveima fyrir ofan mig. Hátt uppi í lágum skýjum. Hann var ekkert að flýta sér. Bara að kanna hvaða hreyfing var þarna niðri. Var ég bráðin hans? Varla. Átti ég að kíkja eftir ísbirni? Nei, sennilega ekki en var samt á varðbergi. Hvað ætti ég að gera ef ég sæi einn? Vissi að ég gæti rennt mér hraðar en hann. Hvað ef ég dytti? Þá myndi hann ná mér. Gæti ég farið hraðar en hann á jafnsléttu? Sennilega ekki. Hvað með að flýja út í sjóinn? Nei. Hann er betri að synda en ég. Ok. Tapaður leikur hvort eð er. Hætti að hugsa um Bjössa. Hugsaði um innfædda fólkið sem ferðaðist um í þessu landslagi. Virðing. Allan daginn. Þau hlytu alltaf að vera með öll skilningarvitin opin. Brekkan á enda. Kíkti aftur fyrir mig. Bólaði ekkert á hinum. Vissi að þau sáu mig fara til hægri og upp brekkuna. Þau myndu elta mig fyrst þau eltu mig til Grænlands. Hélt áfram og kom þá loksins inn í fallegt lítið dalverpi, alveg eins og Uiloq (með smelli) hafði sagt mér. Uiloq var konan sem ég var sem sagt búinn að sammælast um að koma með þennan hóp til hennar lands. Á Grænlenska meistaramótið. Hún trúði mér ekki. En við vorum mætt. Stóðst allt eins og stafur í bók. Veðrið lék við okkur. Ég beið eftir hinum. Það var búið að troða spor. Fórum einn hring og meira til. Leit vel út. Veðrið fallegt. Spenningurinn var í loftinu. Skotmörkin lágu þarna tilbúin fyrir morgundaginn. Þetta var að gerast. Grænland tók vel á móti okkur. Veðurguðirnir líka.

Við komum til Grænlands degi seinna en við áttum þar sem þoka í Nuuk hafði seinkað förinni um einn dag. Brautarskoðunin hér að ofan var á föstudegi.

Nú var laugardagur og við komin með “einkabílstjórann” Simon frá Póllandi sem skutlaði okkur á “staðinn”. Nú var okkur skutlað á snjósleðum upp brekkurnar. Fyrir suma var það mikil upplifun. Snjósleðagaurarnir kunnu þetta. Þetta voru þeirra nýtísku hundasleðar. Það var farið hratt yfir. Þegar við komum uppeftir var allt að verða tilbúið og allt að raungerast. Eftir að við vorum öll búin að fá startnúmerin þá jókst spennan.

Ég fór afsíðis og tók þetta allt inn. Þögnina. Á milli fjallanna. Í dalverpinu. Inn á milli heyrðust byssuskot. Í þetta sinn var það frá skíðaskotfimirifflum en ekki veiðirifflum. Í þetta sinn er þeim beint að skotmörkum en ekki hreyndýrum eða ísbjörnum. Fólk á hreyfingu. Undirbúa sig. Hita upp. Æfa skothittnina.

Númerin voru reyndar pínu spes. Þetta voru gömul númer sem Grænlendingar höfðu fengið í sinni þátttöku á erlendum mótum í gegnum tíðina. Sum merkt Lanzerheide, Holmenkollen, Val di Fiemme og öðrum óþekktum pólskum og þýskum bæjarnöfnum. Bara gaman. Sum lítil. Önnur stór. Afslappað. Þó svo andrúmsloftið hafi verið mjög afslappað þá fylgdu þau öllum ströngustu öryggisreglum þegar kom að rifflunum. Þar var enginn afsláttur gefinn. Það var flott að sjá og upplifa það. Á meðal keppenda voru börn Uiloq, þau Sondre og Ukiloq (líka með smelli í lokin) sem bæði eru á meðal bestu skíðaskotfimistjörnum í heimi í sínum aldursflokkum. Sindri vann IBU Cup unglinga síðasta vetur og Ukiloq keppti á síðustu Ólympíuleikum. Enda var skotnýting þeirra nánast 100%, líka standandi. Okkar fólki gekk vel. Mari Järsk vann sinn flokk og Salome Grímsdóttir varð í öðru sæti. Ukiloq var reyndar ekki með fyrri daginn en samt var þetta flottur árangur hjá okkar konum. Mér gekk ekki vel að skjóta. Hitti ekki mikið, enda lítið æft. Hitti bara eitt skot liggjandi en reyndar þrjú skot standandi af fimm. Kom sjálfum mér á óvart þar.

Næsta dag, sunnudag vann Ukiloq og Mari endaði í þriðja sæti. Ekki slæmt fyrir okkar bestu konu að vera á palli með stjörnunni Ukiloq. Hún er þekkt á Grænlandi og er á mörgum auglýsingaskiltum. Unglingarnir þeirra voru líka með mjög góða skotnýtingu. Kannski er þetta þeim í blóð borin verandi svona mikil veiðiþjóð. Við hin vorum svo með misgóðan árangur eins og gengur en ánægjan og gleðin stóð uppúr báða dagana. Það er sko greinilegt að þetta sport þarf að æfa til að ná árangri. Fyrri daginn var refsihringur fyrir hvert geigað skot, seinni daginn var 45 sekúndum bætt við tímann fyrir hvert geigað skot. Virkilega gaman og allir í skýjunum, líka þau sem hittu ekki mikið. Í lok keppninnar seinni daginn skelltu þau upp skotkeppni á milli systkinanna og þeirra sem vildu. 10 skot standandi. Sá /sú sem hitti oftast vann. Ef einhverjir voru jafnir þá vann sá/sú sem var fljótust. Mjög skemmtilegt form af keppni. Ukiloq vann 9/10, Sondre og Nanna (Grænslensk 18 ára stelpa) urðu í öðru sæti með 8/10. Svavar okkar hitti 4/10. Í lokin hittumst við svo öll í “Pálínu” boði í klúbbhúsi þeirra í Nuuk.

