Fórum ekki á fætur fyrr en rétt rúmlega níu, en ég rumskaði samt um klukkan sjö, þegar ljósin voru kveikt í íþróttasalnum. Þá var virkilega gott að vera bæði með eyrnatappa og flugvéla-leppa fyrir augunum og vera vel þreyttur. Ég missti alveg út eina nótt út af næturfluginu þó ég hafi nú samt sofið í nokkrar klukkustundir bæði í flugvélinni og á flughótelinu þar sem ég keypti mér 4 klst svefn í orðsins fyllstu 😉
MORGUNMATUR
Við fórum í morgunmatinn í næstu byggingu. Þar greiðir maður bara 50 SEK og fær hafragraut, hrökkbrauð, ost og eitthvað álegg, djús og kaffi, sem var bara ágætt og mjög þægilegt.
Síðan tók við svona smá biðtími, þ.e. Kata átti rástíma klukkan 13:00 en ég ekki fyrr en 14:10. Hún var í fjórða hóp sem var ræstur út og ég í síðasta þ.e. 11. hópnum. Ég reyndi deginum á undan að fá skipt til að fá að vera með henni í sama hóp, en fékk hreint NEI, nema ég fyndi einhvern sem myndi vilja skipta við mig. Kata hefði getað farið í minn hóp, en það var auðvitað ekki spennandi. Lærdómur dagsins ef þú ætlar að skrá þig í Lidingöloppet þá að skrá tíma og reyna að fá pláss í fremri hópunum.
UNDIRBÚNINGUR
Við Kata fórum að undirbúa okkur, finna til og klæða okkur í fötin, smurðum okkur með vaselíni og/eða body glide, plástraði tærnar og setti gel í skvísubrúsann. Klukkan hálf tólf fórum við að labba af stað. Þetta var þó nokkur ganga, þar sem ræsingin er ekki á sama stað og expoið. Það er ekki hlaupið í hring, þ.e. ræst og endað á sama stað, sjá mynd af hlaupaleiðinni hér að neðan. Þú getur lagt inn poka með fötunum sem þú ferð úr við ræsingu, eins og yfirhöfn og hreinum fötum. Ekið er með þessa poka í endamarkið. Þú getur líka látið geyma fyrir þig verðmæti í poka á öðrum stað, en þá borgarðu sérstaklega fyrir það. Ég var svo heppin að hafa Emil hennar Kötu á hliðarlínunni, svo hann geymdi fyrir mig veskið mitt og vegabréfið, því ekki viltu skilja þetta eftir í íþróttahúsinu eða í þessum pokum. Þetta er mikið skipulag og mikið af límmiðum, tveir límmiðar á pokann, svo var númerið sem fór á númerabeltið. Annar lærdómur dagsins er að það er betra að næla keppnisnúmerið með öryggisnælum beint á bolinn, því þá sést það í myndavélunum, sérstaklega video-vélunum, en ég var með númerabelti svo ég fékk ekkert myndband með myndum af mér. Svo var flagan, einnota úr pappír sett á skóna.
RÆSINGIN
Ræst var í 11 hópum á 10 mínútna fresti. Hver hópur var mjög stór og fékk að fara inn í svona hólf, þegar 10 mín voru í ræsingu. Þetta var ekkert smá flott skipulag og fjöldi útisalerna gífurlegur. Við biðum samt í um 25 mín eftir að komast á klósettið með Kötu, áður en hún fékk að fara í sitt hólf. Eftir að hún var farin voru 1 klst og 10 mín í að ég yrði ræst. Þá bara settist ég niður á grasið, naut dagsins og beið og fylgdist með hlaupurum sem voru að bíða eins og ég. Emil fór að skokka sjálfur og ég geymdi bakpokann hans og pokann minn á meðan. Svo kom hann til baka og sótti dótið rétt áður en ég lagði í hann. Fór aftur í klósettröðina, sem var orðin miklu styttri núna, þar sem meirihlutinn var farinn af stað og aðstandendur farnir til að taka á móti þeim í markinu.
HRAÐINN
Ég fór mjög hratt af stað. Tróð mér frekar framarlega og byrjaði allt of hratt. Fattaði svo eftir 1 km að ég var á pace 4:48 og 2 km var á 5:14 og svo 3 km á 5:29. Stóri gallinn við að byrja svona aftarlega var að ég var allan tímann að taka fram úr öðrum hlaupurum, sem voru gangandi, haltrandi, og tóku yfirleitt allan stíginn, til dæmis voru hjón eða vinir að hlaupa saman og spjalla og oft var því virkilega erfitt að komast fram hjá. Verst var að geta ekki séð fram úr hversu mörgum maður tók, því þegar ræst er í svona hollum, þá er bara tekinn tími hjá öllum fyrsta km og svo annan km og þannig er þér raðað eftir hraðanum og þar sem ég fór svo hratt af stað þá var eins og ég hefði ekki tekið fram úr neinum, en í raun var ég að taka fram úr örugglega þúsund manns, enda rúmlega 15 þúsund manns sem klára hlaupið.
