Í dag tók ég MJÖG STÓRT skref út fyrir þægindahringinn, þegar ég synti í 2 klukkustundir (NB !!! 120 mínútur) í 14 gráðu heitum sjónum, bara í sundbol og með Speedo sundhettu og sundgleraugu, engir sokkar, vettlingar né neoprane hetta. Ástæðan fyrir þessu sundi í dag var sú að ég er ein af Marglyttunum, sem ætla að synda saman boðsund yfir Ermasundið 4. september næstkomandi og til að mega taka þátt verðurðu að sýna fram á að hafa synt í sjó í 2 klukkustundir samfleytt. Vottað plagg sem þarf að skila inn.
ÁHÖFN ÁSGEIRS
Ég var í Áhöfn Ásgeirs Elíassonar vinar míns, sem ætlaði að synda fyrstur Íslendinga fram og til baka Ermasundið, haustið 2015. Ásgeir náði ströndum Frakklands 7. september og hafði þá synt í 17 klst og 16 mín og lét aðra leiðina duga. Ég var þar í frábærum félagsskap, Bibbu, Benna og Viggós. Í þeirri ferð ákvað ég að ég myndi ALDREI synda Ermasundið, enda ógeðslegur sjórinn, öldur miklar, báturinn (dallurinn) ekki uppá marga fiska og það var EKKERT sem heillaði mig við þetta og ég bara sárvorkenndi Ásgeiri að vera í sjónum, allan tímann.
AÐDRAGANDINN
Þórey Vilhjálmsdóttir, frænka mín, (fyrir áhugasama þá erum við fjórmenningar í Proppé ættina, langafar okkar voru bræður) hafði samband við mig í lok apríl eða byrjun maí og var að leita að sundkonum til að taka þátt í Ermasundinu, með henni, Birnu og Brynhildi sem allar eru Landvættir eins og ég. Ég var greinilega búin að gleyma september 2015, því ég hugsaði mig ekki lengi um, held ég hafi svarað játandi strax sama kvöldið, eða allavega daginn eftir. Einu áhyggjurnar sem ég hafði var kuldaþolið, en ég hugsaði að ég hefði nú góðan tíma til að æfa sjósundið og þá byggja upp kuldaþolið.
FRÁBÆR FÉLAGSSKAPUR OG FYRSTA ÆFINGIN
Ég hitti stelpurnar og leist mjög vel á hópinn, en auk Þóreyjar og Birnu voru Gréta (framkvæmdastjórinn okkar) og Karen og Soffía PR/markaðsstjórarnir okkar líka í hópnum, auk mín Sigrúnar og Sillu sem reyndar kom inn fyrir ekki svo löngu síðan. Alltaf var ég á leið á æfingu í sjósundið, en fann allar afsakanir í bókinni, það var of kalt, of mikill öldugangur, ég að þjálfa Stjörnuna, Breiðablik eða Náttúruhlaup eða bara lokað í Nauthólsvík. En fór loksins á mína fyrstu æfingu í sjónum 19. maí. Náði fimm æfingum í sjónum í maí (flestar reyndar í wet-suit galla), fjórum æfingum í júní gallaluausar og er búin að ná 9 æfingum í júlí en 10 æfingin var í dag. Svo ég náði 18 æfingum fyrir þetta 2 klst próf.