Grænlenskt samfélag kom á óvart. Á skemmtilegan hátt. Fólkið vinsamlegt. Maturinn mjög góður. Verðlag í hærra lagi en allt til alls. Dönsku áhrifin greinileg. Við gistum í fínum íbúðum í nokkrum minni hópum. Sumir fóru á bát inn í Ísfjörð sem er “bara” 50 km langur og gengur út frá Nuuk firði sem er 160 km langur. Aðrir fóru í siglingu í Nuuk firði og upplifðu ísjaka og náttúruna allt um kring. Við hin fórum á Þjóðminjasafnið sem geymir meðal annars múmíur sem fundust grafin í ísnum og eru ótrúlega heil. Annars var safnið mjög flott og þess virði að heimsækja það. Kíktum við hjá sendiherra Íslands í Nuuk sem hafði ekki mikinn áhuga á þessari sögulegu ferð okkar, en ekkert við því að gera. Við nutum okkar í botn og alveg ljóst að það verður áframhald á þessari samvinnu landanna. Þessi ferð fer í fallega minnis- og reynslubankann. Takk fyrir samferðafólk. Takk fyrir að treysta mér að koma þessari ferð á. Við söknuðum þeirra sem þurftu að hætta við. Við sendum hlýjar kveðjur til Díönu sem datt í gönguferð í bátsferðinni og braut handlegginn. Við þökkum Uiloq, Øystein (manni Uiloq), Sondre, Ukiloq, Martin Møller, Ola Jakub (sem keyrði margar tugi ferða með okkur upp og niður á keppnisstaðinn), Grænlenska skíðaskotfimisambandinu, IBU Dagmara Gerasimuk (vonandi styrkja þau þessa ferð okkar) og Skíðasamband Íslands sem er líka bakhjarl þessarar ferðar.
Höfundur: Einar Ólafsson, faraskipuleggjandi.

apríl 14, 2025 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Daglegt lífGönguskíði

Ferðaskíði á flekaskilum Mývatn-Þeistareykir-Húsavík

by Halldóra apríl 17, 2024

Dagur 1: Mývatn

Var svo lánsöm að fá far með Hafdísi og Atla norður. Stoppuðum á Akureyri og fengum okkur að borða á Strikinu. Annars notuðum við Hafdís ferðina norður í bílnum mjög vel og hönnuðum slagorð og byrjuðum á að vinna í LOGOI-fyrir heimasíðu Halldóru. Hittum svo hópinn á Fosshóteli Mývatn þar sem við gistum í tvær nætur.

Dagur 2: Krafla – Mývatn

Við fórum með rútu norður að Kröfluvirkjun. Krafla er megineldstöð og þar er að finna háhitasvæði með leirhverum og gufuhverum. Við hófum gönguna við eldgígin Víti og skíðuðum til suðurs með sólina í andlitið og útsýni yfir Mývatn. Við þræddum okkur sunnan við Hlíðarfjallið þar sem það var mjög mikið af snjóhengjum á leiðinni, mjög blint en nægur snjór. Fórum eftir gönguna í gufubaðið á hótelinu, sumir fóru í Jarðböðin.

Gengum 12-13 km.

Dagur 3: Krafla – Þeistareykir

Eftir morgunverð komum við farangrinum fyrir í trússbílnum sem fer með farangurinn á Húsavík. Við fórum svo með rútu inn að Kröflu. Ferðaskíðaleiðin okkar lá á flekaskilum yfir Leirhnjúkahraun, úr gosinu 1975-1984, yfir í sigdalinn Gjástykki með 20m háa klettaveggi á tvo vegu, (svipað og á Þingvöllum).

Við fengum frekar lítið skyggnið þennan daginn. Fékk að leiða hópinn um 3-4 km fram að hádegismat og það var mjög töff. Djúpt að vera fremstur á skíðunum, svo það var gott að skiptast á.

Eftir góða pásu héldum við áleiðis að stóra og litla Víti sem eru gígar á toppi dyngju sem myndaðist fyrir 10.000 árum. Áfram héldum við svo norður fyrir Gæsafjöll og renndum okkur niður í Þeystareikjaskála þar sem við gistum. Skálinn á Þeystareykjum lúrir undir bæjarfjallinu, er einfaldur A-laga skáli með rennandi vatni, virkilega kósý og fallegur skáli. En við gistum einmitt í honum þegar við hjóluðum yfir landið, frá strönd til strandar með Ísbjörnunum um árið.
Gengum um 30 km. Hækkun 100 m, lækkun 300 m.

Dagur 4: Þeystareykir – Húsavík

Eftir hafragraut og nestisgerð, æðislegt heimabakað rúgbrauð. þá héldum við inn á Reykjaheiðina í átt að Húsavík.

Fengum ofboðslega fallegan dag og fallegt veður. Fórum fyrst í myndatöku við „gluggana“ hjá virkjuninni. Síðan skíðuðum við yfir Þeystareykjahraunið og skíðuðum yfir Höskuldarvatnið og fáum okkur nesti á leiðinni. Við vildum ekki vera of nálægt fjallinu út af snjóflóðahættu, en heimamenn hættu við Orkugönguna sem átti að halda í dag vegna snjóflóðahættu.

Eftir góða pásu héldum við áleiðis til Húsavíkur. Við vorum heppin og náðum við að skíða alla leið inn í bæ og næstum því inná Fosshótel þar sem við gistum. Það var æðislega gaman að renna sér þarna niður og í gegnum skóginn, það ískraði í manni af gleði þessi niðurferð.

