júlí 2021
Frábæru Laugavegshlaupa partýi 2021 lokið. Byrjuðum á að skutlast í Þórsmörk með tjald og bíla á föstudags eftirmiðdag (tekið smá Básaskokk) svo var farið inní Landmannalaugar þar sem við gistum í FÍ skálanum.
Hlaupið ræst klukkan 09.00 á laugardagsmorgni í bongó blíðu, en ég var í þriðja ráshópi klukkan 09.10.
Það var óvenju heitt en miklu minni snjór en í síðustu viku þegar ég hljóp Laugaveginn á 2 dögum með Hlaupahópi Stjörnunnar.
Eftir Bláfjallakvísl fór að blása svolítið á okkur á móti en kosturinn við það var fín kæling Sævar hljóp með mér meirihluta sandanna, en var hraðari og ferskari en ég svo hann fór á undan niður í Emstrur. Hitti Hjalta og hann þar og stoppaði aðeins til að fylla á brúsann og fá mér banana og smá Pepsi.
Það var mjög þægilegt að hafa hlaupið leiðina nýlega því ég þekkti hana svo vel. Svo var ég reyndar líka að taka þátt í 6 skiptið. Nákvæmlega 10 ár síðan ég tók þátt í fyrsta skipti, svo tók ég nokkurra ára hlé eða til 2017 og hef ég tekið þátt árlega síðan.
Ultrahlaup eru alltaf ultrahlaup og er hvert hlaup krefjandi. Ég var til dæmis að berjast við krampa tilfinningu í lærunum allan tímann eftir Bláfjallakvísl svo ég hægði bara á mér.
Ég minnti mig líka reglulega á markmiðin mín #1 að komast að ráslínu sem er ekki sjálfsagt #2 að klára hlaupið alls ekki sjálfsagt #3 að hafa gaman alla leið og #4 ef ég hef hlaupið áður að bæta minn eigin tíma. Ákvað reyndar fyrir þetta hlaup að ég ætlaði ekki að reyna að ná markmiði 4 þar sem það var ekki raunhæft m.v. takmarkaðar æfingar í sumar. En náði öllum hinum markmiðunum og skemmti mér konunglega allan tímann og kom syngjandi “Top of the World” þegar ég kom í mark.
Eftir hlaupið var að sjálfsögðu hlaupapartý og varðeldur í Básum þar sem var tjúttað fram á nótt.
Er mjög stolt af öllum hlaupafélögum mínum, vinum og æfingafélögum í Náttúruhlaupum, Stjörnunni og Breiðablik (Þríkó) sem fóru í hlaupið. Það er alltaf þannig að það ná ekki allir að klára en það voru allir glaðir með þann árangur sem þeir náðu og óska ég öllum innilega til hamingju.
Takk elsku Siggi og Hildur fyrir skutl ínní Mörk og takk kæri Hjalti fyrir að skutla okkur inn eftir. Takk elsku Óli fyrir að koma inní Þórsmörk (hálfslappur). Elsku vinkonur takk fyrir hvatninguna og móttökurnar og kæru vinir sem voruð með okkur í Þórsmörk um helgina takk fyrir yndislegar samverustundir #laugavegurultra#náttúruhlaup#topoftheworld#trailrunning#trainingfortor#alparnir
p.s. fyrir tímanördana þá var flögutíminn minn: 07:41:28 Var í 84 sæti af 205 kvk sem klára og 13 sæti í aldursflokki af 42 konum í aldursflokkinum sem klára. Tímarnir mínir í sögulegu samhengi:
2011: 07:37:44
2017: 08:10:11
2018: 07:01:12
2019: 06:59:47
2020: 07:21:09
Vekjaraklukkan hringdi klukkan 07:00, þar sem brotttför var fyrirhuguð klukkan 08:30. Eldaði mér hafragraut í morgunmat, klassískt kaffi, og svo gengið frá farangrinum og maður græjaður fyrir hlaupið.
Ákvað að fara aftur í hlaupafötin sem ég var í, í gær, þar sem þau voru SVO þægileg. Salomon Slab buxurnar mínar, Salomon stuttubuxurnar, kálfahlífar, Halldóru-bolurinn sem er uppáhaldsbolurinn, derhúfan og buffið, allt frá Salomon og svo Blitz sólgleraugun. Fór frekar í skítug og þægileg fötin heldur en að fara í hrein hlaupaföt sem ég var í, það segir allt um þægindin á þessum frábæru fötum. Var líka í Salomon hlaupaskónum mínum, sem voru mjög góðir sérstaklega í snjónum í gær.