TVEGGJA KLUKKUSTUNDAPRÓFIÐ
Þegar að Sigrún Ermasundskappi Geirsdóttir, þjálfarinn okkar var farin að tala um að við yrðum að klára þetta 2 klst sund í lok júlí, fóru að renna á mig tvær grímur. Ég hélt ég hefði tíma alveg út allt sumarið þ.e. til loka ágúst með að klára þetta. Mér stóð ekki alveg á sama, var orðin frekar stressuð, því ég er alls ekki með gott kuldaþol og hef haft mestar áhyggur af þessu. Ég treysti mér til að synda endalaust í sjónum, eins og ég hef gert í mörgum Ironman keppnum áður, óttast ekki öldur eða sjóveiki, er reyndar ekkert sérstaklega hrifin af marglyttum, en hafði áhyggjur af kuldaþolinu. Dagsetningin var ákveðin 22. júlí, þar sem Silla var að fara til Spánar og við yrðum að klára þetta áður en hún færi. Ég viðurkenni að mér kveið verulega fyrir. Æfingum fjölgaði í júlí sem og tímalengdin í sjónum. Ég þakka Guði fyrir gott veður í sumar því mér finnst auðveldara að synda í sjónum ef lofthitinn er hærri og sólin skín, en í kulda, roki og rigningu. Fyrstu æfingarnar í maí voru að mestu í galla, en ég fór yfir í Kópavoginn tvisvar í galla og jók mínúturnar í sjónum í sundbol, byrjaði mjög fáar mínútur. Náði að synda fimm sinnum yfir í Kópavoginn á sundbol, sem er svokallað Fossvogssund, en þær æfingar voru allar í júlí. Ég lagði ríka áherslu á sjósundið, þó ég hefði líka fylgt æfingaplani fyrir Laugavegshlaupið sem ég hljóp 13. júlí.
#GRJÓTHÖRÐ OG #JÁKVÆÐ
Það styttist í 22. júlí og eins og að framan greinir var ég orðin frekar stressuð. Notaði alltaf myllumerkin á Strava #grjóthörð og #jákvæð því góður vinur minn tjáði mér um daginn að ég væri bæði , þ.e. grjóthörð og jákvæð. Hann var þá að vísa í reynslu mína í fjallahlaupum, svo ég ákvað að nota það sem möntru, sagði við mig í hvert skipti sem ég fór í sjóinn að ég væri grjóthörð og jákvæð og ég er fullviss um að það hefur hjálpað.
Fyrir síðustu helgi, fylgdist ég með spánni á hverjum degi. Var líka farin að lengja tímann, náði 45 mín æfingu 6. júlí, 52 mín æfingu föstudaginn síðasta 19.júlí og stefndi á að ná 90 mín æfingu á laugardeginum 20. júlí.
Ég hringdi í Benna Ermasundskappa vin minn til að fá góð ráð, því 90 mínútur eru langt frá 52 mín. (Hinar Marglytturnar voru búnar að ná þessu 90 mín sundi, en þá komst ég ekki). Benni bauðst til að koma og aðstoða mig, gefa mér heitt að drekka og gaf mér góð ráð. Hann sagði mér t.d. að halda mig bara við ströndina og synda fram og til baka fyrir framan víkina, þar væri hlýrra. Ég óhlýðnaðist Benna og fór með Sillu yfir í Kópavog (það er mun kaldara á leiðinni yfir). Eftir 1 klst kvaddi Silla mig og ég var komin á skjálftavaktina. Ég synti í um 30 mín í viðbót var sem sagt komin með 90 mín sem var met og markmiði dagsins náð. Mig langaði til að kanna hvort ég gæti ekki verið 120 mín, þ.e. bætt 30 mín við. Ég færð mig nær Víkinni þar sem sjórinn var hlýrri og ég kláraði síðust 30 mínúturnar þar (meðalhiti samt 16 gráður). Eftir þessa æfingu var ég mun rólegri, þar sem ég var búin að sýna og sanna fyrir sjálfri mér að ég gæti þetta, þ.e. synt í 2 klst. Takk kæri Benni fyrir góðu ráðin og að fylgjast með mér.