Eftir flottan skíðadag, komum við okkur fyrir á Fosshótel Húsavík og skelltum okkur svo í Sjóböðin. Fengum mjög góðan kvöldverð á hótelinu og ég fékk frábært herbergi, svítu með aðstöðu fyrir hjólastól.

Ganga 25-28 km. Hækkun óveruleg, lækkun 300 m.

apríl 17, 2024 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Daglegt lífGönguskíðiKeppnissaga

Vasavikan 2024

by Halldóra mars 6, 2024

Ég er svo lánsöm að eiga góða vini sem finnst gaman að hreyfa sig hvort sem er í þríþraut eða á gönguskíðum og finnst gaman að taka þátt í nýjum og skemmtilegum áskorunum, alltaf með það að leiðarljósi að hafa gaman og „njóta en ekki þjóta“ eru leiðarljós okkar. Með þessum yndislegu vinum tók ég þátt í fimm Vasagöngum þetta árið, en Vasaloppet er mjög þekkt gönguskíðaganga í Svíþjóð í sænsku dölunum, frá Sälen til Mora, sjá nánar hér: www.vasaloppet.se

Upphaflega planið hjá okkur Hrefnu og Óla hennar Hrefnu var að fara í Opið spor á mánudegi og svo í 100 ára afmælis Vasagönguna og svo í Staffetvasa sem er boðganga alla 90 km, skipt niður í 5 hluta og Óli minn (aðgreining frá Óla hennar Hrefnu) ætlaði að taka síðasta legginn. Óli minn fékk svo brjósklos fyrir nokkrum vikum, svo hann varð að hætta við ferðina svo við fengum Leif þríþrautaræfingafélaga okkar til að hoppa inn í hans stað. Svo fréttum við að Harpa og Jimmy væru skráð í Opið spor á sunnudag líka, svo við Hrefna auglýstum eftir miða á FB síðunni gönguskíði á Íslandi, þar sem það var uppselt í Opið spor á sunnudegi í fyrsta skipti. Við gátum keypt sitt hvorn miðann af íslenskum konum sem höfðu því miður þurft að hætta við, takk kærlega fyrir stelpur. Við flugum út á laugardeginum, enda eins og áður segir, var upphaflegt plan ekki að keppa á sunnudeginum, en plön hjá mér eiga það til að breytast 😉 Eftir lendingu í Osló, var keyrt til Svíþjóðar til Sälen til að sækja BIP númerið okkar (númeravesti) og flöguna fyrir bæði gönguna á sunnudeginum og mánudeginum.

#1 OPIÐ SPOR SUNNUDAGUR 25. FEBRÚAR 2024 – HEFÐBUNDIN GÖNGUSKÍÐI 90 KM (Öppet Spår söndag)

Tilbúnar í Opið spor á sunnudegi, á klassískum skíðum, 90 km.

Munurinn á Opnu spori og Vasagöngunni sjálfri er fjöldinn sem er ræstur út í einu. Að öðru leyti er gengið á gönguskíðum sömu leiðina, frá Sälen til Mora 90 km. Á sunnudeginum er bara heimilt að vera á klassískum eða hefðbundnum gönguskíðum, sem geta verið rifflur, skinn eða klístur. Við Hrefna og Harpa (systurdóttir Hrefnu, þ.e. Brynjudóttir) vorum í ráshóp 7 og vorum ræstar klukkan 08:00. En ráshóparnir voru ræstir út á 10 mín fresti, frá klukkan 07:00. Hámarksfjöldi þátttakenda er 10.000. Jimmy var í ráshóp 5 og fór því 20 mín á undan okkur. Við létum Vasaloppet preppa skíðin fyrir okkur og fór ég á nýjum Fisher 3D áburðarskíðum þar sem ég var að endurnýja mín gömlu sem voru orðin 9 ára gömul og spennan orðin mjög léleg í þeim við spennumælingu í Everest búðinni. Við Hrefna og Harpa ákváðum að ganga gönguna saman, en aðstæður voru ekki mjög góðar. Það var mjög hlýtt og því mikið krap, engin spor og því lélegt rennsli og líka lítið sem ekkert fatt. En fatt og rennsli eru mjög mikilvæg á gönguskíðum bæði fyrir ýtingar sem og vanagang. Ég rann samt mun betur, á nýju skíðunum mínum, en stelpurnar á skinnskíðum svo ég var mjög ánægð með að hafa ákveðið að hafa farið á þeim og fjárfest í þessum æðsilegu skíðum.

Djókið okkar eftir þessa upplifun var: “Öppet ja – men spåret saknades”.

Ferðalagið var því algjörlega: Njóta en ekki þjóta ferð og tíminn okkar var 10:34:57 (moving time skv. Strava 10:12:34) en á leiðinni eru sjö drykkjarstöðvar og við auðvitað fórum líka á salernið og ég lét einu sinni bæta á klístrið, en það er mjög flott Vallaservice á öllum sjö stoppistöðvunum á leiðinni.

Komnar í mark eftir 90 km á engu Opnu Spori á sunnudegi, alltaf glaðar <3

#2 OPIÐ SPOR MÁNUDAGUR 26. FEBRÚAR 2024 – SKAUTASKÍÐI 90 KM (Öppet Spår måndag 90)

Munurinn á Opnu spori á sunnudegi og mánudegi er sá að á mánudegi er hægt að velja hvort skíðað sé á skautaskíðum eða hefðbundnum gönguskíðum. Það eru færri keppendur á mánudegi, hámarkið var 8.000 og það var ekki uppselt. Það eru því færri spor gerð á leiðinni, en á móti er lögð braut fyrir skautaskíðin. Við vorum öll í „startled 3“ ráshópi 3, (ræsing klukkan 07:20) ég, Hrefna, Óli, Brynja og Harpa, en Jimmy hætti við að taka þátt þar sem hann var með verk í hné.

Við vorum í ráshóp 7 í Opnu spori á mánudegi, mæðgurnar Harpa og Brynja fóru á hefðbundnum skíðum, en ég, Hrefna og Óli á skautaskíðum.