Vorum ready um 08:30 þá var rútan komin búið að setja trúss farangurinn aftur í rútuna og svo var bara upphitun og myndataka áður en lagt var í hann.
Hittum svo hinn helming hópsins í Hvanngili, þar sem þau gistu ásamt FÍ hóp, sem var að fara með börnin yfir Laugaveginn. Þar hitti ég Kollu Björns. Lögðum svo saman í hann frá Hvanngili, þar sem Bláfjallakvísl var vaðin, en það var ekki svo mikið í ánni.
Fórum veginn frá Bláfjallakvísl að Emstrum, í staðinn fyrir að hlaupa stíginn þ.e.sandinn sem er leiðin í Laugavegshlaupinu. Þegar við komum í Emstur var bongóblíða, svo það var mjög gott stopp þar, aðeins tanað og þeir sem voru með nesti borðuðu þar á meðan aðrir tjúttuðu 🙂
Leiðin frá Emstrum niður í Þórsmörk var bara yndisleg, var einmitt að hugsa hvað það er cosy að vera ekki í hlaupinu sjálfu, þ.e. að taka bara myndir og hinkra eftir fólki og njóta ekki þjóta 😉
Það var mun meira í Þveránni en vanalega, en Kápan hafði gengið mjög vel og stígurinn inní Þórsmörk er alltaf jafn langur ha ha ha. Enn og aftur gleymdi ég vinstri beygjunni fattaði það ekki fyrr en við vorum komin fram hjá, svo við ákváðum að snúa við. Sáum ekki eftir því, þar sem leiðin í gegnum skóginn er svo falleg.
Fengum svo flottar móttökur þegar við komum inní Húsadal, þar sem allir lágu og tönuðu sig, þar var hamborgari og bjór í boði HHS. Langt síðan ég hef smakkað jafn góðan hamborgara og franskar – virkilega góður borgari. Hlakka til að fá mér aftur svona borgara næstu helgi þegar ég klára Laugavegshlaupið 2021.
Fór svo eftir um 1 klst hvíld, á móti 8menningunum og Magnúsi. Fór á mis við 8menningana, en fann Magnús, þar sem hann hafði farið inní Langadal, og ég fór áleiðis þangað á móti honum.
Er MJÖG STOLT af öllum Stjörnuhlaupurum sem tóku þátt og stóðu sig súper vel báða dagana. Það voru allir glaðir, enginn sem kvartaði undan þreytu og algjörlega magnað í þessum stóra hópi, hversu mikil samstaða var og gleði.
Rútan okkar fór svo í bæinn klukkan 18:30. Takk kæru Binni og Vígdís fyrir allan undirbúning og skipulag og takk kæru hlaupafélagar fyrir yndislega daga á Laugaveginum í dag og í gær. Virkilega skemmtileg ferð og ekki skaðaði þetta frábæra veður sem við fengum báða dagana 🙂
Hlaupahópur Stjörnunnar, um 60 aðilar hlupu saman Laugaveginn á tveim dögum. Binni og Vigdís sáu alfarið um skipulagningu og það eru margir mánuðir síðan þau bókuðu skála og rútu og hlauparar skráðu sig í hlaupið. Ég var með þeim síðustu að skrá mig þar sem ég var bókuð í hlaup á Spáni um helgina Val d´Aran. En svo ákvað ég að fara ekki til Spánar út af C-19 og stöðunni þar, svo þá var ekkert annað í boði en að skella sér og ég sé sko ekki eftir því.
Við lögðum í hann frá Ásgarði klukkan 08:00 fimmtudaginn 8.júlí. Fyrsta stopp var í Hveragerði, þar sem það voru pikkaðir upp farþegar og næsta stopp að Vegamótum. Vorum svo komin inní Landmannalaugar um klukkan 12:00. Græjuðum okkur í hlaupið, fórum á salernið, hituðum upp, smurðum okkur með CLINIQUE sólarvörn (sem ég bauð öllum og gleymdi svo á borðinu í Landmannalaugum) og lögðum svo í hann. Veðrið var mjög gott, bæði hlýtt og sólríkt.