PRÓFDAGURINN
Mánudagurinn rann upp bjartur og fagur eins og allir aðrir dagar þetta sumarið. Mér leið vel og var ekki stressuð í vinnunni um morguninn. Það var gaman að hitta stelpurnar í Nauthólsvík í hádeginu og Brynhildur var svo yndisleg að fara með okkur í Wim Hof öndun fyrir sundið. Hef aldrei gert það áður, og er ekki frá því að það hafi hitað líkamann og hjartað. Mér leið vel bæði andlega og líkamlega þegar ég henti mér til sjós. Silla „sprettarinn“ okkar hentist á stað og ég á eftir henni. Sigrún var búin að segja okkur að hvert þ.e. hvaða leið við ættum að synda og að við ættum alls ekki að bíða eftir hvor annarri, þá yrði okkur bara kalt, við ættum að synda á okkar eigin hraða. Jóhannes hennar Sigrúnar elti Sillu á kajak, Róbert elti mig og Óli hennar Brynhildar elti stelpurnar til að gefa okkur heitt að drekka og kanna hvort við værum OK.
SUNDIÐ
Við syntum inn Fossvoginn, þ.e. í átt að N1 bensínstöðinni. Hafði aldrei synt þangað áður, svo það var bara skemmtilegt. Reyndi að halda mér nálægt landi, en þar var mjög mikill gróður, svo maður varð að synda aðeins út úr honum. Syntum svo til baka, hitti þá Þórey, Birnu og Brynhildi, en þær höfðu farið aðeins hægar af stað en við af stað. Synti alla leið til baka út að prammanum, þar sem við hittum Sigrúnu, en hún var ekki með í sundinum, þar sem hún var að fara í Vestmannaeyjasund um nóttina (hún er sko ROSALEGUR NAGLI OG MEISTARI MEISTARANNA). Við fórum svo aftur inn voginn og ég ákvað að fylgjast þá bara með klukkunni, gefa mér 30 mín í að komast til baka, þ.e. synda 30 mín inn og 30 mín til baka. Það stemmdi ca m.v. að ég var búin að vera 60 mín þegar ég hitti Sigrúnu við prammann. Á leiðinni til baka, var mér orðið svolítið kalt, fann ég var aðeins farin að zona-út, eins og maður gerir þegar maður verður þreyttur. Man samt að Róbert spurði mig hvað ég væri gömul og hvar ég ætti heima, ég svaraði því mjög kurteislega og rétti honum báðar hendurnar og sagði: „hér eru tíu fingur“ og hló 🙂
Sundið til baka var samt aðeins erfiðara, það var á móti öldu og ég var að festa mig miklu meira í gróðrinum, sem var orðinn vafinn um hálsinn á mér, enda krafturinn farinn að dvína. Mér fannst bæði pramminn og stelpurnar svolítið langt í burtu. Svo kom Silla á fullri ferð fram úr mér og gaf bara í. Ég var mjög ánægð með áætlunina mína, því þegar ég kem aftur að prammanum og hitti stelpurnar þá voru bara 3 eða 4 mín eftir. Svo það var bara að synda saman í land þar sem frábær móttökunefnd tók á móti okkur.
ÞAKKIR OG GLEÐI
Ég er einstaklega þakklát og stolt að hafa klárað þetta. Því eins og einn góður vinur minn sagði réttilega við mig: „Halldóra, þú ert meira stressuð fyrir þetta, heldur en 100 mílna fjallahlaup,“ Ég held hann hafi alveg hitt naglann á höfuðið þar.“ Ég er einstaklega þakklát Marglyttunum vinkonum mínum fyrir allan stuðninginn og umhyggjuna. Ég er líka glöð að þær hafi trú á mér og boðið mér með í hópinn. Takk kæri Róbert fyrir að fylgja mér eftir á kajakinum og fylgjast svona vel með mér og gefa mér að drekka.
TILHLÖKKUN
Eftir að hafa klárað þessar 2 klst í dag, þá veit ég að ég mun standa mig vel í Ermasundinu og er farin að hlakka mikið til. Þá syndum við 1 klst í einu til skiptis og þurfum að ná á okkur hita á milli í bátnum. Næst er að þjálfa líkamann í að skjálfa sér til hita, þar sem enginn heitur pottur eða gufa er í bátnum, bara ullarföt og heitur drykkur. Gufan, potturinn og heitt kaffi voru kærkomin eftir æfinguna í dag