Við Hrefna og Óli ákváðum að skíða leiðina saman enda vorum við öll á skautaskíðum, en mæðgurnar, Brynja og Harpa ætluðu að fara saman á hefðbundnum skíðum. Til að byrja með leit brautin vel út, sólin skein og þetta var mjög fallegur dagur. Ég var búin að ákveða að stoppa og taka myndir af hverri einustu drykkjarstöð, svo þetta frábæra veður var þvílíkt lotterí.

Svo fallegur dagur og flottar aðstæður framan af … breyttust svo í þungt færi og engin spor <3

Hins vegar vorum við ekki komin langt, þegar aðstæður urðu eins og á sunnudeginum, lítil sem engin spor, (jú við notum sporin líka sem erum á skautaskíðum, með ýtingum helst í brekkum á leið niður) en það var svo lítið rennsli og því varð dagurinn bara frábær í að æfa skautaskíðun í mjög krefjandi aðstæðum. Yndislegur dagur og njóta en ekki þjóta var aftur leiðarljós dagsins. Tíminn var 11:19:00 en skv. strava var tíminn á hreyfingu 9:48:19, enda stoppuðum við mun oftar á mánudeginum, bæði til að fara á salernið og svo tókum við brekkurnar í bitum, við erum ennþá að læra á þessi skautaskíði, en fín æfing í mjög krefjandi aðstæðum.

Komin í mark eftir krefjandi aðstæður í Opnu spori á mánudegi 90 km á skautaskíðum.

#3 BOÐGANGA FÖSTUDAGUR 1.MARS 2024 – KLASSÍSK SKÍÐI – FYRSTI LEGGUR 25 KM (Stafettvasan)

„Landsliðið“ var skráð í boðgönguna síðastliðið sumar, þegar við vorum að hlaupa og hjóla Vasaleiðina. En landsliðið skipa auk mín, Óli hennar Hrefnu, Hrefna, Brynja og Óli min, en Leifur þríþrautarfélagi okkar hljóp í skarðið fyrir Óla og tók síðasta legginn. Þetta var mjög skemmtilegt og í fyrsta skipti sem ég tek þátt í Boðgöngunni í Vasaloppet.

Skellti mér aðeins á EXPOIÐ að versla áður en ræsingin var í Stafetvasan 😉

Ég fór á fínu klísturskíðunum mínum og lét bara preppa klístrið, ekki rennslið, eftir á hefði ég þurft að bæta á það fyrir gönguna, kannski bara með instant brúsa 😉 Það var mikill mótvindur og við Harpa (sem var í öðru liði, Skíðagörpunum) ákváðum að ganga legginn saman, frá Sälen til Mängsbodarna.

Tilbúnar í Boðgönguna, fyrsta legginn, fyrir sitthvort liðið.

Við skiptumst því á að leiða, ég tók fyrstu 15 km og hún draftaði mig og svo tók hún við og ég hékk í henni. Ég fann alveg að ég var mjög þreytt og hafði smá áhyggjur af því að taka of mikið úr mér þar sem ég var á leið í Næturvasa um kvöldið.

Okkur gekk bara mjög vel tókum bröttu brekkuna að hæsta punkti og alla leið til Mangsbodarna 02:27:26 þessa 25 km – skv. Strava var moving time 2.27.31 svo við vorum ekkert að dóla. Lenti reyndar í því að gönguskíðamaður náði að slá af mér annan skíðastafinn, algjörlega úr höndunum á mér, svo ég þurfti að snúa við, fara til baka og sækja hann. Pollýanna var samt mjög fegin að stafurinn brotnaði ekki. Óli hennar Hrefnu tók svo við af mér og tók næstu tvo leggi, svo tók Hrefna við af honum, þar næst Brynja og Leifur tók síðustu tvo leggina. Hann lenti í smá rútuveseni og ævintýri og hann ásamt Andra „frænda“ sem var í hinu íslenska liðinu, Skíðagörpunum tóku síðustu leggina og fengu að klára. Þetta var mjög skemmtileg upplifun að prófa, svona boð-skíðagöngu.

Tilbúnar í StafetVasan 2024.

Svo tókum við Harpa rútuna til baka til Sälen, þar sem við fórum með bíl upp í Lindvallen þar sem ég náði að leggja mig fyrir Næturvasa keppni kvöldsins.


#4 NÆTURVASA FÖSTUDAGUR 1. MARS 2024 – 90 KM – SKAUTASKÍÐI (Nattvasan 90 – Individuellt)

Fyrir tveim árum, þá tók ég í fyrsta skipti þátt í þrem 90 km skíðagöngum í Vasavikunni og það er einhvern veginn í eðli mínu að skora stöðugt á mig og fara lengra út fyrir þægindarhringinn minn. Því sló ég til, þegar ég sá tækifæri á að skrá mig líka í Næturvasa og fara sem sagt allar fjórar 90 km skíðagöngurnar sem eru í boði í Vasavikunni.

Við vorum búnar með bæði Opna sporið keppnirar og áttum miða í VASAVASAgönguna eins og við köllum Vasaloppet aðalkeppnina þá var því núna tækifæri til að skella sér í Næturvasa líka. Mig langaði að prófa að ganga í þeirri keppni á skautaskíðum en það hef ég ekki gert áður. Nattvasan eða næturvasa keppnin er ræst út klukkan 20:00 og það eru bara tvö hólf, fremra hólfið þeir sem ætla að vera innan við 6 klst 30 mín og aftara hólfið þeir sem ætla að vera lengur en 06:30.

Tilbúin og orðin öftust í hólfinu 😉

Ég skellti mér því í aftara hólfið og fékk pláss mjög framarlega, lengst til vinstri, þar sem skautasporið er vinstra megin á leiðinni. Eftir að hafa komið skíðunum fyrir þá fór ég í bílinn og fékk mér banana og slakaði aðeins á. Fór svo á salernið og var komin tímanlega í sporið eða 15 mín fyrir 20.00.

