Það eru forréttindi og alls ekki sjálfsagt að geta tekið þátt í ultramaraþoni eins og Laugavegshlaupinu. Það getur svo margt gerst í æfingaferlinu eins og ég fékk að reyna, þegar ég axlabrotnaði (við að bera sofa) tveimur vikum fyrir hlaup á síðasta ári (2024). Ég tognaði líka í rassvöðva á Yasso sprettæfingu fyrir Kaupmannahafnar maraþonið í vor (2025) og gat því ekki æft með Laugavegshópi Náttúruhlaupa í nokkrar vikur og gat ekki heldur hlaupið maraþonið í Kaupmannahöfn. Er því búin að vera „teipuð“ frá rassi niður á mitt læri (nokkrir borðar af stífu teipi) frá því í maí og það hefur virkað vel til að halda tognuninni í skefjun, þó ég viti af henni.
Því var fyrsta markmiðið í Laugavegshlaupinu 2025 alltaf að komast að ráslínu. Markmið númer tvö að komast í mark innan tímamarka (4 klst í Álftavatni og 6,5 klst út af Emstrum). Þriðja markmiðið var að njóta hlaupsins og hafa gaman alla leiðina. Var ég mjög ánægð með að ná öllum markmiðunum þremur.
LANDMANNALAUGAR FYRIR HLAUP
Dagurinn var einstaklega fallegur, veðrið algjörlega frábært. Ég hef tekið þátt sjö sinnum áður í Laugavegshlaupinu og farið tvisvar sinnum Laugaveginn á tveim dögum, en aldrei farið svona léttklædd af stað frá Landmannalaugum, það var svo hlýtt. Við pabbi og Jói bróðir vorum komin inní Landmannalaugar klukkan 07:30, eða tveimur klukkustundum fyrir mína ræsingu. Ég tók létta upphitun, fór í göngutúr að heita lóninu með Jóa og pabba og fór á klósettið allt í rólegheitum. Kláraði að græja drykkjarbrúsana í vestið mitt og fékk mér banana. Eftir að rúturnar komu þá var gaman að hitta alla félagana. Ég stýrði upphitun fyrir Náttúruhlaupara og stillti upp í myndatöku klukkan 08:45. Eins og oft áður, þá misstu síðustu rúturnar af myndatökunni, svo við vorum með aðra upphitun og aðra myndatöku rétt fyrir klukkan 09:00. Þá skellti ég mér að fylgjast með ræsingu á gula ráshópnum sem er fyrsti ráshópurinn sem var ræstur klukkan 09:00. Eftir að þau voru lögð af stað fór ég í klósettröðina, og krossaði fingur að ég myndi ná fyrir mína ræsingu sem var klukkan 09:30. Rauður hópur var ræstur klukkan 09:05, grænn hópur klukkan 09:10, svo var 15 mín hlé og blár hópur sem var minn hópur í ár, var ræstur 09:30 og bleikur síðastur eða klukkan 09:35.
LANDMANNALAUGAR – HRAFNTINNUSKER 1:33:31 = 09:27 mín/km meðalhraði.
(skv. Garmin 10,3 km 1 klst 35 mín 26 sek. av.pace 9:17)
Ég náði að fara á salerni og knúsa Jóa og pabba og henti mér svo í hólfið mitt, um 09:25. Þar hitti ég þjálfara Náttúruhlaupa, þær Önnu Siggu og Kristiönnu og svo kom Sigga Sig aðeins seinna. Þarna voru líka margir hlaupafélagar sem voru í Laugavegsnámskeiði Náttúruhlaupa og tók ég eina sjálfu með þeim.
Ég var með stafina mína tilbúna um leið og ég lagði af stað, enda er brekka strax þegar maður kemur yfir lækinn. Ég hélt mér á skynsömum hraða, en sá alltaf í Önnu Siggu. Ég var með “alarm” eða píp á Garmin úrinu mínu sem minnti mig á að borða á 30 mín fresti. Tók gel sem ég elska frá Bætiefnabúllunni, BioTech Energy Gel Pro, sem ég tók áður en ég lagði af stað og svo á klst. fresti og á móti, á hálfa tímanum, tók ég Enervit gúmmí kubba sem hentar mér mjög vel (1/2 pakka eða 3 kubba) í einu.