Það var mikill snjór á leiðinni en gangan upp að Hrafntinnuskeri gekk vel. Þar stoppuðum við aðeins og notuðum salernið, borðuðum smá og tjúttuðum 😉
Skokkuðum svo sem leið liggur niður í Álftavatn og gekk ferðin mjög vel. Vorum í nokkrum hraðaskiptum hópum. Vorum komin í Álftavatn um klukkan 16:40 og þá var rútan með farangurinn okkar ekki komin. Það var því bara að fara á barinn og fá sér, bjór eða Fanta. Helmingurinn af hópnum hélt svo áfram en þau gistu í skálanum að Hvanngili. Við vorum með gamla skálann alveg út fyrir okkur, en get ekki mælt með honum, þar sem það er mikil mygla í honum, en sem betur fer gistum við bara eina nótt. Við borðuðum kjúklingasúpu frá Kjötkompaní-inu, sem við keyptum ásamt sýrðum rjóma, osti, tortilla og brauði, mjög gott og einfalt að elda. Svo voru lúxus desert bakkar, þ.e. ostur og sælgæti 🙂
Það voru þreyttir en sælir hlaupafélagar sem voru sofnaðir fyrir klukkan 23:00.
Tók þátt í Þorvaldsdalsskokkinu 2021, ásamt verðandi Landvættum í Landvættaprógrammi Náttúrhlaupa.
Við tjölduðum í gærkvöldi hjá foreldrum Sigga inní Eyjafirði, fengum okkur fyrst kvöldmat, þ.e. Pizzu á Pizzunni á Akureyri, áður en við ókum inní fjörð.
Veðrið var stórkostlegt og það var bara erfitt að fara að sofa á þessu fallega sumarkvöldi á Akureyri.
Vöknuðum um klukkan 07:00 til að græja okkur, fórum svo í morgunmat, hafragraut hjá Sigga 08:30 og lögðum í hann um 09:30 þar sem við þurftum að keyra að grunnskólanum við Árskógsströnd. En það var mæting þangað klukkan 10:45. Rútan fór þaðan til xxx, en við Sigga fórum bara með Óla í bílnum og vorum komin á undan rútunni.
Ég var með mikinn valkvíða hvort ég ætti að vear með eða án stafa en rétt fyrir ræsingu henti ég mér út í bíl og sótti stafina og ég sá svo sem ekki eftir því.
Hlaupið var ræst klukkan 12:00. Fyrstu 7 km eru nánast upp. Ég gerði sömu mistök og margir aðrir á leið upp brekkuna að elta kindastíginn niður í átt að ánni en svo lá hann aftur til baka, svo það vorum um 20-30 manns sem ég horfði á fara fram úr mér út af þessu 😉 Eftir smá stund náði ég Erlu Sigurlaugu hjóladrottningu en hún hafði verið í þessum hópi sem flaug fram hjá mér. Við hlupum svo saman mest alla leiðina.
Leiðin var mjög blaut, illa merkt og eitt skipti flaug ég á hausinn og magalenti, en meiddi mig ekkert þar sem þetta var í blautri mýri, en fékk samt smá hnikk á kálfann, sem varð til þess að ég var frekar tæp á krömpum þar, það sem eftir lifði ferðar. Datt í annað skipti og náði þá flottum snúningi svo ég meiddi mig ekki heldur. Í bæði skiptin sem ég datt var ég nýbúin að taka fram úr Erlu. Þegar ég fór svo fram úr henni í 3 skipti, þá sagði ég að ég ætlaði nú ekki að detta aftur, þó máltakið segi að allt er þegar þrennt er 🙂
Hún sagði mér að drífa mig bara, þar sem hún var eitthvað orkulaus, þá voru kannski 6-7 km eftir. Síðasti kaflinn var malarvegur og að mestu niður í móti, og var aðal markmiðið mitt þar að ná að klára án þess að fá krampa í lokin. Tók fram úr mörgum þátttakendum sem voru að hlaupa styttri vegalengdina. Svo þegar um 700 metrar voru eftir, kom ung stúlka með rautt númer, þ.e. í sömu vegalengd og ég og tók fram úr mér. Undir öllum kringumstæðum hefði ég reynt að halda mínu sæti, en þar sem ég var að berjast við krampana, hvatti ég hana bara áfram og hljóp sem betur fer án þess að fá krampa í mark. Ákvað líka að taka EKKI „Haddýjar hoppið“ þegar ég komi í mark, þar sem þá hefði ég pottþétt fengið krampa ha ha ha .
Er stoltust af öllum Náttúruhlaupa Landvættunum sem kláruðu hlaupið og sérstaklega honum Atla sem datt eftir um 8 km leið og hljóp restina með höndina í fatla, sem hann bjó til úr hlaupavestinu sínu.
Lokatími minn var: 03:21:26 – 6 sæti kvk overall af 89 konum og 3 sæti í aldursflokki af 32 konum.
Um kvöldið hélt svo Siggi Kiernan og Hildur konan hans uppá mega partý í fallegu sveitinni hjá foreldrum Sigga í Eyjafirði og þar var sko mikið stuð langt fram á nótt.