Ég var búin að fjárfesta í vatnsheldum utanyfirskóm um morguninn, því ég var búin að vera vot í fæturnar allar hinar keppnirnar í þessari bleytu. Lenti því í smá brasi að komast í bindingarnar með þessum utanyfirskóhlífum.

Klukkan 19:50 hleyptu þau svo öllum úr hólfi 2 áfram inní hólf 1 og sameinuðu hólfin. Þá stóð ég eins og álfur að reyna að komast í skíðin mín, og ég endaði næstum því aftast í ræsingunni í Næturvasa ha ha ha, reynsluboltinn sjálfur.

Þeir höfðu ekki sameinað hólfin í Opnu sporunum, eins og við héldum að þeir myndu gera, þ.e. hleypa aftari ráshópum, í næsta hólf, en gerðu það svo í Næturvasa og þá var ég ekki tilbúin ha ha ha. Ég hugsaði samt með mér að þetta var kannski bara ágætt, því ég var „þreytt“ og því fínt að vera aftarlega og taka fyrstu löngu brekkuna bara rólega.

Önnur mistök sem ég gerði, sem við Hrefna höfðum líka gert í Opnu spori á mánudeginum, var að leggja af stað í fína SWIX jakkanum mínum utan yfir vestið og rúllukragabolinn. Ég hefði átt að setja bara jakkann í bakpokann og fara svo í hann seinna á leiðinni. Við þurfum nefnilega að stoppa þegar við vorum hálfnaðar upp brekkuna og fara úr jakkanum í Opnu spori á mánudeginum. Í Nattvasan svitnaði ég líka mikið, enda á skautaskíðunum, að streða við að komast upp brekkuna ha ha ha.

En það var rigning, myrkur og ég þreytt þegar ég lagði af stað svo ég hélt mér yrði kalt, en var í þunnum vettlingum, en með regnhelt cover yfir. Önnur mistök sem ég gerði og skrifa hér til að minna mig á og deila með öðrum, er að eftir stoppið í Oxberg skíðaði ég ofan í djúpan poll svo ég varð hundvot og coverið á skónum mínum saug í sig allt vatnið. Mér leið eins og ég væri komin með 5 kg lóð á hvorum fæti. Skynsamlegast í stöðunni hefði verið að stoppa strax, og annað hvort vinda coverið, eða losa mig við það í bakpokann. En hálfvitinn ég gekk áfram næstu 9 km að næstu drykkjarstöð í Hökberg. Þar fór ég á salernið, tók af mér hlífarnar og setti í bakpokann. Ég var búin að stoppa áður og fara í hlýrri vettlinga, en var í jakkanum allan tímann og með höfuðljós.

Við hliðina á salernunum í Hökberg var upphituð rúta, upplýst, eins og á öllum drykkjarstöðunum og ég fann alveg að hlý og þurr rúta, var alveg að kalla á mig, þar sem það var rigning alla leiðina, myrkur og mikil þoka. Engin spor og ömurlegt skautafæri, þungur KRAPA snjór, sem festist ofan á skíðunum og ég var orðn mjög góð í að kasta snjónum ofan af skíðunum í öðru hvoru spori ha ha ha.

En ég var stolt af mér að hafa haldið áfram, látið ekki undan þessum freystingum. Það var líka eitthvað í hausnum á mér að reyna að segja mér að vera skynsöm og hætta bara, svo ég myndi örugglega ná að klára keppnina á sunnudaginn, annars yrði ég of þreytt og myndi kannski ekki klára hvoruga. Nei ég lét ekki undan, er ekki vön að gefast upp og ákvað því að klára þessa skíðagöngu. Það gekk líka miklu betur, þegar ég var búin að létta skóna (þ.e. fjarlægja hlífarnar og setja í bakpokann minn). En það komu aldrei sleðar eða tæki til að leggja ný gönguskíðaspor eins og þeir gera alla jafna á leiðinni.

Í Næturvasa er heldur ENGIN þjónusta á drykkjarstöðvunum. Þú þarft að vera með þitt eigið glas og hella sjálfur í það og mjög lítið af fólki á stöðvunum og að hvetja. Ég þurfti að stoppa og skipta um höfuðljós, nennti ekki að skipta um batterí, svo ég tók bara hitt ljósið þegar ég stoppaði. Var ekki með nein markmið um tíma frekar en fyrri daginn, fyrir utan að reyna að ná rútunni til bakatil Sälen klukkan 06:00 sem gerði þá innan við 10 klst.

Tíminn var 9:38:43 Strava segir 9:22.21 moving time, svo það var ekki mikill tími sem fór í stopp, mest af þessum tíma var salernisferðin og að reyna að festa aftur bindingarnar 😉

Komin í mark í Mora, rennandi blaut, eftir rigningu og þoku alla nóttina í myrkrinu.

Fyrir tímanörda: Þessi árangur skilaði mér 56 sæti en ég vann mig upp úr 88 sæti í 56 sæti af 115 konum sem voru skráðar í einstaklingskeppninni í Næturvasa. Minn besti tími í Vasaloppet var í Næturvasa 2022 í miklu frosti og frábærum aðstæðum 8:27:27.

Það var fámennt í markinu í Mora undir morgun á laugardegi eftir Nattvasan 😉

#5 VASA-VASASKÍÐAGANGAN SUNNUDAGUR 03.03.2024 – 90 KM (Vasaloppet)

100 ára afmælis Vasagangan var haldin hátíðleg með um 16.000 þátttakendum. Við ákváðum af fenginni reynslu að leggja snemma af stað eða klukkan 05:00 (varð 05:08) sem var svo í raun og veru ekki nógu snemma, því við lentum í bílaröð. Ég þurfti að byrja á því að sækja skíðin mín í VallaSwan sem báru á þau, bæði rennsli og fatt (klístur).