Það var ótrúlega heitt að ganga upp í Hrafntinnusker. Ég segi ganga, ekki hlaupa, því ég geng upp öll fjölin en hleyp á jafnsléttu og niður. Útsýnið á þessari leið, er svo magnþrungið, mæli svo með göngu þó það sé ekki nema bara uppí Hrafntinnusker. Tók nokkrar myndir á leiðinni sem má sjá hér að neðan. Á leiðinni uppí Hrafntinnusker sá ég nokkra hlaupara, sem voru svo sveittir, eins og þeir væru að koma úr sturtu, svo lentu því miður margir í því að fá krampa á leiðinni. Ég var mjög skynsöm og fór bara rólega þarna upp og lét það ekki hafa nein áhrif á mig, þó hlauparar væru að taka fram úr mér.
Ég kom í Höskuldsskála við Hrafntinnusker eftir 1 klst og 33 mín. Þar hitt ég Matthildi formann Þríkó, sem var sjálfboðaliði að gefa hlaupurum vatn, svo ég stoppaði þar til að kasta á hana kveðju. Fyllti á aðra Salomon skvísuna mína, en ég var búin að blanda í hana Kolvetnadufti með smá vatni, en fyllti hana núna af vatni. Bætti ekki vatni á Powerade brúsann sem ég var með hinum megin í vestinu, lagði svo af stað aftur, en þá var ég hætt að sjá Önnu Siggu, sem hefur örugglega sleppt stoppinu þarna, sem ég hef yfirleitt gert. Enda óþarfi ef maður er með nægt vatn. En í dag, þurfti að drekka vel, út af hitanum.
HRAFNTINNUSKER – ÁLFTAVATN 3:15:47 = 08:59 mín/km
(skv. garmin úrinu mínu 11,29 km 1 klst 38 mín 46 sek. av.pace 8:46)
Leiðin frá Hrafntinnuskeri að Álftavatni er líka guðdómleg. Það var mjög lítill snjór á leiðinni, sem gerði það að verkum að gilin voru dýpri og það var krefjandi að fara niður brött drullubörðin. Þar þakkaði ég Guði fyrir stafina mína sem og þegar ég fór niður Jökultungurnar. Þar fór ég fram úr tveimur hlaupurum, sem nefndu það sérstaklega að þau hefðu viljað hafa stafi þarna niður.
Síðan kom sléttur kafli áður en maður fer yfir fyrsta vaðið. Þar er alltaf gaman að sjá ferðmenn á göngu, fara úr gönguskóm og fara í vaðskó, á meðan hlaupararnir hlaupa bara yfir á hlaupaskónum. Ég elska Salomon Ultra Glide skóna mína og er búin að eiga kynslóð 1 og 2 og núna kynslóð 3. Það var mikil breyting frá 2 yfir í 3 . Dempunin og gripið er mun betra, þó hitt hafi verið frábært. Ég elska þessa skó og fann ekki fyrir neinum óþægindum í þeim og fékk enga blöðru eða slíkt.
Í Laugavegshlaupinu er maður oft að hitta aðra hlaupara sem maður þekkir, annað hvort ert þú að hlaupa fram úr þeim eða þeir að hlaupa fram úr þér og það er svo skemmtilegt, hitti og spjallaði við Ásthildi rétt áður en við fórum yfir vaðið. Flati kaflinn niður í Álftavatn gekk mjög vel og ég reyndar stoppaði einu sinni á leiðinni og pissaði bak við stein. Fann að ég gat ekki haldið lengur í mér. Fann nefnilega ekki salttöflurnar í vestinu, mundi ekki hvar ég hafði troðið þeim í hlaupavestið og því var pissuþörfin mikil.😉 Ég hugsaði bara eins og strákarnir, ef þeir geta pissað bak við stein þá geri ég það bara líka. Kom niður í Álftavatn eftir 3 klst og 15 mín, var sem sagt 1 klst 38 mín frá Hrafntinnuskeri.
ÁLFTAVATN – BLÁFJALLAKVÍSL 04:01:37 08:37 = mín/km
(skv. Garmin úrinu mínu var vegalengdin 5,13 km 45 mín 12 sek av.pace 8:49)
Ég stoppaði við drykkjarstöðina við Álftavatn. Hellti því sem eftir var úr Powerade brúsanum og fyllti af vatni og setti Precision salttöflu í brúsann. Fann þá líka salttöfluna sem maður má borða og fékk mér eina. Fékk mér svo banana bita og saltkringlur og eina gifflu í poka, sem ég ætlaði að narta í á leiðinni að Bláfjallakvísl. Kvaddi svo þessa frábæru sjálfboðaliða sem voru að aðstoða í Álftavatni.