Lengd: 30,2 km
Hraðasti km skv. Strava: 4:48 pace 1 km
Meðalhraðinn skv. Strava: 6:09 pace
Hægasti km skv. Strava var: 7:35 pace á 28 km – þá voru miklar brekkur.
Mesti hraðinn skv. Garmin: 3:43 pace
Meðalhraði á hreyfingu skv. G: 6:04 pace
Meðalhraði svk. Garmin: 6:09 pace
Meðahjartsláttur skv. Garmin: 176 bpm
LEIÐIN
Leiðin i Lidingöloppet er virkilega falleg. Oft er reyndar undirlagið þannig að maður þarf stöðugt að horfa fram fyrir sig, en stundum hleypur maður á betra undirlagi eða malbiki og þá gat maður notið útsýnisins. Það var mjög mikið af áhorfendum að hvetja meðfram stígnum, stundum svo margir að það var ennþá erfiðara að komast fram úr hlaupurum.
HAUSINN
Ég var eiginlega allan tímann að berjast við eigin hugsanir, sem er ótrúlega fyndið og skrítið. Því venjulega fer ég í öll löng hlaup sem ég tek þátt í með jákvæðu hugarfari og þær hjálpar mér til að brjóta allt niður í litlar einingar. Þetta hefur hjálpað mér meira en nokkuð annað. Ég held að ástæðan fyrir því að þessi púki kom í hausinn á mér núna er sú að þetta hlaup var síðasta þrautin hjá mér í En Svensk Klassiker, þ.e. ég var búin að fara til Svíþjóðar í mars og klára Vasaloppet 90 km skíðagöngu, ég fór aftur í júní og kláraði Vätternrundan 300 km hjól, í júlí tók ég þátt í Vansbrosimningen 3 km sund. Þetta var fjórða þrautin á árinu og ég varð að klára hana til þess að ná að vera hluti af þessum En Svensk Klassiker hóp.
Púkinn kom svona fram: Hrædd um að misstíga mig og fá bólgna ökkla. Hrædd um að detta og brjóta mig. Hrædd um að fá krampa og geta ekki klárað. Hrædd um að það myndi líða yfir mig eins og hafði gerst í maraþoni fyrir Siggu og Örnu einu sinni. Ég var að berjast við allar þessar fáránlegu neikvæðu hugsanir á sama tíma og ég var að reyna að njóta þessa fallega hlaups og umhverfis. Mitt eina markmið var að klára þetta hlaup og þannig klára En Svensk Klassiker 😉
NÆRING
Ég ákvað að nota sama næringaplan og ég hafði fylgt í Reykjavíkurmaraþoni Íslandsbanka fyrir mánuði síðan. Ég var með nóg vatn í vestinu sem ég hljóp með á mér og gel í skvísu framan á mér. Tók gel á 30 mín ca 5 km fresti og vatn um leið. Svo tók ég reglulega inn saltið mitt frá BASE (Electorlite Salt). Annað tók ég ekki nema þegar ég sá banana á vatnsstöðvunum þá stoppaði ég til að fá mér banana og fylla vatnsbrúsann, hefði samt átt að drekka meira, ég var klárlega ekki að drekka nóg.
Ég á það líka til i löngum hlaupum að fá endalaust þá tilfinningu í þvagblöðrunni að ég verði að komast á klósettið, en oftast þarf ég það svo ekkert. Alltaf þegar þessi tilfinning kom, þá fékk ég mér meira salt á tunguna og þá fór hún um leið.
VEÐUR
Það var virkilega gott veður í Stokkhólmi þennan dag. Sólin skein og í raun var ótrúlega heitt miðað við lok september, reyndar hafði verið ennþá heitara helgina á undan. Rétt áður en ég lagði af stað fór ég úr fína compresssport utanvega (trail) stutterma bolnum þar sem ég var að kafna úr hita. Ég svitnaði alla vega vel svo saltinntakan var nauðsynleg.
ÁRANGUR
Eg kom í mark á 3 klst 4 mín 56 sek (3:04:56) sem er meðalhraði upp á 6:09 sem ég er virkilega ánægð með. Sérstaklega í ljósi þess að ég held það hafi farið ansi mikill tími í að fara fram úr hægari hlaupurum, sem voru ekki alltaf að gefa manni pláss á stígunum. Einnig er ég ánægð með þennan tíma, þar sem ég var stöðugt að berjast við neikvæðar hugsanir og hræðslu við að klára ekki, þar sem svo mikið sem lá undir. Heildarhækkun í hlaupinu var 483 m, meðapúls var 176 bpm, besti tími skv. garmin connect var 3,43 pace örugglega niður einhverja brekkuna. Average cadence var 163 sem ég er mjög ánægð með í fjallahlaupi, en ég hef verið að reyna að minnka og fjölga skrefunum, það er gott að vera í 160-180 cadence svo þetta er ásættanlegt m.v. utanvegahlaup. Var í 1.389 sæti af 4.258 konum sem luku keppni og var í 7.704 sæti af 15.433 þátttakendur sem kláruðu hlaupið.