Það var rigning, allt svæðið eitt drullusvað og ótrúlega hlýtt. Það voru engin spor í ráshólfi 9 sem var næstaftasta ráshólfið og þegar við komumst loksins inn í það lentum við eiginlega aftast. Við ákváðum að fara þetta öll saman, ég, Hrefna, Óli (hennar Hrefnu) og Harpa, en Jimmy var í ráshólfinu fyrir framan okkur.

Algjörlega magnað, að vera einn af 16.000, eins og fastur í síldartunnu að reyna að komast upp fyrstu brekkuna í Vasaloppet.
Á leið upp bröttu brekkun í kraðakinu, nægur tími í myndatöku.

Við fórum upp bröttu brekkuna, eins og gæsahópur, hvert á eftir öðru og pössuðum að enginn kæmist inn og já þarna þarf að passa stafina. Fólk er að detta á þá, brjóta þá með skíðunum og þetta er kraðak, eins og síld í síldartunnu. Ég var mjög þakklát að hafa Hrefnu fyrir aftan mig því ég vissi að hún myndi passa stafina mína.

Allir ofan í hvort öðru og aðalatriði að passa stafina að næsti skíðamaður gangi ekki á þá og brjóti þá.

Við vorum búin að vera í 30 mín að ganga áður en við komumst að brekkunni, vorum 1 klst 26 mín upp að hæsta punkti og 2 klst og 16 mín í Smägan sem er fyrsta drykkjarstöðin og tímamörkin þangað (rauða reipið) er 2 klst og 30 mín. Vegna þess hversu hræðilegar aðstæður voru var ákveðið að lengja reipistímanan um 30 mín, alveg frá fyrstu stöð. Við hittum Jimmy í Smågan og hann gekk með okkur yfir í Mångsbodarna en ákvað að hætta þar, þar sem hnén voru ekki að samþykkja að hann héldi áfram í þessu erfiða færi. Það voru mjög takmörkuðu spor og ekki gott rennsli, en ég var samt mjög ánægð með nýju klísturskíðin mín í þessu færi.

Engin spor, og ekki góðar aðstæður.

Við vorum komin í Mångsbodarna klukkan 11:50, í Risberg 13:15 og í Evertsberg klukkan 14:54 og þá í raun bara 5 mín frá upphaflegu tímamörkunum, en það var búið að bæta við 30 mín alveg frá fyrsta stoppi. En það rigndi stöðugt, snjórinn var mjög þungur og blautur og rennslið var mjög takmarkað þangað til þeir fóru með sporana og gerðu ný spor í brautinni.

Í Evertsberg var ég orðin stressuð með „rauða kaðalinn“ svo við Harpa ákvað að kveðja félaga okkar (Hrefnu og Óla) og henda okkur áfram og reyna að ná innan tímamarka í Oxberg. Við vorum þar 16:31, sem sagt með 29 mín inni, m.v. nýju tímamörkin, klukkan 17:42 í Hökberg og klukkan 18:55 í Eldris, vel innan gömlu og nýju tímamarkanna.

Við stoppuðum einu sinni til að pissa í Oxberg og stoppuðum svo aftur til að setja upp höfuðljós og vorum komnar í mark 19:55:36.

Fyrir tímanörda: Unnum okkur upp úr sæti 1936 (þar sem við vorum bara að njóta ekki þjóta) upp í 1728, þegar við breyttum um taktík og þutum, en jú reyndum að njóta líka ha ha ha. (unnum okkur upp um 208 sæti af bara konum).

Komnar í mark í 100 Vasaloppet keppninni, árið 2024.
Ánægð að ná að klára og komin í mark í fjórðu Vasaloppet keppninni á þessu ári, í skýjunum með nýju skíðin mín.

NÆRING

Næringin skiptir mjög miklu máli í Vasaloppet eins og öðrum löngum keppnum. Ég fór með fjögur svona BIOTECH Energy Lemon Gel frá Bætiefnabúlluni á mér í hverja einustu göngu og planið var að taka það inn eftir 20 km, 40 km. 60 km og 80 km. Stundum tók ég samt gelið inn fyrr, ef mér fannst ég vera orkulaus. Ég kláraði alltaf fjögur gel í hverri keppni, nema ég tók inn eitt gel í Boðgöngunni.

Auk þessara gela, var ég með góðan nammipoka á mér. Ég var t.d. með Snickers súkkulaðibita, norska Kvik Lunch súkkulaðið, Godt blandat salt-lakkrís hlaup, sænska saltaða bíla, carbotöflur og carbohlaup frá Enervit og svo salttöflur líka. Var með 1,5 líter af drykk í bakpokanum í blöðru sem var mjög þægilegt að geta fengið sér að drekka á milli drykkjarstöðva.

Stoppaði einnig á hverri einustu drykkjarstöð og fékk mér þar, volgt vatn, orkudrykk, buljon og bollu, held ég hafi borðað örugglega fimm bollur í fyrstu keppninni. Besta bollan var á síðustu drykkjarstöðinni í Eldris, þar sem maður fékk sér líka kaffi með sykri og það var svo mikið kardimommubragð af þeim bollum, langbestar.

Það var engin þjónusta á drykkjarstöðvunum í Næturvasa, þú gast sjálf helt vatni eða orkudrykk í glas, en ekkert annað í boði, nema jú eftir 45 km. Því var mkilvægast að vera með alla orku og drykki á sér í Næturvasa keppninni. Í Stafetvasa, boðgöngunni, þá fórum við bara hratt í gegnum þessa einu drykkjarstöð sem við fórum í gegnum, reyndar fékk ég mér BioTech orkugelið þar líka. Þetta gel er MJÖG gott á bragðið og mjög handhægar umbúðir, þ.e. skrúfaður tappi, svo maður þarf ekki að klára allan skammtinn í einu lagi.