DaVincibrúin sem Árni Tryggvason smíðaði yfir Álftavatnsána var algjör snilld. Við þurftum ekki að vaða yfir ána, takk kæri vinur. Aðeins lengra kom önnur á, Bratthálskvísl, sem þurfti að vaða yfir 😉
Leiðin að Bláfjallakvísl gekk líka vel, tók aðeins þjálfarann á þetta, þegar ég fór að reka á eftir hlaupurum sem voru að ganga á jafnsléttu, „koma svo alltaf að hlaupa þegar brekkurnar eru búnar“. Undirtektir við þesssari hvatningu voru misjafnar. Á leiðinni hitti ég annan hlaupafélaga sem var að drepast úr krömpum svo ég gaf honum salttöflu, en sá svo eftir að hafa ekki boðið honum banana líka sem ég var með í pokanum frá Álftavatni.
Þegar ég kom að skálanum í Hvanngili, ætlaði ég að skella mér á salernið, enda búin að segja öllum að það væri miklu þægilegra en að fara í biðröðina við Álftavatn. Nei, þá er búið að færa klósettin við hliðina á skálanum, þ.e. loka þeim sem eru rétt við stíginn. Ég gekk á allar hurðar og allt læst, hitti svo starfsmann sem vísaði mér á klósettin við skálann. Ég nennti ekki að hlaupa þangað, af leiðinni, svo ég þakkaði bara fyrir og sagði honum að það væri stutt í Emstrur.
Þegar maður kemur í Bláfjallakvísl, þá þarf maður að ákveða hvort maður ætli að stoppa og fara í “drop-bag” og sækja eitthvað eða hvort maður eigi bara að halda áfram. Ég velti fyrir mér hvort ég ætti að skipta um skó og fara í gömlu Salomon UltraGlide skóna mína, en þar sem ég var í svo góðum málum og fann ekki fyrir neinu, þá var það bara vitleysa. Mér leið vel og var með næga orku á mér svo ég hélt bara áfram. Það var mjög heitt og ég tók fleiri salttöflur, var dugleg að drekka salt-vatnið mitt og tók líka Enervit carbon töflurnar, sem eru algjör snilld. Þegar ég kom að Bláfjallakvísl var ég búin að vera í 4 klst og 1 mín.
Þegar ég er að skrifa keppnissöguna, þá er gaman að rifja það upp, að ég spáði ekkert í tímann á leiðinni, eina sem ég gerði var að lappa Garmin úrið mitt (var búin að taka 1 km autolap af) og lappaði sjálf á hverri stöð, án þess að spá í það hvað klukkan væri, nema jú þegar ég kom inná Álftavatn og Emstrur, þá vildi ég vera viss um að ég væri innan tímamarka.
BLÁFJALLAKVÍSL – EMSTRUR 05:32:04 = 08:30 mín/km
(skv. garmin 10,74 km 1 klst 30 mín 27 sek, av.pace 8:25)
Eftir Bláfjallakvísl er langur kafli sem er kallaður sandarnir. Ég var búin að ákveða að þar myndi ég kveikja á Aeropex After Shokz heyrnatól og hlusta á góða og hvetjandi tónlist. Þetta heyrnatól er mjög sniðugt, þar sem maður heyrir öll umhverfishljóð. Á leiðinni yfir sandana hitti ég annan hlaupara, sem var að drepast úr krömpum sem ég vorkenndi og gaf því salttöflur, eina í munninn og aðra í brúsann og gaf honum líka banana. Það er kínín í banana sem virkar vel gegn krömpum. Svo hvatti ég hann áfram þegar ég heyrði hann bölva og sagði honum að hugsa til allra þeirra sem vildu vera í okkar sporum, en gætu það ekki. ❤️
Ég hélt mínu næringaplani áfram, ég fann þegar stutt var orðið eftir í Emstrur að ég var orðin koffínþurfi. Hafði bara tekið inn gel sem eru ekki með koffíni og ég rifjaði upp líðanina í TOR-num (TorX330) þegar ég varð svona koffín þurfi, þá leið mér í hausnum, eins og ég væri ekki á staðnum. Í TOR hlaupinu spurði ég vini mína sem voru að hlaupa með mér, hvort þeir könnuðust við þessa líðan og hvað ég ætti að gera. Þá rétti einn mér svona KOFFÍN SKOT brúsa. Ég tók smá sopa og kom til baka eins og skot. 😉Tók þá ákvörðun um að fá mér Pepsi um leið og ég kæmi á drykkjarstöðina í Emstrur. Komutími í Emstrur 5 klst og 32 mín og “bara” 16 kílómetrar eftir.