TILFINNINGAR
Þegar ég sá markið framund an langaði mig til að gráta. Ég hélt það yrði engin að taka á móti mér í markinu og í mínum huga var ég sigurvegari. Ég var að klára En Svensk Klassiker, ekki bara Lidingöloppet. Ég var einstaklega glöð að klára þetta ferðalag, sem hafði krafist heilmikils af mér. Þó það hafi alltaf verið mjög gaman og hver einasta ferð ævintýri og forréttindi að upplifa. Þá var Vasaloppet gönguskíðin eitt það erfiðasta sem ég hef gert. Það var mjög krefjandi að fara í Vätternrundan helgina fyrir 120 km fjallahlaupið mitt á Ítalíu og fljúga heim á milli til að stoppa eina nótt og svo að fara ein í Vansbrosimningen var mjög sérstakt. Já þetta ferðalag er búið að vera yndislegt en krefjandi, stöðug barátta við bakið á mér (brjósklosið).
Þess vegna langaði mig mikið til að gráta, ég var svo glöð og á sama tíma þakklát. Þegar ég var að gefa í (átti samt ekki mikið inni fyrir lokasprett) og á leið í markið, heyrði ég rödd sem ég þekkti Sprengju Kata vinkona mín. Er þetta ekki Halldóra? Kata og Emil höfðu beðið eftir mér þarna í markinu og knúsuðu mig þegar ég kom í mark, þessir yndislegu vinir mínir. Mikið var ég glöð. Kata tók af mér myndir sem sýna þessar ótrúlegu sterku tilfinningar sem er svo erfitt að lýsa með orðum.
EFTIR HLAUP
Eftir hlaup fékk ég mér óáfengan bjór og skálaði við Kötu. Sótti pokann minn með hreinum og þurrum fötum og klæddi mig bara í þau út í skógi (engin sturta á staðnum). Kata tók svo af mér myndir við vegginn sem á stóð að ég hefði klárað En Svensk Klassiker. Varð svo að kaupa mér föt með logoi Svensk Klassiker, þ.e. bol og jakka. Við Kata fengum svo gefins bol ef við settum úrslitin okkar inná Facebook síðuna okkar.
Þegar við löbbuðum heim var tekið að rökkva. Við fórum í sturtu og svo út að borða á hverfis-veitingastaðinn, tyrkneskan, fengum okkur pizzu og kebab. Fyrir þá sem hafa ekki komið til Lidingö, þá er þetta mjög lítil eyja og ekki mikið úrval af veitingastöðum og engar verslanir. Tíminn flaug og allt í einu varð klukkan 22 og þá er ljósin slökkt í íþróttasalnum. Ég sofnaði nú samt ekki fyrr en seint og um síðir eftir þennan yndislega dag. Get 100% mælt með þessu hlaupi, auk þess sem ferðalagið er mjög ódýrt. Flugið er ódýrara en til Akureyrar og gistingin kostaði ekki neitt og keppnisgjöldum stillt í hóf.
ÞAKKIR
Elsku Kata og Emil, takk kærlega fyrir yndislega samveru þessa helgi í Lidingö. Takk fyrir að gefa mér öll góðu ráðin, eins og upplýsingar um gistinguna á Arlanda flugvelli, gistinguna á Lidingö og bara að fá að vera þriðja hjólið í þessari fallegu rómantísku ferð ykkar. Elsku Kata þú ert einstaklega skemmileg, dugleg og sambandið ykkar Emils er fallegt.
Þakka líka öllum hinum kæru ferðafélögum mínum í Vasaloppet og Vätternrundan kærlega fyrir yndislegar samverustundir, en ég var ein með sjálfri mér í Vansbrosimningen. Verð að þakka líka öllum skemmtilegu æfingafélögum mínum og vinum í Þríkó og Halldóri sjúkraþjálfara og Bjössa sem halda bakinu á mér gangandi 😉
Elsku Óli minn, takk fyrir allan stuðninginn í öllu því sem tek mér fyrir hendur, LUV JU.
Þetta ferðalag er búið að vera einstakt og það eru klárlega forréttindi að hafa náð að klára og ég veit að er alls ekki sjálfsagt. Ég gerði mér grein fyrir því í hvert skipti sem ég komst að ráslínu. Ég hefði hvenær sem er bara t.d. getað fengið flensu eða tannrótarbólgu sem er búin að vera undirliggjandi hjá mér og hefði hvenær sem er getað blússað upp.
Sjá fleiri myndir frá LIDINGÖLOPPET hér:
EN SVENSK KLASSIKER 2016
Vasaloppet – sjá keppnissöguna hér:
Vätternrundan – sjá keppnissöguna hér:
Vansbrosimningen – sjá keppnissöguna hér:-