BÚNAÐUR (FATNAÐUR OG SKÍÐI)

Uppáhalds gönguskíðafatnaður minn,er SWIX TRIAC COLLECTION. Ég á jakka, buxur og vesti úr þessu safni sem ég elska. Undir fötunum er ég í SWIX gönguskíða-undirfötum, sem eru úr einhverri gerviefnablöndu með windshield framan á bringunni/maganum og á lærunum. Þau eru þægileg þar sem þau þorna hratt þó maður svitni eða blotni í rigningunni í þeim.

Ég var í léttum SWIX gönguskíðahönskum og með ullarhöfuðband og gott Vasaloppet buff um hálsinn. Það var best að vera með jakkann í vestinu og fara bara af stað upp fyrstu brekkuna, í peysunni og vestinu og geta svo farið í jakkann þegar það kólnar. Ég gerði samt tvisvar þau mistök að leggjaf af stað í jakkanum, bæði í Opnu spori á mánudeginum og í Næturvasa. Síðan var ég líka með þykkari hanska í bakpokanum sem og cover utan um vettlingana, sem var mjög þægilegt þegar það rigndi sem mest. Í Næturvasa, var ég líka með auka buff, auka húfu, auka höfuðljós og rafhlöðu og meira af skyldudóti sem ég þurfti að vera með á mér í Næturvasakeppninni. Everest búðin er að selja Swix gönguskíðafatnaðinn og get ég 100% mælt með honum, #ekkisamstarf

Fór í Opið spor á sunnudeginum, boðgönguna á föstudeginum og í aðalkeppnina Vasaloppet keppnina á nýju Fisher 3D klísturskíðunum mínum sem fást í Everest. Þau voru æðisleg, ég fór mun hraðar en þeir sem voru á skinni niður brekkuna, og klístrið virkaði líka vel, eins vel og hægt var m.v. aðstæður. #ekkisamstarf

Með geggjuðu 3D Fischer áburðarskíðin mín, og Fischer stafina og í Swix Triac fatnaðinu sem hentaði mjög vel í öllum keppnunum.

Ég lét preppa skíðin fyrir mig úti. Fór svo á Fisher 3D skautaskíðunum mínum í Opið spor á mánudeginum og í Næturvasa á föstudeginum/laugardagsnóttina. Þau voru líka æðisleg, m.v. aðstæður. Það var mjög þungt að vera á skautaskíðum í svona þungu færi, krapi og sköflum og ég var orðin mjög æfð í að „kasta snjó af skíðunum“ á ferð ha ha ha.

ÞAKKIR

Það er ekki sjálfsagt að hafa heilsu til að geta hreyft sig og tekið þátt í svona erfiðum keppnum svo ég er mjög þakklát fyrir það. Það er heldur ekki sjálfsagt að eiga svona yndislega vini, sem hafa jafn gaman að því og ég að fara í svona skemmtileg ævintýri ár eftir ár, þó að aðstæður í ár hafi verið sérstaklega krefjandi í öllum göngunum.

Það var mjög leiðinlegt að Óli minn skyldi ekki geta komið með, þar sem hann greindist með brjósklos í janúar. Við ákváðum síðasta sumar að hann myndi fara síðasta legginn í boðgöngunni og hefði því fengið að koma í mark í Mora. Núna fylgdist hann bara með okkur á internetinu frá Íslandi í fjarlægð, en var alltaf online þegar ég kom í mark og fylgdist með sinni.
Takk kærlega fyrir það elsku Óli minn <3

Kæru vinir, elsku Hrefna, Óli Th, Brynja, Harpa, Jimmy, Leifur og Andri takk fyrir yndislegar samverustundir í Lindvallen sem og allar skemmtilegu stundirnar okkar á leiðinni frá Sälen til Mora. Það var alltaf gaman hjá okkur þó aðstæður hafi verið krefjandi og stundum smá stressandi að hafa áhyggjur af rauða kaðlinum.

Við kláruðum þetta og höfðum gaman af allan tímann – bestu þakkir til ykkar allra og til hamingju með ykkar göngur <3 <3 <3

Yndislegir vinir: Hrefna og Óli í markinu í Mora eftir Opið spor á mánudegi.

mars 6, 2024 1 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
Daglegt lífGönguskíði

Ferðaskíðaferð á Ströndum

by Halldóra apríl 1, 2023

Fórum í frábæra ferð með Millu og Krillu ferðum á Strandir.

Dagur 1: Bjarnafjörður
Ekið er á einkabílum seinnipart í Bjarna0örð þar sem við komum okkur fyrir á hótelinu.
Möguleiki á að slaka á í heitri úEsundlauginni. Undirbúningsfundur kl 20:30.
Kvöldverður ekki innifalinn.

Dagur 2: Bjarnafjörður – Djúpavík
Skíðað frá hóteli upp á Trékyllisheiði og niður í Djúpuvík um Kjósarhjalla sem er gamla þjóðleiðin
niður í Reykja0örð. Komið á hótel Djúpuvík þar sem okkar bíður bjórjóga, tveggja réRa
kvöldverður og gisEng í 2ja manna herbergjum.
23-26 km ganga, hækkun/lækkun u.þ.b. 400 m

Dagur 3: Djúpavík – Bjarnafjörður
Eftir morgunverð fáum við skult inn í botn Reykja0arðar, þaðan sem við skíðum upp
Reykjadalinn, skinnum upp á Búrfellsbrúnirnar þaðan er ægifagurt útsýni yfir öll helstu 0öll
Srandabyggðar m.a. Glissu og LambaEnd. Snjóalög munu svo ákvarða leiðaval þennan dag; yfir
Trékkyllisheiði og niður á Bjarna0arðarháls eða niður Selárdalinn í Steingrímsfirði. Gist á hótel
Laugarhóli.

