Frábær ferð með góðum vinum í Skálfellið. Lögðum af stað við lyfturnar í Skálafelli og gengum uppá topp. Þar tókum við skinnin af og ég lenti í vandræðum með bindingarnar. Einhverra hluta vegna voru þær orðnar of víðar fyrir skóna og ég náði ekki festu. Þakka Hafliða fyrir lánið á tönginni inni í húsinu, en við gátum minnkað bilið með henni svo ég gæti haldið áfram. Skíðuðum svo niður norðurbrekkuna í Svínadalinn, þvílík færð, þvílík gleði. Þetta var algjörlega magnað. Finn ég er að ná tökum á skíðunum sem ég keypti mér í fyrra.
Fórum svo upp brekkuna hinum megin (við Sigga bara upp hálfa leið) og svo niður aftur. En strákarni fóru alveg upp og skíðuðu niður alla brekkuna. Þegar við vorum komin þar niður, mættum við nokkuð stórum hópi fjallaskíðara. En svo tók við gangan aftur upp norðurbrekkuna sem gekk mjög vel, algjörlega yndislegt.
Skíðuðum svo niður Skálafells brekkuna aðeins meira til hægri, séð ofan frá og færðin svo skemmtileg.
Algjörlega magnaður dagur – takk kæru vinir fyrir félagsskapinn og samveruna.
Ofboðslega fallegt kvöld á gönguskíðum með Siggu vinkonu. Við fórum seinnipartin, rétt undir kvöldmat. Vorum alveg ótrúlega heppnar með veður, því þegar við komum upp í Heiðmörkina, var nýbúið að ganga á með éljum, en sólin bryjaði að skína um leið og við stigum á skíðin.
Fórum fyrst 7-8 km stærri hringinn og við bara ljómuðum, eftir þunga viku og mikla Covid-19 umræðu. Lögðum svo af stað styttri hringinn þ.e. 4 km hringinn þegar við erum rétt um hálfnaðar lendi ég í vandræðum með bindingarnar á öðru skíðinu. Ég renn af skíðinu, ennþá með einn hlutann undir skónum. Sigga gafst ekki uppá að púsla þessu saman, en það vantaði eitt lítið stykki til að festa þetta.
Renndi mér því mjög rólega, eiginlega bara á öðru skíðinu á veginum niður í bíl. Fengum reyndar boð frá góðhjarta Audi bílstjóra að skutla mér niður eftir, en þetta gekk allt á endanum.
Þakklát fyrir þetta góða og fallega veður, og yndislegan félagsskap, takk elsku vinkona.
Stefnum á fjallaskíð á Móskarðshnúka, en það gekk ekki alveg að komast þangað upp eftir, svo við tókum plan B sem var á Skálafellið.
Upphaflegt plan var að fara á Utanbrautarskíðum (Stálkantaskíðum) frá Sigöldu inní Landmannalaugar.
Inga og Jói buðu okkur að gista í bústaðnum hjá sér í Árnesi og svo ætluðum við að leggja eldsnemma af stað á laugardagsmorgninum (7.3.2020).
En þar sem við búum á Ísland og allskonar litaðar veðurviðvaranir orðnar daglegt brauð, þá er nauðsynlegt að vera sveigjanlegur. Í stað þess að fresta ferðinni þá ákváðu þessir frábæru skipuleggjendur að gera smá breytingu á plani, ganga inn í Þjórsárdal í stað Landmannalauga.
Við lögðum af stað á laugardagsmorgni og gengum inn í Þjórsárdal í skógræktarlandinu hjá Skógrækt ríkisins, í skóginum í þokkalegu skjóli, eftir vegslóðum þar. Við áðum á Stöng, þar sem við settumst niður í skjóli, því það var svolítill mótvindur og borðuðum nestið okkar. Héldum svo áfram inn að Hólaskógi. Óli var á trússbíl og ætlaði að aka með dótið að skálanum í Hólaskógi, en vegna snjóalaga þá gat hann ekki farið á jeppanum að skálanum. Við urðum því að skíða með dótið frá bílnum upp í skála. Við fórum eina ferð með drykki og snakk og duffelbag töskur (aukaföt og svefpokar).