Ég var með koffín gel á mér, en mig langaði ekki í það, svo ég fékk mér tvö glös af PEPSI þegar ég kom í Emstrur, mjög glöð að skutla þeim í mig og þau virkuðu um leið, alveg eins og í TORnum, bara skot beint í mark. Ég fyllti vel á brúsana í Emstrum, bæði Powerade brúsann og setti salttöflu í hann, og líka í aðra Salomon skvísu sem ég var með í vestinu, sem var með blönduðu carbon-dufti í. Fékk mér bara salt-kringlur í poka, langaði ekki í súkkulaði eða banana, en jú fékk mér tvær appelsínuskífur sem voru mjög góðar. Sagði svo bara bless við frábæru starfsmennina, þakkaði fyrir mig og kvaddi.
EMSTRUR – HÚSADALUR ÞÓRSMÖRK 07:59:26 = 09:12 km/klst
(Skv. Garmin 16,05 km 2 klst 27 mín 28 sek av.pace 9:11)
Ég hélt áfram að hlusta á tónlistina og reyndi að halda áfram næringaplani. Nú voru góðu gelin frá Bætiefnabúllunni búin og ég átti bara eftir koffín gel eftir frá Maurten og HighFive. Rétt áður en ég kom að fyrstu almennilegu hækkuninni eftir Emstur, þá reyndi ég að koma ofan í mig einu Maurten geli, en kúgaðist, en tróð því samt ofan í mig.
Þrátt fyrir þetta þá hélt ég samt alveg gleðinni og hitti fleiri hlaupavini á leiðinni, sem er alltaf skemmtilegra en að hlaupa einn. Stundum eltir maður hlaupar sem er kannski á ekki nógu góðum hraða og þá dettur maður í það að fara að hlaupa hægar en maður ætlaði. Stundum missir maður sjálfur orkuna og fer að hlaupa hægar. Þegar Arndís sem hafði verið með mér á námskeiði kom og hljóp fram úr mér og sagði mér hvað ráðið um söltuðu bílana og nammið hefði verið gott, þá mundi ég að ég var ekki búin að taka upp nammipokann minn. Svo ég tók hann upp og bauð öðrum hlaupara sem var að hlaupa með okkur bland í poka, það virkaði vel í magann, eftir vonda gelið. Ég kvaddi Arndísi og hvatti hana til að drífa sig og halda áfram. Nammið virkaði mjög vel, gefur manni gott sykur-skot, en ég hefði viljað vera með fleiri Biotech gel, geri það klárlega næst.
Það er drykkjarstöð áður en komið er að Kápunni og þar fékk ég mér aftur tvö Pepsi glös í Salomon glasið sem ég tók með mér. Svo var ekkert annað í boði en að henda sér upp Kápuna, en ég var búin að vera að hlaupa með Ölmu, Margréti, Gunna og Rúnari á flata kaflanum fyrir Kápuna.
Þegar ég kom svo að Þröngá hitti ég Sigga Nikk vin minn sem gaf mér knús og orku í síðast kaflann. Síðasti kaflinn inní Þórsmörk eftir Þröngá, leynir svo sannarlega á sér. Ég sakna þess að fá ekki lengur RedBull á síðustu drykkjarstöðinni sem er hinum megin við Þröngána og ég lét alveg vita af því.