Dagur 4: Bjarnafjörður
Eftir morgunverð ætlum við að kanna nærumhverfið í Bjarnafirði. Leiðin fer eftir snjóalögum.
Súpa í hádeginu áður en lagt verður af stað heimleiðis.

Gallery not found.
apríl 1, 2023 0 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4

Nýlegar færslur

  • Morgunblaðið um Grænlandsferðina
  • Grænland D6 þriðjudagur 29. apríl 2025
  • Grænland D5 mánudagur 28. apríl 2025
  • Grænland D4 sunnudagur 27. apríl 2025
  • Grænland D3 laugardagur 26. apríl 2025

Nýlegar athugasemdir

  • Björk Ólafsdóttir um Vasavikan 2024
  • Sif Helgad. um Langjökull þveraður 17.júní 2020
  • Helga Bryndís um New York City maraþon 2023
  • Ingvar Þóroddsson um Free to Run Ambassador í New York maraþoninu 2023

Færslusafn

  • maí 2025
  • apríl 2025
  • júlí 2024
  • maí 2024
  • apríl 2024
  • mars 2024
  • nóvember 2023
  • október 2023
  • september 2023
  • ágúst 2023
  • júlí 2023
  • apríl 2023
  • janúar 2023
  • desember 2022
  • nóvember 2022
  • september 2022
  • ágúst 2022
  • júlí 2022
  • júní 2022
  • maí 2022
  • apríl 2022
  • mars 2022
  • febrúar 2022
  • janúar 2022
  • desember 2021
  • október 2021
  • september 2021
  • ágúst 2021
  • júlí 2021
  • maí 2021
  • apríl 2021
  • mars 2021
  • febrúar 2021
  • janúar 2021
  • nóvember 2020
  • október 2020
  • september 2020
  • ágúst 2020
  • júlí 2020
  • júní 2020
  • maí 2020
  • apríl 2020
  • mars 2020
  • janúar 2020
  • desember 2019
  • nóvember 2019
  • október 2019
  • september 2019
  • ágúst 2019
  • júlí 2019
  • júní 2019
  • maí 2019
  • apríl 2019
  • mars 2019
  • febrúar 2019
  • janúar 2019
  • desember 2018
  • nóvember 2018
  • október 2018
  • september 2018
  • ágúst 2018
  • júlí 2018
  • júní 2018
  • maí 2018
  • apríl 2018
  • janúar 2018
  • janúar 2017
  • september 2016
  • ágúst 2016
  • júlí 2016
  • júní 2016
  • mars 2016
  • nóvember 2015
  • ágúst 2015
  • júní 2015
  • febrúar 2015
  • nóvember 2014
  • ágúst 2014
  • október 2013
  • september 2013
  • ágúst 2013
  • júní 2013
  • maí 2013
  • apríl 2013

Flokkar

  • Daglegt líf
  • Fjallahlaup
  • Fjallaskíði
  • Fjallgöngur
  • Gönguskíði
  • Hjól
  • Hlaup
  • Ísklifur
  • Kajak
  • Keppnis
  • Keppnissaga
  • Sjósund
  • Skíði
  • Sund
  • Veiðar
  • Þríþraut

Um mig

Um mig

Halldóra Gyða

Halldóra hefur mjög gaman af því að fara út að leika. Markmiðið hjá henni er að njóta lífsins hvern einasta dag, brosa, hafa gaman og hún er þakklát fyrir góða heilsu.

Verum í sambandi

Facebook Twitter Instagram Pinterest Tumblr Youtube Bloglovin Snapchat

Nýlegar færslur

  • Morgunblaðið um Grænlandsferðina

    maí 14, 2025
  • Grænland D6 þriðjudagur 29. apríl 2025

    apríl 29, 2025
  • Grænland D5 mánudagur 28. apríl 2025

    apríl 28, 2025
  • Grænland D4 sunnudagur 27. apríl 2025

    apríl 27, 2025
  • Grænland D3 laugardagur 26. apríl 2025

    apríl 26, 2025

Um mig

banner
Halldóra Gyða elskar að vera úti að leika. Hér er hún í Dólómítunum í Lavaredo fjallahlaupinu 2016.

Vinsæl innlegg

  • 1

    Eco Trail Reykjavík – 22 km

    júlí 6, 2018
  • 2

    Ironman Texas 2018

    apríl 28, 2018
  • 3

    Buthan – dagur 1 – hæðaraðlögun og skoðunarferð

    maí 26, 2018

Síðustu æfingar

  • NH Laugavegsæfing - gaman, skemmtilegt og yndislegt - loksins aftur eftir tognun og algjöra hlaupahvíld í viku 🤩
    On maí 31, 2025 8:43 f.h. went 18,02 km during 03:40:06 hours climbing 839,00 meters burning 1.582 calories.
  • Komin heim og þá getur Morgunsund gull í mund- bara stutt 🙏
    On maí 30, 2025 6:04 f.h. went 1,00 km during 00:23:39 hours burning 160 calories.
  • D7: Hjólað um hæðir Valpolicella ❤️
    On maí 28, 2025 10:00 f.h. went 31,47 km during 03:03:26 hours climbing 552,00 meters burning 1.382 calories.
  • Lunch Walk
    On maí 27, 2025 12:14 e.h. went 2,79 km during 00:52:11 hours climbing 28,00 meters burning 317 calories.
  • D6: Hjólaði upp í Súpermarkað
    On maí 26, 2025 7:10 e.h. went 10,33 km during 00:37:53 hours climbing 199,00 meters burning 238 calories.
  • Facebook
  • Twitter
  • Instagram
  • Linkedin
  • Snapchat
  • Vimeo

@2017 - PenciDesign. All Right Reserved. Designed and Developed by PenciDesign


Back To Top