Við vorum svo nokkur sem fórum aðra ferð þegar Tóti og Hilmar komu með púlkurnar og þá fékk ég tækifæri í fyrsta skipti að draga púlku á gönguskíðum. Hugsaði mikið til afreks Vilborgar Örnu vinkonu minnar þegar ég dró þungu púlkuna þessa stuttu leið sem ég dró hana. Hversu mikið afrek þetta var hjá henni og fylltist þvílíku stolti að þekkja þessa mögnuðu konu.
Strákarnir grilluðu svo stórkostlegan mat, lambafile og bakaðar kartöflur. Meðlæti var salat og sósur, auk snilldar rjómasósu. Eftir kvöldmat, var smá súkkulaði desert og yndislegt spjall og spil að hætti Ísbjarna.
Á sunnudagsmorgninum var eldaður frábær hafragrautur og efir frágang á salnum, uppvask og þrif og pökkun fórum við öll eina ferð á gönguskíðunum í bílana sem nú voru orðnir tveir með farangurinn. Frá bílnum genguð við svo inn að gili og meðfram ánni niður að Stöng. Hópurinn samanstóð af 17 Ísbjörnum og 3 Ísbjarnarhúnum. Leiðin var stórkostlega falleg og það var gaman að sjá stóran rjúpnahóp fljúga yfir svæðið, ekki einu sinni heldur tvisvar.
Við áðum svo aftur að Stöng í skjóli, þar sem það var ennþá meira rok á sunnudeginum en á laugardeginum. En sem betur fer var um meðvind að ræða. Eftir áningu að Stöng, var tekin ákvörðun að reyna að komast yfir árnar að gömlu sundlauginni í Þjórsárdal. Það voru 50% líkur á að það myndi takast, því bæði var frekar takmarkaður snjór og spurning hvort árnar væru nógu frosnar. Þetta gæti stoppað för okkar í átt að sundlauginni og því ákváðum við bara að prófa, við yrðum þá bara að snúa við ef þetta gengi ekki.
Ferðin var mikið ævintýri. Það var alveg töff fyrr nýliða á utanbrautarskíðum að láta sig vaða yfir frosnar árnar, tala nú ekki um þegar rokið var jafnmikið og það var í dag, svo maður fauk yfir ísilagða ána og átti í erfiðleikum með að stoppa sig, líka þegar maður var kominn yfir og mikið af grjóti, þar sem snjórinn var takmarkaður.
Mér stóð ekki alveg á sama í eitt skiptið, þegar okkur var sagt að við yrðum að losa allar festingar á bakpokunum (þ.e. sem er bundinn við okkur) og hafa gönguskíðastafina lausa í höndunum á okkur, þannig að við gætum verið snögg að henda af okkur bakpokanum og stöfunum, ef við myndum falla ofan í vökina.
En við fórum yfir þessa á eins og allar hinar, bara eitt okkar í einu og það gekk mjög vel. Ég fór með möntruna mína, ég er grjóthörð og jákvæð og gaf svo bara í með stöfunum og það kom mér yfir, það var erfiðast að ná að stoppa mig hinum megin við ána. Enda fékk ég tvær byltur á leiðinni í dag. Eitt skipti þegar ég var búin að fara yfir eina ána, þar sem það var eina leiðin til að stoppa sig, að lenda á rassinum og nota svo bakpokann sem bremsu, en í hitt skiptið skíðaði ég óvart yfir grjót (sem ég sá ekki), sem var eins og bremsa og ég lenti á báðum hnjánum sem var aðeins verra 🙂
Við fórum svo í sund klukkan rúmlega 13 í gömlu lauginni í Þjórsárdal. Frábært að hafa búningsklefa til að verjast vindi, í þessari annars frábæru náttúrusundlaug. Eftir góðan „sundsprett“ var bara að taka síðasta spölinn frá lauginni niður að þjóðvegi, um 5,5, km leið, þar sem Óli og Tóti biðu okkar með trússbílana.
Frábær helgi með yndislegum Ísbjarnarvinum er að baki. Gengum samtals um 35 km leið í mjög krefjandi færi og þó nokkru roki. Leiðin var falleg og ofboðslega skemmtilegt að prófa þetta nýja sport, sem utanbrautar- eða stálskantaskíðin eru. Takk kæru vinir fyrir yndislega samveru alla helgina.
Dagur 1 – albúm
Dagur 2 – albúm