Þegar allar þessar brekkur (veit ekki hvað þær eru margar) eftir Þröngá og upp í Húsadagl voru búnar og við komnar inn skóginn, kannski 2 km eftir þá kíkti ég á úrið og sá að við áttum möguleika á að gefa í og reyna að ná undir 8 klst. Það var ein stelpa með mér, Margrét, sem var með blátt númer eins og ég. Ég spurði hana hvort við ættum ekki að að gefa í og reyna að ná undir 8 klst. Hún spurði hver tíminn væri og sagði að við myndum örugglega ekki ná þessu. Ég sagði að það skipti þá ekki máli, en við ættum að reyna. Sagði við strákana, Gunna og Rúnar, sem voru búnir að vera að hlaupa með okkur (þeir voru bleikir ræstir 5 mín á eftir okkur) að við ætluðum að fara fram úr og gefa í og reyna að ná þessu undir 8 klst.
Það var því viðbótargleðistund að koma í mark á tímanum 7 klst 59 mín og 26 sek. eftir þennan lokasprett. En að sjálfsögðu átti ég inni fyrir tvö Haddýjar hopp, svo ljósmyndarinn myndi örugglega ná þeim. Tók svo tvö auka Haddýjarhopp til að Beta gæti tekið mynd af mér hoppandi. Mikið var ég glöð að sjá Jóa bróðir, Gunnu vinkonu, Betu, Sunnu og fleiri vini mína þegar ég kom í mark. Ánægð með dagsverkið, eitt langt og skemmtilegt partý.
FATNAÐUR
Það var einungis eitt sem stressaði mig um morguninn á leiðinni inní Landmannalaugar. Ég var að brjóta eina reglu, sem ég segi öllum sem ég er að þjálfa að brjóta ekki. En það var að gera eitthvað nýtt eða öðruvísi á keppnisdag.
Ég tók sem sagt ákvörðun að hlaupa með “gamalt” en ónotað Salomon vesti sem ég átti en hafði aldrei hlaupið með. Því við hlaupum alltaf í Salomon vesti merktu Náttúruhlaupum á æfingum. Mitt er orðið slitið og mig langaði að hlaupa í ómerktu vesti.
Hljóp líka í nýjum Salomon bol, en ég vissi að hann yrði frábær, hef átt alveg eins bol og hafði því ekki miklar áhyggjur af því. En sem betur fer voru þessar áhyggjur óþarfar því vestið og bolurinn voru mjög þægileg eins og allur búnaður sem ég á frá Salomon. Ég hljóp í nýju, frábæru Salomon UltraGilde3 skónum mínum, í Salomon íþróttatoppi, sem er besti toppur sem ég hef átt, en gömlu Salomon topparnir voru líka mjög góðir. Hljóp í eldgömlum Fusion stuttbuxum (þurfti að gera við saumsprettu á þeim), í hnéháum compress sokkum, með hnéhlífar og ódýrar ermahlífar.
Að sjálfsögðu hljóp ég með æðislega Salomon derhúfu og uppáhalds sólgleraugun mín frá Julbo. Í vestinu var ég með léttan Salomon regnjakkann (10.000 vatnsheldni), Náttúruhlaupabuff og Salomon hanska og ullareyrnaband. Að sjálfsögðu með álteppi, plástra og second skin og litla túpu af brjóstakremi ef ég fengi núningssár. Ég body glide-aði mig vel á alla núningsfleti, áður en ég lagði af stað og setti gott lag af Gewohl extra á fæturna, svo ég fékk engin núningssár.
Kæru vinir í Útilíf, ég þakka kærlega fyrir Salomon stuðninginn bæði núna fyrir Laugavegshlaupið sem og fyrir keppnir síðustu ára. Það er ómetanlegt að fá þennan stuðning, bæði búnað og afslátt af búnaði. En ég get 100% mælt með þjónustunni í Útilíf sem og Salomon vörunum, sem eru að mínu mati besta vörumerkið í utanvegahlaupum.
NÆRINGARPLAN
Ég var með mjög gott næringaplan og ég elsk BioTech Energy gelin frá Bætiefnabúllunni, takk Telma fyrir að flytja þau inn. Var einnig vel búin af aukanæringu eins og alltaf, t.d. salttöflur bæði til að setja í vatn og sjúga svo og saltbíla og saltað nammi sem kom sér vel í hitanum þegar ég loksins mundi eftir því. Dísilvélin fékk því bara að ganga rólega (ætlaði ekki að vekja upp tognunina í rassvöða, sem var teipaður) ákvað að hlaupa stöðugt og rólega og mér leið bara vel. Var mjög ánægð með BioTech Energy Gelin frá Bætiefnabúllunni og gúmmíið og carbon töflur frá Enervit.
HLAUPAPLAN
Ég prentaði út hlaupaplan sem ég plastaði og var með í vestinu. Það voru áætlanir m.v. 9 klst lokatíma, 8 klst og 30 mín og 8 klst. Hins vegar kíkti ég aldrei á þetta plan og kíkti mjög sjaldan á úrið, nema til að lappa og kanna hvort ég væri ekki örugglega innan tímamarka. Álftavatn 4 klst og Emstrur 6 klst og 30 mín og svo í lokin þegar ég sá glugga á lokaspretti til að ná undir 8 klst.
Annars hlustaði ég bara á líðanina, var með púlsmæli og kíkti bara á hann á leið uppí Hrafntinnusker að ég væri ekki að fara of hratt. Hljóp því alls ekki hratt, en reyndi að hlaupa alltaf á jafnsléttu og ganga brekkur. Ég fór mjög varlega í niðurhlaup og sérstaklega þar sem komu brattir drullukaflar í gilunum út af snjóleysi, en þar komu stafirnir sér mjög vel, en ég var með gömlu Black Diamond hlaupastafina mína. Er búin að fá mér LEKI en ekki búin að æfa mig nóg til að þora að hlaupa með þá, svona langa vegalengd, en vá hvað þeir virka vel og eru flottir.
LOKAORÐ OG ÞAKKIR
Ég er mjög glöð og þakklát að hafa komist að ráslínu og að klára hlaupið. Var líka mjög glöð að njóta hverrar mínútu, man t.d. þegar ég var að hjálpa manninum á söndunum sem var að blóta hlaupinu að ég sagði við hann: „Hugsaðu um alla þá sem myndu vilja vera í okkar sporum, en gátu ekki byrjað vegna meiðsla eða annarra veikinda.“ Ég hugsaði oft og mikið til þeirra með þakklæti í hjarta. Ég er líka mjög þakklát bróður mínum og pabba sem komu með mér inní Landmannalaugar. Einnig að Jói bróðir sótti Gunnu vinkonu á Hvolsvöll og beið eftir mér í margar klukkustundir í Húsadal. Er líka þakklát Elísabetu Margeirs þjálfara og umsjónarmanns Laugavegsnámskeiðs Náttúruhlaupa að treysta mér til að leiða einn af skemmtilegum hópum hlaupara í Laugavegshóps Náttúruhlaupa (Hrafntinnusker/Landmannalaugar) með Gunni og Önnu Siggu. Þakklát líka fyrir góða hlaupaplanið hennar og allar frábæru æfingarnar. Takk kæri Birgir þjálfari (Coach Biggi) fyrir styrktaræfingar, en ég var í sterkum hlaupurum, og er núna komin aftur í þjálfun til Bigga, sem er algjörlega frábær og hann einstakur þjálfari. Takk Biggi.
Takk kæru starfsmenn og sjálfboðaliðar í Laugavegshlaupinu fyrir veitta þjónustu, stuðning og umhyggju. Vá hvað Egils Appelsínið var gott sem ég fékk í tjaldinu eftir hlaup. EGILS APPELSÍN – ÞETTA EINA SANNA 🧡
Ég er líka þakklát fyrir alla vinina sem ég eignaðist á þessu námskeiði sem og alla hina vinina sem ég hef eignast á hlaupum í gegnum tíðina. Þið eruð yndisleg. Þakka Útilíf og Bætiefnabúllunni fyrir þeirra stuðning. ❤️
Að lokum fær ,,Óli minn” risa stórt ❤️ og kudos fyrir að hafa þolinmæði fyrir öllum þessum æfingum og brölti í mér. Hann er einstaklega þolinmóður og ætlaði að sjálfsögðu að vera með mér þessa helgi, en var lasin heima og hans var sárt saknað. LUV JU elsku Óli minn. ❤️
ÁRANGUR LAUGAVEGSHLAUP FYRRI ÁRA
Laugavegshlaupið 2011 = 07:37:44
Laugavegshlaupið 2017 = 08:10:11
Laugavegshlaupið 2018 = 07:01:12
Laugavegshlaupið 2019 = 06:59:47 PB
Laugavegshlaupið 2020 = 07:21:09
Laugavegshlaupið 2021 = 07:41:34
Laugavegshlaupið 2022 = 07:41:17
Laugavegshlaupið 2023 = 07:59:26
